به گزارش خبرگزاری برنا از اصفهان، سالن اجتماعات کتابخانه مرکزی اصفهان در روزهایی که به نام روز زن و روز مادر مزین شده، میزبان جمع زیادی از بانوان اصفهانی بود.
بهانه این گردهمایی همایش «افسانه عشق» بود که به همت اداره امور کتابخانه‌ها و سالن‌های مطالعه سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان و با همکاری مرکز تخصصی بانوان آفتاب تدارک دیده شده بود.
احسان کاظمی استاد دانشگاه و مشاور خانواده در این همایش اظهار کرد: در نظام باورهای ما هر مفهومی جایگاهی دارد و این جایگاه، روی فکر، احساس و تصمیم‌گیری‌های ما اثر می‌گذارد. نظام باورهای ما یا برخاسته از نفس است و یا برخاسته از عشق.
وی اضافه کرد: اگر نظام باورهای فرد درباره عشق برخاسته از نفس باشد، معمولاً نگاهی معیوب و ناقص از عشق دارد و دچار سوءتفاهم می‌شود. در این صورت، فرد ترس را سرلوحه تمام تصمیمات خود قرار می‌دهد و این احساس ترسِ از دست دادن و نفر دوم بودن، تقلای بیهوده و احساس بی‌ارزش بودن در فرد به وجود می‌آورد.
این مشاور خانواده خودفریبی را یکی از آفت‌های روابط عاشقانه دانست و بیان داشت: بزرگ‌ترین فریب و در واقع شایع‌ترین ویروس عشق این است که گمان کنیم طرف مقابل خود را به خاطر ما تغییر می‌دهد.
کاظمی افزود: گاهی وقتی عاشق می‌شویم به جای اینکه احساسات ما رشد کند، حساسیت‌هایمان بیشتر می‌شود. ترس در پوشش محافظت از عشق افراد را وادار به فداکاری و فناکاری می‌کند، در صورتی که فداکاری در رابطه عاشقانه اشتباه است و نخستین گام برای دوست داشتن دیگری، دوست داشتن خود است. کسی که خودش را دوست ندارد، هیچ‌کس دیگری را هم دوست نخواهد داشت.
این مشاور خانواده با بیان اینکه در رابطه عاشقانه واقعی انسان‌ها با زبان دل و زبان نگاه با هم صحبت می‌کنند، تصریح کرد: در نظام باورهای نفس باج‌گیری عاطفی رواج دارد. مثلاً اینکه اگر من کسی را دوست دارم انتظار داشته باشم او هم مرا دوست داشته باشد.
کاظمی خاطرنشان کرد: عشق کسی را بیمار و رنجور نمی‌کند و اگر کسی با این مشکلات روبه‌رو شود، عاشق نیست بلکه دچار هیجانی زودگذر شده است. عشق توقع را بالا نمی‌برد بلکه تحمل را بالا می‌برد. عشق به جای حساسیت، احساسات را بالا می‌برد و روابط فرد را با دیگران به آرامش می‌رساند.
وی گفت: عشق واقعی عرصه فهمیدن است، نه فهماندن. آنچه یک رابطه عاشقانه به آن نیاز دارد ادب و احترام نامشروط است، نه بیان مفرط "دوستت دارم".
محمدرضا نصر، استاد دانشگاه و مولانا‌پژوه نیز در این همایش با بیان اینکه عشق مهم‌ترین ودیعه‌ای است که خداوند به انسان عطا کرده است، اظهار داشت: چون در دوستی و محبت زیاد، حساب و کتابی در کار نیست بلکه انتخاب می‌شوید تا محبت بورزید.
وی افزود: برای محبت دیدن باید محبت کنید و عشق بورزید و لذا تا این موهبت را از دیگرن دریغ کنید و در عرضه آن سخاوت نداشته باشید، مورد محبت قرار نمی‌گیرید.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه محبت باید بی‌دریغ باشد، ادامه داد: بهترین شکل تجلی محبت و عشق در مادران است و هیچ مادری در مقابل محبت به فرزند خود به‌دنبال سود خود نیست. مادر بی‌دریغ‌ترین شخصیتی است که عشق می‌ورزد و به همین دلیل گفته‌اند بهشت زیر پای مادران است.
نصر وفاداری را دیگر رکن اساسی محبت دانست و گفت: دوست داشتن در گرو زمان و مکان نیست. عشق ورزیدن چیزی نیست که فرد با اشتباه دیگری آن را به یک‌باره رها کند.
وی تصریح کرد: عشق یک قبله بیشتر ندارد و همه چیز به جز معشوق را کنار می‌زند. عشق در پیوند وفادارانه و پاک، انسان را برمی‌کشد تا دنیا را جور دیگری ببیند.
این استاد دانشگاه بیان داشت: صدای سخن عشق جاودانه است و مهر و محبت هیچ‌گاه از دل کسی بیرون نمی‌رود. مهر بیش از همه در رفتار و سخن تجلی می‌یابد و این سخن یک دنیا می‌سازد، حتی اگر امکانات محدودی داشته باشیم.
نصر خاطرنشان کرد: زنان جلوه جمال و مردان جلوه جلال خداوند هستند. اگر زن مظهر زیبایی و لطافت است، می‌تواند زندگی را تبدیل به دریاچه‌ای از محبت و دیگران را از این محبت سیراب کند.
به گزارش برنا؛ اجرای استندآپ کمدی، موسیقی سنتی و تقدیر از زوج‌های کتابخوان حرفه‌ای از دیگر بخش‌های این برنامه بود.