«علی بیگدلی»، کارشناس حقوق بین الملل، در مورد اعطای حمایت دیپلماتیمک از سوی انگلستان به نازنین زاغری، زندانی سیاسی، در گفتگو با خبرگزاری برنا، گفت: اخیرا موج جدیدی هم از سوی آمریکا و هم از سوی انگلستان علیه ایران در مورد خارجی هایی که در زندانهای ایران هستند، به راه افتاده است. این مسائل می تواند تا حدودی فضای دیپلماتیک را به ضرر ایران رقم بزند.
او ضمن اشاره به حضور هیات اتحادیه اروپا در تهران افزود: باتوجه به اینکه هیاتی از اتحادیه اروپا به تهران آمده است یقینا در دیدارهایی که با مقامات ایران دارند، موضوع نازنین زاغری را مطرح خواهند کرد. امید است که این مسئله را به یک پدیده دیپلماتیک تبدیل نکنند. از نظر حقوقی این امر میسر است که بتوانند آن را به مسئله حقوقی تبدیل کنند به استناد اینکه شوهر نازنین زاغری شهروند انگلیس بوده و خود نازنین زاغری نیز تبعه انگلیس است. اما از سوی دیگر طبق قوانین ایران، ایران تابعیت مضاعف را نمی پذیرد بنابراین هر ایرانی در هر کجای دنیا، هر تابعیتی که داشته باشد وقتی وارد خاک ایران می شود تحت تاثیر تابعیت ایرانی خود قرار می گیرد؛ بنابراین استدلال ایران این است.
او در مورد اعطای حمایت دیپلماتیک انگلیس به نازنین زاغری تصریح کرد: انگلیسی ها به استناد اینکه شوهر نازنین زاغری انگلیسی بوده و خود تبعه انگلیس است، می توانند اعطای حمایت دیپلماتیک برای او در نظر بگیرند و به یک پدیده دیپلماتیک تبدیل کنند و آن را به دادگاه بکشانند، مبنی براینکه تبعه انگلیس در زندان ایران زندانی است و دلیل قانع کننده ای نیز برای زندانی شدن او وجود ندارد. به عبارتی این مسئله به یک پدیده بین المللی تبدیل می شود و تحت تاثیر حقوق بین الملل قرار می گیرد. ممکن است این شکایت به دادگاهی مثل دیوان لاهه ارجاع داده شود. از سوی دیگر ایران ناچار است که این زندانیان را آزاد کند و اگر قرار است پنجره های جدیدی حداقل برای اینستکس از سوی ایران برای اروپا گشوده شود، یقینا یکی از این انتظارات این بوده که زندانیانی که در زندان ایران هستند آزاد شوند. بنابراین ایران قبل از اینکه این مسئله به یک پدیده دیپلماتیک تبدیل شود و عمق اختلافات ایران با انگلیس و اتحادیه اروپا نیز بیشتر نشود، باید بتواند سیاستی را به کار گیرد تا با یک نگاه محبت آمیز و براساس رفعت اسلامی این زندانیان را آزاد کند. بنده نمی دانم که اینها چه جرمی انجام داده اند اما اگر مغایرتی با منافع ملی ما ندارد و موضوع جاسوسی نبوده است، به نظر بنده می‌توان این افراد را آزاد کرد.
او ادامه داد: با توجه به سفر هیات اروپایی به تهران، یقینا یکی از انتظارات آزادی نازنین زاغری است و ایران نباید این موقعیت از سوی اتحادیه اروپا را از دست بدهد، زیرا این آخرین روزنه ایران به سمت نظام بین المللی است. اگر اتحادیه اروپا را از دست بدهیم به نفع آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی خواهد بود و این کشورها از این موضوع خوشحال می شوند. بنابراین ایران باید اتحادیه اروپا را تاجایی که امکان دارد از دست ندهد. لازمه این از دَست ندادن این است که هم در سیاست داخلی و هم در سیاست خارجی تا حدودی انعطاف پذیری بیشتری نشان دهیم.
علی بیگدلی در مورد لوایح چهارگانه FATF گفت: اتحادیه اروپا سازوکار مالی با ایران را مشروط به تصویب این لوایح کرده و برخی معتقدند که این مشروط کردن در زمان برجام وجود نداشته و اخیرا اتحادیه اروپا این مسئله را مطرح کرده است. در آخرین ملاقاتی که آقای عراقچی در وین با کشورهای 1+4 داشته است و تقریبا به هیچ نتیجه ای هم دست پیدا نکردند از این نمایندگان و کارشناسان دعوت شد که به ایران بیایند. با توجه به اینکه مسئله پالرمو و CFT را به تعطیلات پس از نوروز موکول کرده اند، بنابراین یکی از خواسته های اصلی اتحادیه اروپا این است که سازوکار مالی اینستکس را در ارتباط با ایران به کار گیرند و مبادلات تجاری و بانکی با ایران داشته باشند. اگر پالرمو و CFT عملی نشود همه سیستم ها و شبکه های بانکی به سمت ایران بسته خواهد شد، حتی با چین و روسیه نیز بدین گونه است. بنابراین بنده نمی دانم که چرا با این موضوع مخالفت و ممانعت می شود. همه درها به سمت ایران بسته خواهد شد و افرادی که استدلاشان این است که اگر این لوایح تصویب شود خود را تحریم کرده ایم و نمی توانیم تحریم ها را دور بزنیم و یا ادعای مخالفین که می گویند ایران با تصویب این لوایح، دیگر نمی تواند به حزب الله کمک کند، اینها بحث های جداگانه ای است.
او اضافه کرد: بنابراین ایران با وضعیت بد اقتصادی که دارد با تصویب نکردن پالرمو و CFT می تواند به طور کامل درهای مراودات اقتصادی ایران را مسدود کند و ایران حتی در عراق نیز با همین مشکل مواجه بوده که در همسایگی ما نیز است. قرار شده که در عراق با دینار یا ریال مراوده شود. بنابراین باید گفت که این موارد برای ما درآمدزا نیست و با دینار نمی توانیم خریدهای خارجی داشته باشیم. بنابراین این موضوع باید به رغم همه مخالفت ها به تصویب برسد.
او در مورد اینکه چرا اروپایی ها زودتر این مشروط شدن را مطرح نکردند، گفت: اگر در شرایط تحریم قرار نداشتیم نیازی به اینستکس نبود. نهادی که در پاریس در سال 1989 به وجود آمد کشورها را به سه الی چهار بخش تقسیم کردند. کشورهایی که آمادگی دارند و منعی ندارند که مقابله با تروریسم را روشن و اضح مشخص کنند و کشورهایی که در آستانه ورود به پذیرش این دو شرط هستند که ایران جزو گروه دوم است.گروه سوم نیز کشورهایی مثل کره شمالی و سومالی هستند که نسبت به FATF دشمنی می ورزند. ایران در گروه دوم قرار دارد که در آستانه پذیرش قرار دارد. در سال 2015 ایران مبارزه با پولشویی را پذیرفته و دو لایحه پالرمو و CFT است که در ایران دچار مشکل شده که این مشکل باید در نهایت حل شود.
بیگدلی ادامه داد: اگر برجام ادامه پیدا می کرد هم ایران مجبور بود به FATF بپیوندد. ایران در سال 2015 برای نخستین بار در کنفرانس پاریس عضویت داشت و مسئله مبارزه با پولشویی را پذیرفت منتهی ایران مهلت خواست که در مورد مسائلی مثل پالرمو و CFT بیشتر مطالعه وبررسی کند که این موضوع ادامه پیدا کرد. کنفرانسی که در پاریس است قدرت اجرایی ندارد اما با همکاری سوئیس می‌تواند از مبادلات بانکی ایران جلوگیری کند.
این کارشناس حقوق بین الملل در مورد عواقب و ضررهایی که در صورت عدم پیوستن به FATF به ایران وارد می شود، نیز گفت: تنها امید ایران این است که سازوکار مالی که اتحادیه اروپا به وجود آورده است شروع به کار کند. بنابراین تصویب نکردن این لوایح بار مراودات بین المللی و نقل و انتقالات مالی و بانکی را از ایران خواهد گرفت که هم شامل چین و روسیه است. بنابراین هیچ راهی وجود ندارد که ایران بتواند از اینها عبور کند و در فضای بین المللی هیچ راه گریزی وجود ندارد.