به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ در سالی که گذشت سایتهای خبری مثل آرمان شرق به دلایل مالی مجبور به تعطیلی شدند؛ اما این پایان ماجرا نبود و هر روز زمزمه تعطیلی یک رسانه را میشنویم که اگر همینطور این مسئله ادامه پیدا کند به جز چند رسانه دولتی رسانه دیگری باقی نخواهد ماند؛ بنابر این در گفتوگویی با مهدی رحمانیان، یکی از روزنامه نگاران پیشکسوت و مدیرمسئول روزنامه شرق، به مشکلات پیش روی مطبوعات پرداخته ایم.
مهدی رحمانیان در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا درباره وضعیت مطبوعات در یک سال گذشته و مشکلاتی که رسانه های پرینتی با آن روبرو بودهاند مطرح کرد: مطبوعات یک جزیره منفک از جامعه نیست بلکه مطبوعات یک بخشی از این جامعه و مسائل، محاسن و معایب این جامعه به یک شکلی دامن مطبوعات و رسانه ها را نیز گرفته است.
وی ادامه داد: سال 97 به دلیل مشکلات داخلی و خارجی که کشور گریبانگیر آن بوده است، دامن مطبوعات را نیز گرفت؛ مهمترین این مشکلات جهش نرخ ارز بود. با توجه به اینکه رسانههای پرینتی وابسته به کاغذ خارجی هستند، یکدفعه یک جهش در هزینهها ایجاد شد.
مدیرمسئول روزنامه شرق اظهار کرد: کاغذی که نزدیک به دو هزار و دویست تومان خریداری میکردیم نزدیک به پنج هزار تومان رسید و حتی در چند وقت اخیر بالا ده هزار تومان نیز به فروش رفت؛ این مسئله فشار مضاعفی را بر بدنه مطبوعات وارد کرد و کار به جایی رسید که بسیاری از رسانهها تیراژ یا صفحات خود را برای کاهش هزینه ها کم کردند.
او افزود: این مسائل باعث شد تا بسیاری از رسانه ها، نیروهای خود را تعدیل کنند؛ اگر بخواهیم در سال جاری یک نگاه گذرا به مطبوعات داشته باشیم، میبینیم که فشار سنگینی به مطبوعات ما وارد شده و برخی با توجه به امیدی که به آینده داشتهاند تلاش کرده تا مطبوعات خود را سراپا نگه دارند؛ اما تعدادی در این مسیر نتوانستند که به مسیر خود ادامه دهند.
رحمانیان گفت: برخی هنوز بنای توقف کار را دارند و اگر در سال جدید این روند ادامه پیدا کند ما با بخش زیادی از رسانههای پرینتی باید خداحافظی بکنیم.
مدیرمسئول یکی از روزنامههای اصلاح طلب در پاسخ به این سوال که اگر رسانههای پرینتی جمع شوند چه لطمه ای به فضای جامعه خواهد زد؟ پاسخ داد: رسانه های پرینتی علاوه بر اینکه مردم یک حس نوستالژیکی به آن دارند یک حالت سندیت برای مخاطب ها دارد، مردم به آن اعتماد بیشتری دارند و دلیل آن نیز این است که رسانههای پرینتی جزو رسانههای شناسنامهدار هستند که از سابقه کافی برخوردار هستند و زمانی که نباشند خلاء آن به خوبی حس میشود.
وی تصریح کرد: نبود رسانه های پرینتی آثار بسیار منفی خواهد داشت؛ اگر دنیا را نگاه کنیم هنگامی که شبکههای دیجیتال و مجازی رونق گرفت آثار آن را در رسانههای مکتوب دیدیم و برخی از این رسانه ها از کار خداحافظی کردند اما مجدد به درخواست مخاطبین به صحنه بازگشتند.
مهدی رحمانیان در پایان اذعان کرد: در ایران نیز مانند دنیا، نبود رسانه های پرینتی میتواند تاثیرات منفی زیادی داشته باشد که به بخشی از آنها اشاره کردم؛ بنابراین باید بخش دولتی و غیردولتی تلاش بکنند که با یک هم افزایی کاری کرده که حداقل بخشی از این رسانهها که اعتماد و مخاطب بیشتری برخوردار هستند؛ برقرار بمانند تا انشاءالله از این گردنه عبور کنیم و به یک سطح هموار برسیم.