به گزارش خبرگزاری برنا از اصفهان، ویل پارکس صبح امروز در آیین افتتاح نخستین کنفرانس ملی شهر دوستدار کودک اظهارکرد: برآوردها نشان می دهد تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد کودکان جهان در شهرهای مختلف زندگی خواهند کرد، چنانچه رویکرد خود را به شهرنشینی تغییر ندهیم، بسیاری از کودکان در فضای مملو از محرومیت و عاری از حقوق زندگی خواهند کرد و حقوق آنها ضایع شده و به دنبال آن توسعه ملی کشورها تضعیف می‌شود.
وی ادامه داد: در این برهه بی‌سابقه و روند رو به افزایش شهرنشینی در دنیا به نقطه حساس رسیده‌ایم که درک می‌کنیم، شهرها منبع اصلی راه حل‌هایی برای چالش‌های جهان هستند، بنابراین چنانچه شهرنشینی با مدیریت صحیح توأم باشد، ابزار قدرتمند برای توسعه پایدار کشورها خواهد بود.
نماینده یونیسف در ایران با بیان اینکه شهرها فرصت‌های بسیار بزرگ و امید فراوانی برای بهبود زندگی ایجاد می‌کنند، تأکید کرد: بیش از ۸۰ درصد GDP (تولید ناخالص ملی داخلی) جهان مرهون شهرها است، در واقع شهرها موتوری برای رسیدن به توسعه هستند؛ شهرهای کوچک و بزرگ مراکز بزرگ رشد ارتباط در دنیا هستند و می توانند فرصت های خارق العاده ای برای زندگی و شکوفایی استعداد کودکان ایجاد کنند.
پارکس با بیان اینکه دستور کار جدید مربوط به شهرنشینی دارای دیدگاه مشترکی است که طی آن تمام بشر امکان دسترسی به امکانات را دارند، خاطرنشان کرد: این امکانات بر مبنای علم شهرها است که این اصول را برای برنامه‌های عمرانی، توسعه، مدیریت، بهبود حوزه شهری و مدیریت شهرها تبیین کرده است.
وی افزود: دستور کار جدید شهرنشینی ارتباط جدیدی بین شهرنشینی خوب، اشتغال زایی و بهبود کیفیت زندگی به وجود آورده است، بنابراین به مدیران و راهبران شهری تأکید می‌کنم که این موضوع فرصت بزرگی ایجاد می‌کند که در کنار آن مسئولیت بسیار سنگین این مهم را نیز درک کرده و ارتباط قوی بین شهرها و فرایند توسعه ایجاد کنند که البته این تغییر در دنیایی که به طور روزافزون دچار شهرنشینی شده، افزایش خواهد یافت.
نماینده یونیسف در ایران با بیان اینکه ۷۱ درصد جمعیت بالای ۸۰ میلیون نفری ایران در مناطق شهری زندگی می‌کنند، گفت: کودکان زیر ۱۸ سال ۲۸ درصد جمعیت ایران را تشکیل می‌دهد که ۶۸ درصد در شهرها زندگی می‌کنند؛ طبق آمارها ۷۱ درصد جوانان ایران شهرنشین هستند و از هر ۶۰ نفر یک نفر در تهران زندگی می‌کنند.
پارکس خاطرنشان کرد: بسیاری از مدیران شهری در ایران و البته در تمام دنیا با مشکلات مشترکی از جمله افزایش ترافیک، تخریب محیط زیست، انواع آسیب های اجتماعی، بهره‌برداری بیش از حد از زیرساخت‌های شهری و چالش در ارایه خدمات شهری از جمله تأمین برق، آب، امکانات بهداشتی و مدیریت پسماند روبرو هستند که رشد جمعیت در شهرها به این موضوعات دامن زده است.
وی با طرح این سوال که شهر دوستدار کودک چگونه شهری است، اظهارکرد: به تعریف ساده باید گفت شهر دوستدار کودک، شهر، جامعه محلی یا نظام حکمرانی ملی است که معتقد به بهبود فضای زندگی کودکان است و این بهبود با چارچوب قوانین آن کشور محقق می‌شود؛ برنامه ابتکاری شهرهای دوستدار کودک، ذینفعان را گردهم می آورد تا شهرهایی ایمن و مسئول نسبت به کودکان ایجاد کند و البته بتواند به مفاهیمی همچون شهرهای پایدار، هوشمند، تاب آور، سبز، سالم و غیره بپردازند که البته همه آنها تحت محورهای تبیین شده در دستور کار جدید شهرنشینی محقق می‌شود.
نماینده یونیسف در ایران با اشاره به سخنی از حضرت علی (ع) که فرمودند : «با کودکان گونه ای رفتار کنید که احساس تکریم و شخصیت کنند»، از برگزار کنندگان این کنفرانس تشکر کرد و گفت: در حالی که مسئولیت اصلی تأمین حقوق کودکان در اختیار دولت‌ها است، سایر ذینفعان از جمله سازمان‌های جامعه مدنی، بخش خصوصی، دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و البته خود کودکان نقش مهمی در تبدیل کردن شهرها به فضای دوستدار کودک ایفا می‌کنند؛ به نظر من مهم ترین ویژگی شهر دوستدار کودک این است که به نیازهای شهری کودکان پاسخ داده و کودکان و نوجوانان را جزو رئوس کار در ارایه راه حل قرار دهند و به آرای کودکان که نقش پررنگی در تصمیمات شهرها خواهند داشت، اطمینان کنند.