به گزارش خبرگزاری برنا؛ به خاطرقرار داشتن موقعیت جغرافیایی این استان دربین دو پایتخت مهم سلطنتی یعنی شوش وهگمتانه ونزدیکی با مناطقی از قوم لرکه در قرابت با مرزهای پایتخت دیگر یعنی بابل یا تیسفون می باشند؛لرستان با طبیعت پرچشم اندازش ایفاگرنقش ارتباطی قدرتمندی درادوارباستان واوج اقتداروشکوه امپراتوری باستانی ایران بوده است.
وجود پلهای باستانی شکوهمندازادوارباستان برروی تنگه ها ورودخانه های خروشان این سرزمین دلیل این مدعاست آنچنان که بسیاری به درستی لرستان را سرزمین پلهای باستانی خوانده اند.
این موقعیت استان لرستان را به گذرگاهی مهم برای شاهان مقتدرپارسی واشرافیت ایران جنوب غربی تبدیل کرده بود تا حدی که می توان گفت تاجداران وشاهنشاهان مقتدرپارسی درطی طریق بین شوش به هگمتانه وازکوهستانهای جنوب غربی به سمت بابل یا تیسفون مدام درطی گذرازاین استان بوده ونجیب زادگان ایرانشهردرهوای آن نفس می کشیده اند.
پلهای باستانی برروی رودخانه های پرجوش وخروش ازجمله کشکان وسیمره ودیگر نقاط لرستان هنوز ازاین اصالت ونقش مهم ارتباطی این سرزمین درتمدن ایران باستان سخن می گویند ؛آنچنانکه یکی از شهرهای لرستان به نام پلدختر به خاطرقرارداشتن پلی عظیم واستراتژیک برروی تنگه ایی موسوم به "آب تاف" درشمال این شهرهنوزنامواژه "پل" را برخود یدک می کشد.
ظاهرا برخی از پلهای لرستان در طی قرون اسلامی نیزهمچنان اهمیت خودرا حفظ کرده بودند وحکامی که پس از اسلام برلرستان واصولاً مناطق غربی ایران فرمان می رانده اند دست به مرمت آنان می زده اند.
ازدیگرپلهای لرستان می توان به پل شاپوری یا شکسته،پل گاومیشان، پل زال، پل کلهرمعمولان،پل کاسیان،پل سیاه پله اشاره کرد.