هر سال این موقع ها با اعلام نظر هیأت بازبینی جشنواره ، که هر یک از خانواده همین سینما هستند و اصولاً با شناخت کافی نسبت به نویسندگان و کارگردانان ، شرایط تولید، قصه و روایت و غیره آثار را انتخاب می کنند، معمولا به اعتقاد برخی دیگر در نحوه انتخاب، اتفاقات عجیبی رخ داده است ، در حالی که برخی از آنها مستقیما به سلیقه هیات انتخاب آثار برمی گردد و در حقیقت نگاهی نسبی است و نه مطلق ، قاعدتا نمی توان به نگاه افراد مختلف نقد مفصلی واردکرد.
از سوی دیگر انتخاب آثار کارگردانان اول، معمولاً در سالهای مختلف با حرف و حدیث های بسیاری همراه بوده است و بی شک این مساله به سلایق هیات انتخاب بر می گردد که هر یک بر اساس معیارهایی تماشاگر فیلم ها هستند و معمولا با یک اتفاق نظر ، لیست آثار فیلم ها منتشر می شود . امسال هم شاهد این بودیم که برخی از کارگردانان اول، از عدم حضور نامشان در لیست فیلم ها در بخش « نگاه نو » گلایه مند هستند و اعتقاد دارند که این مساله می تواند سلایقی غیر سینمایی و غیر فنی داشته باشد .
بدیهی است وقتی قرار است از میان تعدادی فیلم، تعداد مشخصی در جشنواره به نمایش در بیاید، برخی آثار از لیست اصلی جا می مانند که در حقیقت این مسأله مستقیما بر می گردد به سبک و سیاق و نظر هیأت انتخاب که احتمالاً بعد از جشنواره و ارزیابی آثار منتخب قابل نقد و بررسی است. در این شرایط بهتر است به نظر هیأت انتخاب با هر معیار و سنجشی احترام بگذاریم و فراموش نکنیم که فرهنگ و ماموریتی که بر عهده یک فیلمساز فرهنگی تعریف شده است به اندازه ای مقدس و مهم هست که نیاز نباشد حضور یا عدم حضور در جشنواره آن را زیر سوال ببرد .
البته باید گفت تجربه، این گونه نشان داده است که بسیاری از آثار جامانده از جشنواره ها اتفاقا تولیداتی قوی دارند و به لحاظ فنی قابل دفاع بوده اند و این طور نیست که آثار جامانده از سلیقه هیات انتخاب از آثار راه یافته چیزی کمتر داشته باشند.
باید زمان بدهیم تا جشنواره....