به گزارش خبرگزاری برنا ازفارس، دومین نشست جریان شناسی موسیقی ایران از منظر دکتر مسیح افقه، در سرای سخن سازمان اسناد و کتابخانه ملی فارس برگزار شد.
دکتر مسیح افقه در این نشست گفت: در نظام آموزشی مدرسه ای، نظام نمره دهی از صفر تا بیست است و اگر کسی نمره ده را هم اخذ کند می تواند به مراتب بالاتر برود اما در نظام آموزشی سنتی مکتبی ما، در حالی شاگردی می توانست به مرحله بعدی آموزش برود که مرحله اول را به صورت کامل فراگرفته باشد یا به اصطلاح همان نمره بیست را گرفته باشد.
وی ادامه داد: در آموزش آزاد موسیقی سنتی ایران، اصالت با ردیف است؛ این مسئله در دو بخش مکتوب و روایی نسل به نسل منتقل شد. بخش مکتوب به خاطر مکتوب شدن مانا شد و بخش روایی یا فراموش شد یا تحریف گردید.
استاد موسیقی شناسی ادامه داد: موسیقی ایرانی، اساساً یک موسیقی بداهه نوازی است و از آن جا که اصالتش آن بر ردیف استوار می باشد، اگر کسی ردیف ها را به خوبی نیاموخته باشد، عملاً نمی تواند موسیقی سنتی را اجرا کند.
افقه به استاد رضوی سروستانی هم اشاره کرد و گفت: سروستانی تمام دانش گذشته را با دقت تمام به نسل بعد منتقل می کرد.
وی خاطرنشان کرد: اثر ماندگار اثری است که نسل ها را بهم می دوزد و قائم به فرد، مکان یا حتی زمان خاصی نیست. و برای پرورش اینچنین آثاری نیاز جامعه نیز دارای اهمیت است.
استاد موسیقی شناسی افزود: آواز ایرانی، ٥٠ درصد مربوط به ژنتیک صدا و ٥٠ درصد به آموزش و تکنیک فرد مربوط است.
افقه با اشاره به نقش وزیری در موسیقی ایرانی خاطرنشان کرد: نگاه وزیری بود که تکنیک را در موسیقی ایرانی وارد کرد و این نقطه عطفی در تاریخ موسیقیایی ایرانی است.