به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ فاطمه فراهانی، کارآفرین و موسس شرکت معادن کیان کانیار، در گفت‌وگو با برنا با گفتن اینکه کد دانشگاه را اشتباه زدم و ناچار شدم زمین شناسی بخوانم ولی الان خوشحالم از این اتفاق زیرا احساس می کنم درست ترین انتخاب من با زدن یک کد اشتباه شکل گرفت گفت: کد اشتباهی را انتخاب کردم؛ مجبور شدم در دانشگاه زمین شناسی دامغان تحصیل کنم؛ در سال های ابتدایی علاقه ای به این رشته نداشتم اما در سال آخر که برای آزمون ارشد می‌خواندم؛ حس کردم این رشته درست ترین انتخابی بود که با یک اشتباه برایم رقم خورد.
وی ادامه داد: کار معدن یکی از مشاغل پر چالش در دنیا است؛ زمانی که شما در یک قسمتی از زمین ذخیره‌ای دارید با ذخیره مکان دیگر تفاوت دارد و این مسئله برای من بسیار جذاب بود، به همین دلیل برای دکترا نیز این رشته را انتخاب کردم و با توجه به این که نمی خواستم، تنها در فضای آکادمیک حضور داشته باشم سعی کردم که وارد بخش خصوصی بشوم.
فراهانی درباره شغل و تحصیلات پدر و مادر خود و همچنین تاثیر آنها بر انتخاب شغل معدن گفت: پدر من فردی نظامی و مادرم نیز خانه دار بود؛ در سالی که من در دانشگاه قبول شدم، ناراحت بودم چرا که جزو رشته هایی بود که بسیار زیاد در کشور تدریس نمی‌شد و در ابتدا خانواده تشویقم کردند؛ اما زمانی ماموریت‌هایم زیاد شد، پدرم در مورد اینکه من دائم باید به جاهای دیگر سفر کنم، ناراحتی هایی به صورت غیر مستقیم نشان می‌داد.
این کارآفرین در پاسخ به این سوال که آیا ازدواج کرده است؟ جواب منفی داد و در خصوص اینکه آیا کار باعث شده ازدواج نکند اظهار کرد: نه اتفاقا؛ ازدواج نکردن من به این دلیل بود که آن چیزی که باب دل من بوده است را پیدا نکرده‌ام و به شخصه ازدواج و تشکیل خانواده را دوست دارم و فکر نمی‌کنم، اگر روزی ازدواج کردم در بحث هماهنگی بایکدیگر مشکلی خواهیم داشت و در کنار یکدیگر این دو موضوع مهم زندگی که کار و زندگی است را پیش خواهیم برد.
خانم‌ها با جدیت خود را نشان دهند
وی در پاسخ به این سوال که برای گرفتن تسهیلات با چه مشکلاتی روبرو شد، مطرح کرد: زمانی که وارد این کار شدم، من را به عنوان یک زن نمی‌پذیرفتند و حتی همه دوستان خانم من در دانشگاه خانه دار ماندند، البته این مسئله تنها مربوط به جامعه نیست و من فکر می‌کنم که این مسئله دوجانبه است، یعنی خانم ها باید، جدیت خود را نشان دهند و جامعه نیز باید ما را بپذیرد. نمی‌خواهم بگویم، همیشه جامعه نمی‌پذیرد؛ اتفاقا در خیلی از مواقع خانم‌های ما جدیت خود را نشان نمی‌دهند.
او افزود: باید قبول کرد رسانه‌های ما معمولا زنان را در رشته های معلم، پرستار و یا پزشک نشان می‌دهند و آنها را در مشاغل مدیریتی و یک‌سری رشته‌های خاص به هیچ عنوان نشان نمی‌دهند؛ رسانه‌ها عامل اصلی جهت دادن به تفکرات مردم یک جامعه هستند و اگر این رسانه‌ها روی این مسائل کار کنند که خانم‌ها می‌توانند در رشته‌های دیگر نیز کار کنند و موفق باشند؛ بسیار مهم است.
برای رشد کردن از کارهای کوچک شروع کنیم
فراهانی با بیان اینکه در ابتدا من را در جمع ها نمی‌پذیرفتند، بیان کرد: من خیلی محکم پای کار ایستادم و از کارهای کوچک شروع کردم و زمانی که فهمیدند توانایی و جدیت را دارم؛ توانستم در کنار مردان کار کرده و زنانگی خود را نیز حفظ کنم اما اگر بخواهم از غم انگیزترین روزهای کاری‌ام بگویم، قبل از تاسیس کارخانه، روزهایی بود که به ما می‌گفتند: امکان پذیر نیست تا پروانه بهره برداری را بگیرید و یا کارهای اداری که انجام دادنش بسیار طولانی بود.
موسس شرکت معادن کیان کانیار اضافه کرد: این تفکر جا افتاده است که معدن یک کار مردانه است در صورتی که می‌شود، یک خانم در محیط معدن باشد؛ امام خانمی خود را حفظ کند، مهم توانایی و تفکر افراد است که معدن را معدن می‌کند، چراکه معدن یک شغل محاسباتی است و فردی در آن موفق است که بتواند محاسبات بهتری را انجام بدهد.
وی درباره اینکه بهترین روزهای کاری اش در چه زمانی بودند اذعان کرد: روزهایی که به نتیجه رسیدم و کارهای اکتشافی ما به سرانجام رسید می‌توانم بگویم؛ آن روها بهترین روزهای من هستند.
فراهانی در خصوص اینکه شغل معدن یکی از سخت‌ترین مشاغل دنیاست گفت: شغل معدن یعنی معدن کاری که برق خوانده باشد؛ بماند که معدن کارهای سنتی، ممکن است در روستاهای خود یک ذخیره معدنی داشته باشد و آنها در آنجا مشغول به کار شوند اما واقعا مهندسین معدن ما دیده نمی‌شوند چراکه این کار از قدیم به صورت سنتی بوده است و خیلی به صورت حرفه‌ای به این شغل دیده نمی‌شود.
لزوم تشکیل یک نظام یکپارچه برای مهندسین معدن
او اشاره کرد: ما برای مهندسین عمران خود یک نظام مهندسی یکپارچه داریم اما برای رشته‌ای مثل معدن، همچین چیزی وجود ندارد؛ از ابتدا این شغل به گونه‌ای بود که کنار خانه افراد معدنی وجود داشت و در آن کار می‌کردند. البته باید اشاره‌ای نیز به کارگران معدن کرد؛ چراکه از آنها، حمایت ویژه‌ای نمی‌شود و نهایتا بعد از 25 سال بازنشسته می‌شوند.
فراهانی اذعان داشت: زمانی که ما این کار را شروع کردیم، از نظر حمایت دولتی، وام زیادی دریافت نکرده‌ایم؛ کارخانه‌ای که احداث شد و یا معدنی که پروانه بهره‌برداری گرفت، وابسته به کمک های دولتی نبود و از سرمایه گذاری شخصی استفاده کرده‌ایم؛ اما باید گفت: دولت نیز در بدو ورود ما به منطقه سمنان اعلام کرد که کمک‌های زیادی خواهد کرد و تمام زیر ساخت ها را برای ما آماده می‌کند در آن زمان سرمایه گذاران استان سمنان جلسه گذاشتند اما هرچه کار را جلوتر بردیم این اتفاق ها رخ ندادند و ما به مشکلاتی بر‌خوردیم که برای حل شدن آنها کسی نبود که ما را کمک بکند. برای مثال، ما کارخانه را در یک سال تاسیس کردیم اما یک نامه اداری را که باید منابع طبیعی تایید می‌کرد 6 ماه زمان برد.
این کارآفرین افزود: هم اکنون ما برای 40 نفر اشتغال ایجاد کرده‌ایم، اما امروز با مشکلات زیادی روبرو هستیم چراکه تولید داشته‌ایم اما در بحث صادرات با مشکلات جدی روبرو هستیم؛ برای مثال کانتینری وجود ندارد تا بارهای ما خارج بشود و دلیل این نیز این است که کانتینر به ایران نمی‌دهند و تولیدات ما از مرداد ماه در انبار دپو شده و نمی‌توانیم محصولات خود را به فروش برسانیم.
وی در پایان اشاره کرد: به کار معدن به عنوان یک کار مردانه نگاه می‌کنند اما اگر به زنان میدان داده بشود خیلی بهتر از مردان کار خواهند کرد، در سازمان صنعت و معدن یک خانم وجود ندارد این نشان می‌دهد که معدن یعنی آقا در صورتی که واقعا به این معنا نیست.