به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، روانشناس مرکز آموزشی درمانی خلیلی گفت: باید پذیرفت که بازی های رایانه ای به عنوان یک پدیده مدرن در زندگی ما وجود دارد و جذابیت آن به قدری است که فرزندان را به هر طریقی به خود جذب می کنند.
«مریم منصوری» افزود: بازی های رایانه ای مزیت هایی هم دارند و به عنوان یک ورزش ذهنی- آموزشی، می توانند موجب افزایش تمرکز، تلاش برای پیروزی، افزایش هماهنگی اعضای بدن، بالارفتن سرعت واکنش و نتایج مثبتی از این قبیل شوند، اما این پدیده هم با استفاده بی رویه، می تواند به اعتیاد منجر شود که مانند هر اعتیاد دیگری، زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین نادیده گرفتن یا حذف این بازی ها، راه حل مناسبی نیست و باید برنامه ای برای کنترل استفاده از آن وجود داشته باشد.
این روانشناس ادامه داد: به هم ریختن الگوی منظم زندگی یا شب بیداری و از بین رفتن تنظیم خواب و خوراک روزانه، ترجیح به ماندن در خانه و بازی کردن به جای رفتن به مدرسه، قرارهای دوستان و ورزش و بازی های فیزیکی، افزایش زمان بازی های رایانه ای به صورت صعودی، اضطراب و عصبانیت هنگام قطع دسترسی به اینترنت در بازی های آنلاین یا قطع برق و خرابی رایانه، اشتیاق برای بازگشت هر چه سریعتر به منزل و مشغول به بازی شدن، از جمله علایمی هستند که در خصوص وابستگی به این بازی ها مشاهده شده است.
وی با اشاره به برخی جنبه های مثبت بازی های رایانه ای و کمک آنها به رفتار درمانگران برای تنظیم رفتار کودکان ادامه داد: امروزه باید دنیای تکنولوژی را تبدیل به فرصت ها کرد، برخی از این بازی ها دارای تاثیرات مثبتی هستند، از جمله یادگیری را آسان و توجه کودکان را جلب می کند و کودکان برای اینکه نقش های یک بازی را یاد بگیرند، به مهارت های گوناگونی نیاز دارند که شاخص ترین آنها مهارت حل مسئله است، همچنین باعث افزایش دقت دیداری و تفکر خلاق می شود و با استفاده از برنامه های بسیار متنوعی که در بازار وجود دارند، به کودکان امکان می‌دهد تا نقاشی ها یا داستان هایی را خلق کنند، با این گروه از بازی ها می توان مفاهیم و مبانی ریاضیات را با کمک شکل های مختلف و ساده به کودک آموزش داد، اما پدر و مادرها باید نقش موثری برای تنظیم زمان و نوع بازی‌های مورد استفاده داشته باشند تا اثرات منفی این بازی ها کاهش یابد.
منصوری با بیان اینکه روانشناسان سه شیوه تربیتی مهم شامل «سهل گیرانه»، «سخت گیرانه» و «مقتدرانه» را در برخورد خانواده ها با فرزندان تشخیص داده اند، گفت: شیوه اول «سهل گیرانه» است که در این سبک والدین کودک را رها کرده و آزادی بسیار زیادی به او می دهند، اما در روش «سخت گیرانه»، والدین محدودیت های بسیار زیادی را بر کودک اعمال می کنند و کودک به شدت درگیر باید‌ها و نباید‌ها و تایید گرفتن از والدین می شود که اعتماد به نفس او تضعیف می شود.
این روانشناس اضافه کرد: در روش «مقتدرانه»، به کودک آزادی عمل داده می شود و کنترل و نظارت نسبی بر رفتار و عملکرد کودک و نوجوان وجود داشته است، در این روش به کودک آموزش داده می شود مسوولیت کارهای خود را بپذیرد.
وی بهترین راه درخصوص بازی های رایانه ای را سبک قاطعانه عنوان کرد و افزود: پدر و مادر باید در عین حال که به کودک خود اجازه بازی کردن می دهند، زمان مشخصی را برای آنان تعیین کنند و مجموعه ای از بازی های رده سنی مناسب را در اختیار او قرار دهند، رفتار پدر و مادر با کودک باید قاطعانه باشد، به صورتی که کودک محدودیت زمانی برای بازی کردن داشته باشد، والدین باید کودکان را به سمت ایجاد روابط بین فردی واقعی و بازی های حقیقی تشویق کنند و با ارتباطی دوطرفه کودک را در مورد بازی های بین فردی و فواید آن آگاه کنند.