اگر به چند فیلم اکران نوروز 98 دقت کنیم و آثار روی پرده سینما را با جزئیات بیشتری از چند منظر به بررسی بنشینیم، به این نتیجه خواهیم رسید که:
1) سطح سلیقه مخاطبین سینما تغییر کرده است.
2) سبک و سیاق های موثر در گیشه در چندسال گذشته دیگر جواب نمی دهد.
3) ژانر در درجه چندم از اهمیت قرار دارد، چراکه سینمای خوب و جدی هم می فروشد.
4) تماشاگر سینما درگیر قصه است و کشش قصه در کشاندن مخاطب به سینما موثر است.
5) ستاره ها کماکان می فروشند.
6) تماشاگر سینمای بدنه درگیر ساختار نمی شود.
7) اسم و رسم تیم تولید نیز می تواند از فاکتورهای مهم در جذب مخاطب باشد با این توصیف که شاید در گذشته تنها ستاره ها عامل فروش بودند اما امروز جدا از ستاره ها کارگردان و دفتر تولید نیز یکی از فاکتورهای مهم در کشاندن مخاطب به سینما است.
8) اقبال فیلم در جشنواره فیلم فجر یکی از گزینه های مهم در اکران است.
9) اگرچه تبلیغات نقش مهم و حیاتی در کشاندن تماشاگر به سالن سینما دارد، اما فراموش نکنیم که در نوروز تبلیغات دهان به دهان خانواده ها هم می تواند عامل انگیزشی در به سینما رفتن دسته جمعی اعضای یک خانواده باشد.
10) مخاطب سینما امروز شاید در سالن فیلم از شوخی های سخیف کوچه بازاری استقبال کند و حتی بخندد اما بی تردید دیدن آن فیلم را به دیگران سفارش نمی کند.
با این اوصاف باید گفت سینمای مورد علاقه مخاطب تنها فاکتورهای مرتبط با ژانر را دنبال نمی کند در حقیقت باید گفت فیلم خوب در هر شرایطی جای خودش را در سینما و در جذب تماشاگر باز می کند حتی اگر در اکران نوروزی فیلمی به ظاهر تلخ روی پرده نقره ای برود.
رکورد فیلم های «متری شیش و نیم»و «رحمان 1400» قطعا در این سینما زده خواهد شد اما فراموش نکنیم امروزه هرچند حضور تماشاگران در سالن های سینمایی افزایش پیدا کرده است اما نمی توان نادیده گرفت که مخاطب باهوش قبل از دست به جیب شدن برای خرید بلیت سینما فاکتورهای کمی و کیفی فیلم را با توجه و تمرکز رصد می کند. به همین دلیل است که اختلاف فروش برخی فیلم ها نسبت به دیگر اثار تا این حد فاحش است.