به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، سعید ابوطالب، کارگردان و تهیه کننده ای که با فضا و ژانر جدیدی برای تلویزیون در جشنواره جام جم حاضر شد، سال گذشته جایزه بهترین خلاقیت و پژوهش را برای مجموعه مستند، مسابقه «دستم را بگیر» را به خود اختصاص داد. او که علاوه بر این جایزه تجربه داوری جشنواره را نیز در کارنامه اش دارد، درباره این رویداد بیان کرد: من فکر می کنم که جشنواره تلویزیونی جام جم جزو برنامه های تأثیرگذاری است که در همه جای دنیا هم رسم است. زمانی که ما می گوییم جشنواره جام جم یعنی رویدادی که به بیش از 10 شبکه که انواع برنامه ها را تولید می کنند، توجه دارد. اما در کنار اهمیت این اتفاق، نکته ای که می توانم درباره آن با توجه به شناختی که دارم بگویم این است که ما باید در این فضا مقداری دایره انتخاب هایمان را گسترده و متنوع تر کنیم چون در سال های اخیر ژانرهای جدیدی هم در تلویزیون تولید شدند. رئالیتی شو که جا دارد بخشی مجزا برایش در نظر گرفته شود، یکی از این ژانرهاست که نه مستند است و نه فیلم به همین دلیل جا دارد که از تقسیم بندی های کلاسیکمان فاصله بگیریم و در کنار عناوین داستانی، مستند، مسابقه و ... فضاهای دیگری که وجود دارند را هم به طور صحیح قضاوت کنیم.
این کارگردان افزود: من به عنوان اولین سازندگان رئالیتی شو، مدت هاپیش سرزمین دانش را ساختم اما منظورم از رئالیتی شو مستند مسابقه نیست، گاهی می تواند فیلم مسابقه باشد که امسال در حال ساخت آن برای عید شبکه یک هستم، در واقع فیلم یا مستند مسابقه به معنی رئالیتی شو نیست، بلکه این عنوان ژانری است که در تلویزیون های دنیا حدود 17 شاخه مختلف دارد. در عین حال ذات تلویزیون تنوع و خلاقیت است، در این مسیر ما باید روی همین موارد اصرار کنیم تا بعد هیات داوران هم اجازه دهند تا آثاری که ساخته می شود و در هیچ کدام از بخش های متداول گنجانده نمی شود، دیده شوند.
ابوطالب با اشاره به میزان تأثیرگذاری این جشنواره هم گفت: ما در مجموعه شبکه های تلویزیونی گستره ای از مخاطب را داریم که طبیعی است آن ها نمی توانند همه برنامه ها را رصد و ارزش گذاری کنند، بنابراین زمانی که آثار به جشنواره می آیند، مسیری مشخص می شود که در آینده برنامه سازان هم متوجه می شوند چه آثاری باید بسازند و در واقع سلیقه مخاطب هم دستشان می آید. نکته دیگری که وجود دارد و گرچه می دانم که هیأت انتخاب هم به آن توجه دارد، این است که هر کاری با امکانات مختلفی ساخته می شود، یعنی بعضی از تهیه کننده ها و کارگردان ها در مناطق دورافتاده با کم ترین امکانات تولید فیلم می کنند و بقیه با شرایط پیشرفته تری از نظرفنی روبه رو هستند، با این حال گاهی آثاری که در همان مناطق دورافتاده شکل گرفته ارزشمندتر از بقیه است چون همیشه تنها وجود امکانات دلیل به ساخت یک اثر خوب نمی شود و این تجربه و فکر است که مسیر را تعیین می کند.
او اضافه کرد: یکی از خطراتی که جشنواره ها دارند این است که هر ساله آثاری انتخاب می شوند و این نگاه ها ممکن است تکثر و تنوع نظرات را به همان چند اثری که جایزه می گیرند، محدود کنند. در این جا ما باید تذکر دهیم که آثار انتخاب شده نباید چنین محدودیتی را ایجاد کند و تنوعی که لازمه رسانه است، حفظ شود. با این حال به دلیل گستره مخاطبان و دایره فعالیت جشنواره جام جم این رویداد حتی می تواند از جشنواره های مشابه مهم تر باشد.
بخش های جدید جشنواره جام جم یعنی چهل سالگی و مردمی هم موضوع دیگری بود که ابوطالب بعد از یادآوری اهمیت توجه به همان بحث تجهیزات و امکاناتی که برای یک فیلم 40 سال پیش در مقایسه با آثار جدیدتر وجود داشت، به سراغ بخش مردمی رفت و گفت: این بخش هم اتفاق خوبی است اما این که ما چطور نظرات را جمع آوری می کنیم؟ از چه جامعه آماری و این دست موارد، اهمیت دارد. به هر حال هدف رسانه ملی کل جامعه است و باید به نظر مردم احترام بگذاریم و برای تولیدات آینده از آن تأثیر بگیریم. چون در کنار این که هر کاری باید دارای استانداردهای لازم باشد، حتما باید مخاطب خود را هم جلب کند.