فیلم سینمایی "بمب، یک عاشقانه" ساخته جدید پیمان معادی بر خلاف تصور، بازخورد خوبی در گیشه نداشته است این در حالی است که فیلم معادی تمام متریال لازم را برای موفقیت در خود دارد و عجیب آن است که چرا این فیلم با اقبال عمومی در سالن‌های سینما مواجه نشده است.
به رغم تبلیغات وسیع و حضور فعال بازیگران در امور تبلیغاتی این فیلم در فضای مجازی و غیره فیلم خوب معادی نتوانسته گیشه را تسخیر خود کند یا حداقل با آن چه تصور می‌شد فاصله دارد ، در حالی که نگاه متفاوت پیمان معادی به جنگ و لحن جدیدی که او در به تصویر کشیدن تراژدی جنگ گرفته است می‌‌توانست در ژانر جنگ قابی نو تلقی شود .
فیلم بر خلاف فضای ملتهبش که زاویه‌ای به جنگ دارد پر از لحظات فانتزی و مفرح است که با هوشمندی تمام از سوی کارگردان نگاهی نوستالژیک به روزهای دفاع مقدس، خاطرات مدارس و ... داشته است.
اگرچه ریتم فیلم در برخی از اوقات به تناسب ذات روایت و سبک اجرا افت می‌کند و نگاه کارگردان در نورپردازی و قاب‌بندی، تماشاگر بی‌حوصله امروز را کمی آزار می‌دهد اما حرف فیلم جای درستی به خود می‌گیرد، لحظات عاشقانه فیلم درآمده است.بازی ها و در راس آنها لیلا حاتمی مثل همیشه گرم و جذاب است و اتفاقا لحظات متفاوتی از بازی او را در این فیلم نسبت به دیگر تجربه‌هایش می‌بینیم.
فیلم به رغم فضای نوستالژیکش همه جوره پسند است اگرچه در لحظاتی قصه دست خوش یک سری اتفاقات و حوادث مستندگونه مرتبط با روزهای جنگ می‌شود اما این فاصله آنقدر نیست که مخاطب از ماجرای رخ داده جدا شود و فضای کار را از دست بدهد.
پیمان معادی، لیلا حاتمی، سیامک انصاری، حبیب رضایی و کلی بازیگر خوب دیگر نشان از این دارد که فیلم متریال لازم برای فروش را دارد ، فیلم در تبلیغات هم بسیار وسیع ظاهر شده است با این اوصاف بدیهی است که شرایط برای اقبال فیلم در گیشه مهیا است مگر اینکه این بدسلیقگی و این تغییر نگاه از سوی دیگر فیلم های پرفروش این روزها کار را به جایی رسانده باشد که تماشاگر جز ژانر کمدی علاقه‌ای به دیدن فیلمی متفاوت در ژاتری متفاوت نداشته باشد.
نکند سلیقه مخاطبمان را کلا تغییر داده‌ایم و مخاطب ناخواسته به سمت کمدی‌ها، چه سخیف چه قوی تمایل بیشتری دارد و این مسئله قطعاً در وضعیت ژانرهای مختلف تأثیرگذار خواهد بود و مشخصاً انگیزه فیلم‌سازان را در ساخت فیلم‌‌های متفاوت از بین می‌برد، اتفاقی که به نفع سینمای ما نخواهد بود.