به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، فیلم مستند «خانه ای برای تو» با حضور مهدی بخشی مقدم کارگردان و مهدی شامحمدی تهیه کننده اثر عصر 30 دی ماه در خانه مهر رضا نمایش داده شد و مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در ابتدای نشست نقد و بررسی فیلم که با اجرای نغمه دانش آشتیانی برگزار شد مهدی شامحمدی تهیه کننده فیلم درباره انتخاب سوژه گفت: دغدغه مرگ سال ها همراه من بود و دلم می‌خواست تجربه آدم هایی که در مواجهه با مرگ قرار می گیرند به تصویر درآورم.
وی ادامه داد: به اعتقاد من مرگ‌آگاهی کیفیت زندگی را بالا می برد و به همین دلیل این ایده را با رفقای مستندسازم در حوزه هنری مطرح کردم و آنها نیز استقبال کردند و گفتند مهدی بخشی مقدم تقریبا چیزی شبیه به این سوژه دارد و وقتی متوجه شدیم دغدغه هایمان هم جهت است پژوهش را آغاز کردیم.
این مستندساز با اشاره به اینکه پژوهش این کار خیلی طول کشید، گفت: از سوپروایزرهای بیمارستان های تخصصی خواستیم تا یک نفر را که به سوژه ما نزدیک است معرفی کنند که درنهایت با داوود که جلسه اول شیمی درمانی را گذرانده بود آشنا شدیم. پژوهش ما 2 سال طول کشید و 24 سفر به استان گیلان داشتیم و بعد از آن یک سال پست پروداکشن طول کشید و امسال فیلم را به جشنواره سینماحقیقت رساندیم.
شامحمدی در مورد شخصیت داوود گفت: داوود یک آدم مغرور بود که حتی نمی‌خواست کسی در درمان همراه او باشد. می گفت اگر دست خودم بود تنها می رفتم به جنگل و درمانم را آنجا ادامه می دادم و زمانیکه ما متوجه شدیم او با دست خالی می خواهد برای همسرش خانه بسازد بیشتر ترغیب شدیم.
تهیه کننده «خانه ای برای تو» خاطرنشان کرد: داوود در سخت ترین شرایط انگیزه داشت و برای ساختن تلاش می کرد و ما هم وقتی او را می دیدیم برای ادامه ساخت فیلم انگیزه مضاعف پیدا می کردیم.
شامحمدی درباره صحنه اول فیلم که به مخاطب می گوید سوژه مرده است، توضیح داد: برای اینکه نمی خواستیم تعلیق را روی زنده و مرده بودن داوود بگذاریم. ما نمی خواستیم حس ترحم نسبت به داوود در مخاطب برانگیخته شود و حتی نمی خواستیم با حال خوب و بد داوود مخاطب بالا و پایین شود.
وی در پاسخ به نقدی درباره ریتم فیلم نیز گفت: فکر می کردیم ریتم تند به کانسپت کلی فیلم و شخصیت ما آسیب می رساند به همین دلیل سعی کردیم ریتم معمولی باشد.
شامحمدی درباره شرایط ساخت فیلم های مستند بیان کرد: شرایط پخش فیلم مستند باید تغییر کند و به اکران عمومی برسیم تا همه مردم فیلم مستند را ببینند. من اکران محدود در گروه هنر و تجربه را قبول ندارم.
وی افزود: این فیلم در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر5 نمایش خواهد داشت و مطمئنم از بخش عمده ای از فیلم های داستانی مخاطب را راضی تر نگه می دارد.
وی درباره همکاری با عوامل این مستند نیز گفت: همه عوامل فیلم درجه یک هستند و به ما لطف داشتند اما با بودجه هایی که وجود دارد دیگر نمی توان چنین فیلمی ساخت. ما به فکر درآمدزایی نبودیم و از همان ابتدا به مهدی بخشی گفتم می‌خواهیم فیلم خوب بسازیم و باید پای فیلم بایستیم. امروز تنها کسانی که عاشق مستند هستند می توانند مستند با کیفیت بسازند.
این مستندساز خطاب به مسئولان بیان کرد: از مسئولان می خواهیم یک ریال به مستند پول ندهند در عوض سالن نمایش اختصاص دهند زیرا با این کار خودش درآمدزایی می کند.
وی در پاسخ به نقد یکی از حضار که فیلم را دچار سانتی مانتالیزم دانست، عنوان کرد: این مستند سانتی مانتال نشده است و ما تلاش کردیم مخاطب را درگیر احساسات اشتباه نکنیم. با تمام احترامی که برای همکارانم قائل هستم متاسفانه چیزی که در سینمای مستند باب شده سوءاستفاده از سوژه است ولی ما اصلا به این سمت نرفتیم.
در ادامه مهدی بخشی مقدم کارگردان فیلم در مورد روند انتخاب سوژه گفت: ما مستند را بر اساس سوژه نساختیم بلکه یک تم مرکزی داشتیم که درباره آن با مهدی شامحمدی صحبت کرده بودیم و بر اساس این تم مرکزی کاراکترهای مختلف را می دیدیم.
وی با اشاره به اینکه اواسط کار روی زندگی داوود متوجه شدند که او رو به بهبود است، بیان کرد: ما اتاق فکری داشتیم که در آن درباره مورد موضوعات و اتفاقات فیلم بحث می کردیم و این طور نبود که اگر داوود خوب می شد فیلم ما به نتیجه نمی رسد.
وی با بیان اینکه زندگی داوود قسمت های مختلف داشت، افزود: در اتاق فکر در مورد این موضوعات مختلف صحبت می کردیم و این اتاق فکر موجب شد تا سر فیلمبرداری چیز اضافه ای نگیریم. ما قصد نداشتیم صحنه مرگ را در فیلم داشته باشیم و زمانی که او فوت کرد و ما به گیلان رفتیم می دانستیم که نمی خواهیم فیلمبرداری کنیم و تنها برای عرض تسلیت رفته بودیم.
وی افزود: یکی از دلایلی که توانستیم راحت با داوود مواجه شویم این بود که خیلی حضور ما را حس نمی کرد و سعی کردیم کمی فاصله با او داشته باشیم و نمی‌خواستیم در کارهای روزانه او دخالت کنیم و این موجب شد خانواده او و خودش اجازه دهند پروسه تولید خوب پیش رود.
بخشی در پاسخ به اینکه اگر داوود زنده می ماند پایان فیلم چگونه می شد؟ گفت: یکی از ایده های ما این بود که فیلم را با سفره هفت سین در خانه جدید نشان دهیم و او را در آرایشگاه که خودش را برای سال جدید آماده می کند.
شامحمدی نیز گفت: برخی ها به ما می گویند شانس آوردید که فوت کرد اما به نظرم اگر داوود زنده می ماند فیلم بهتر می شد. ای کاش زنده بود و در جلسات نقد حضور داشت.
بخشی مقدم درباره پایان بندی فعلی فیلم توضیح داد: ما در ابتدا که تکلیف فیلم را مشخص می کنیم از مخاطب می خواهیم که به دنبال زنده بودن داوود نباشد و این تصمیمی بود که در همان اتاق فکر به آن رسیدیم و نمی خواستیم تعلیقی ایجاد کنیم که مخاطب نداند داوود می میرد یا زنده می ماند. برای ما خانه ساختن داوود مهمتر بود و کار بزرگی که او برای همسرش انجام می داد برای ما اعتبار بالاتری داشت.
بخشی همچنین گفت: یکی از خوش شانسی هایم در فیلم این بود که با بهترین عوامل کار کردم محمد حدادی فیلمبردار فیلم که مواجه او با پروژه بسیار عجیب بود و همه سفرها با ما همراه بود و بسیار در فیلم تاثیرگذار بود و همچنین عطا مهراد تدوینگر فیلم که 6 ماه از زندگی اش را پای این فیلم بود. همه عوامل فیلم عاشقانه این فیلم را همراهی کردند.
وی به نقدی درباره زیاد بودن دیالوگ های فیلم اینگونه پاسخ داد: شاید یک سری از مخاطبان باهوش فیلم بدون این حجم از دیالوگ هم متوجه شرایط زندگی داوود شوند اما فکر کردیم شاید یک سری از مخاطبان هم متوجه نشوند.
کارگردان «خانه ای برای تو» در پایان درباره ایده استفاده از فیلم عروسی در مستند گفت: ایده فیلم عروسی در فیلم توسط پروانه همس داوود داده شد و ما در اتاق فکر مطرح کردیم و دوستان استقبال کردند.