به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ امسال در بخش «جشنواره جشنواره‌ها»ی جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۱ فیلم سینمایی خارجی از کشورهایی چون آرژانتین، برزیل، لهستان، اسپانیا، اتریش، بلغارستان، آلمان، هلند، بلژیک، کره جنوبی و فرانسه به نمایش درمی‌آید.
فیلم «نوعی خانواده» (A Sort of Family )ساخته دیئگو لرمان محصول ۲۰۱۷ آرژانتین، برزیل، لهستان و فرانسه از فیلم‌هایی است که در این بخش روی پرده خواهد رفت.
درخلاصه داستان فیلم آمده است: مالنا دکتری از طبقه متوسط جامعه است و در بوئنوس آیرس زندگی می‌کند. بعدازظهر یکی از روزها تلفنی به او زده می‌شود و دکتر کوستاس می‌گوید که او باید به‌سرعت به شمال کشور برود، چون زمان تولد بچه‌ای رسیده است که در انتظارش به‌سر می‌برد. مالنا بی‌وقفه و تقریباً بدون فکر، تصمیم می‌گیرد راهی این سفر شود.
دیئگو لرمان کارگردان این فیلم اولین فیلم بلندش را در سال ۲۰۰۲ با عنوان «ناگهان» ساخت که در جشنواره لوکارنو برنده جایزه یوزپلنگ نقره‌ای شد و به موفقیت‌های دیگری نیز دست یافت. او با فیلم بعدی‌اش «در خلال» در سال ۲۰۰۶ به جشنواره ونیز رفت و در سال ۲۰۰۷ با مستندی دوباره به لوکارنو بازگشت. دو فیلم بعدی او یعنی «چشم ناپیدا» در سال (۲۰۱۰) و (۲۰۱۴) «Refugiado» در بخش «دو هفته با کارگردانان» جشنواره کن روی پرده رفتند.
فیلم «نوعی خانواده» لرمان پیش از حضور در جشنواره جهانی فجر و در سال ۲۰۱۷ به جشنواره‌های مختلفی از جمله شیکاگو (برنده جایزه بهترین فیلم بلند)، سن سباستین (برنده جایزه هیأت داوران بهترین فیلم‌نامه)، فیلادلفیا و… حضور یافت.
فیلم «غول» (Giant) ساخته جان گارانیو و آیتور آرِگی محصول ۲۰۱۷ اسپانیا از دیگر فیلم‌های حاضر در بخش جشنواره جشنواره‌ها است.
در خلاصه داستان این فیلم آماده است: مارتین پس از اولین جنگ کارلیست به مزرعه و خانه روستایی‌شان برمی‌گردد و از دیدن برادر کوچک‌ترش غافلگیر می‌شود چون بیش از حد قد کشیده است. مارتین متقاعد می‌شود که مردم خواهان دیدن «بلندترین مرد روی زمین» هستند و آن‌ها عازم سفری دور اروپا می‌شوند که پول و شهرت را برای‌شان به همراه می‌آورد و این خانواده را برای همیشه تغییر می‌دهد.
جان گارانیو متولد ۱۹۷۴، نویسنده و کارگردانی است که پیش از این با فیلم‌های «برای هشتاد روز» (۲۰۱۰) و «گل‌ها» (۲۰۱۴) شناخته می‌شد. آیتور آرِگی هم که در نویسندگی و کارگردانی «غول» مشارکت داشته، به‌جز همکاری قبلی‌اش با گارانیو در «گل‌ها»، فیلم «لوسیو» (۲۰۰۷) را در کارنامه دارد. آن‌ها با فیلم جدیدشان در سال ۲۰۱۷ به شصت‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی سن سباستین رفتند و جایزه ویژه هیأت داوران را به دست آوردند. امسال هم در سی‌ودومین جوایز گویا انبوهی از جوایز را درو کردند.
فیلم «مربی زندگی» (Life Guidance) به کارگردانی روت مادر محصول ۲۰۱۷ اتریش است که با موضوع اختلاف طبقاتی در این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: در آینده‌ای نزدیک و دنیایی که سیستم سرمایه‌داری تمام‌وکمالی بر آن حاکم شده است، طبقه برتر که «تاپ اچیوِر» خوانده می‌شوند از وضعیت‌شان راضی و خوشحال‌اند و عموم مردم طبقه متوسط را به جامعه‌ای آرمانی دعوت می‌کنند. در این میان، یک نمایندگی با نام «مربی زندگی» مأموریت دارد که این آدم‌ها را به مساعدترین افراد جامعه بدل کند! الکساندر که از آدم‌های طبقه متوسط است و در بخش مالی کار می‌کند، شروع به نافرمانی می‌کند و خیلی زود با چهره هراس‌انگیز نظام روبه‌رو می‌شود.
روت مادر (متولد ۱۹۷۴) نویسنده و کارگردان اتریشی، در سال ۱۹۹۲ اولین فیلم کوتاهش را ساخت اما سال‌ها زمان برد تا اولین فیلم بلندش با نام «تقلا» را در سال ۲۰۰۳ بسازد. او پس از وقفه‌ای نه ساله در سال ۲۰۱۲ مستند «عشق چیست» را کارگردانی کرد و حالا دوباره پس از پنج سال با «مربی زندگی» برگشته است. این فیلم در سال میلادی گذشته در جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو روی پرده رفت.
فیلم «معجزه» (Miracle) ساخته اِگلی وِرلِلیته محصول ۲۰۱۷ لیتوانی، بلغارستان و لهستان است.
در خلاصه داستان فیلم «معجزه» آمده است: زندگی مالکان یک مزرعه ملی پرورش خوک در دهکده‌ای کوچک با ورود یک آمریکایی خوش‌ظاهر زیرورو می‌شود چون او وعده می‌دهد که کسب‌وکار در معرض خطر آن‌ها را نجات دهد. اما ایرِنا که یکی از مالکان است در جریان دل بستن به این تازه‌وارد متوجه می‌شود که نیت‌های او کاملاً هم خیرخواهانه نیست.
اِگلی وِرلِلیته کارگردان این فیلم متولد شهر شولی لیتوانی است که در دانشگاه زادگاهش تاریخ خواند و برای تحصیل در رشته فیلم‌سازی به کالج فیلم اروپا رفت. او در ادامه فیلم‌نامه‌نویسی را در مدرسه ملی فیلم و تلویزیون انگلیس آموخت. وِرلِلیته پیش از ساختن اولین فیلم بلندش چند فیلم کوتاه ساخته است. او با «معجزه» به جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۱۷ راه یافت.
فیلم «فراموشی می‌سراید» (Oblivion Verses) محصول ۲۰۱۷ فرانسه، شیلی، آلمان و هلند و ساخته علیرضا خاتمی فیلمساز ایرانی است که در ایالات متحده و فرانسه زندگی می‌کند.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: متولی سالخورده یک سردخانه دورافتاده، حافظه فوق‌العاده‌ای درباره هر چیزی دارد به‌جز اسم‌ها. او روزهای خود را با نشان دادن اجساد به آدم‌هایی پشت سر می‌گذارد که در جست‌وجوی گم‌شده‌های خود هستند. وقتی موج اعتراض‌های مردمی در شهری نزدیک به درگیری منجر می‌شود، آن‌ها برای پنهان کردن اجساد کشته‌شدگان غیرنظامی به سراغ این سردخانه می‌آیند. پیرمرد وقتی با جسد یک زن جوان ناشناس روبه‌رو می‌شود، خاطراتش از یک ضایعه شخصی برایش تداعی می‌شود. او تصمیم می‌گیرد تدفینی شایسته برای زن برگزار کند؛ اتفاقی که او را روانه یک ادیسه سحرآمیز می‌کند.
علیرضا خاتمی متولد ۱۳۵۹، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده‌ای است که در ایالات متحده و فرانسه زندگی می‌کند. او که در داراب استان فارس متولد و بزرگ شده، کارش در سینمای ایران را با دستیاری کارگردانانی چون اصغر هاشمی، همایون اسعدیان و اصغر فرهادی آغاز کرد. خاتمی در سال ۲۰۰۴ به مالزی رفت و پس از تحصیل در رشته «خلاقیت‌های رسانه‌ای» با گرایش جلوه‌های ویژه رایانه‌ای، به عنوان ناظر جلوه‌های ویژه مشغول به کار شد. در سال ۲۰۱۰ به آمریکا رفت و کارشناسی ارشد هنرهای زیبا با گرایش تولید فیلم خواند. چند سال در بیروت و یک دانشگاه آمریکایی، سینما تدریس کرد و اکنون در دانشگاه دوپال در شیکاگوی آمریکا درس می‌دهد. او تا امروز چند فیلم کوتاه ساخته است و «فراموشی می‌سراید» اولین فیلم بلند اوست که در جشنواره ونیز سه جایزه بهترین فیلم‌نامه، جایزه انجمن بین‌المللی منتقدان (فیپرشی) و جایزه اینترفیلم را برنده شد. این فیلم با عنوان فارسی «آیه‌های فراموشی» شناخته شده است اما خاتمی خودش عنوان «فراموشی می‌سراید» را به «آیه‌های فراموشی» ترجیح می‌دهد زیرا آن را شاعرانه‌تر و مناسب‌تر می‌داند.
فیلم «روزی روزگاری در نوامبر» (Once Upon a Time in November) ساخته آندرژی یاکیموفسکی، محصول ۲۰۱۷ لهستان و بیانگر داستان مادر و پسری در زمینه رویدادهای حقیقی است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: مادر و پسری که مستأجر هستند از آپارتمان‌شان در ورشو بیرون انداخته می‌شوند. داستان زندگی و شرایط آن‌ها در پس‌زمینه برخی رویدادهای حقیقی روایت می‌شود که راهپیمایی‌های اعتراضی و شورش ملی گسترده را در بر می‌گیرد. از این رو، در کنار تصاویر داستانی، از فیلم‌های آرشیوی و مستند رویدادهای واقعی هم استفاده شده است.
آندژی یاکیموفسکی متولد ۱۹۶۳، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده لهستانی بیشتر برای فیلم‌های «چشم‌هایت را لوچ کن» (۲۰۰۲) و «ترفندها» (۲۰۰۷) شناخته می‌شود. البته او در سال ۲۰۱۲ فیلمی با عنوان «تصور کن» را هم ساخته و با فیلم جدیدش «روزی روزگاری در نوامبر» پیش از جشنواره جهانی فیلم فجر به جشنواره بین‌المللی کلیولند ۲۰۱۸ راه یافته است.
فیلم «غرش» (Pororoca) ساخته کونستانتین پوپِسکو محصول ۲۰۱۷ رومانی و فرانسه است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: کریستینا و تودور با دو فرزندشان، ماریای پنج ساله و ایلی هفت ساله، زندگی شادی دارند. آن‌ها سی‌وچند ساله هستند و در آپارتمان زیبایی در یکی از شهرهای رومانی زندگی می‌کنند. مرد برای یک شرکت تلفن کار می‌کند و زن، حسابدار است. همه چیز عادی به نظر می‌رسد تا روزی که مرد بچه‌ها را به پارک می‌برد و زن ناپدید می‌شود.
کونستانتین پوپِسکو متولد ۱۹۷۳ در بخارست است. او نویسندگی و کارگردانی را از سال ۲۰۰۴ و با فیلم کوتاه «آپارتمان» شروع کرد. او که با فیلم‌های «قصه‌هایی از عصر طلایی» (۲۰۰۹)، «پرتره مرد جوان مبارز» (۲۰۱۰) و «اصول زندگی» (۲۰۱۰) شناخته می‌شود، تجربه‌های تلویزیونی هم در کارنامه‌اش دارد. پوپِسکو با «غرش » سال گذشته به جشنواره‌های سن سباستین و زوریخ رفت و امسال در جشنواره گوته‌بورگ سوئد حاضر شد.
فیلم «رستاخیز» (Resurrection) اولین فیلم بلند کریستوف هورنائرت محصول ۲۰۱۷ بلژیک از دیگر فیلم‌های حاضر در بخش جشنواره جشنواره‌ها است.
در خلاصه داستان «رستاخیز» آمده است: پیرمردی که خودش را از تمدن دور کرده است با مهمانی غیرمنتظره روبه‌رو می‌شود.
کریستوف هورنائرت نویسنده و کارگردانی بلژیکی است که پیش از اولین فیلم بلندش «رستاخیز» سه فیلم کوتاه را در کارنامه دارد. او با نخستین فیلمش «Kaïn» (۲۰۰۹) به بخش رقابتی پنجاه‌ونهمین جشنواره بین‌المللی برلین راه یافت. در سال ۲۰۱۳ دومین فیلم کوتاهش را با نام «سقوط» به مدت ۱۷ دقیقه، بدون هزینه و در یک روز ساخت که در بیش از ۴۰ جشنواره در سراسر جهان به نمایش درآمد. سومین فیلمش «امپراتوری» نیز در بخش رقابت جهانی سی‌ونهمین جشنواره فیلم مونترال به نمایش درآمد.
«رستاخیز» کریستوف هورنائرت قبل از جشنواره جهانی فیلم فجر در جشنواره‌های شب‌های سیاه تالین ۲۰۱۷ و روتردام ۲۰۱۸ روی پرده رفته است.
فیلم «هرگز ترکم نکن» (Never Leave Me) ساخته آیدا بِگیچ محصول ۲۰۱۷ ترکیه و بوسنی و هرزگوین و روایت‌گر زندگی سه پسر سوری پناهنده در ترکیه است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: سه پسر سوری که زندگی سختی را به عنوان پناهنده در شهر ترکی شانلی‌اورفه سپری می‌کنند، در تلاش برای بهبودی روحی و فراموش کردن گذشته تروماتیک‌شان هستند؛ آن‌ها در این راه از ویرانگری‌ها و خصومتی که تجربه کرده‌اند به اهمیت داشتن برای دیگران و عشق می‌رسند. این سه به دوستان صمیمی یکدیگر بدل می‌شوند و آرامش درونی‌شان را دوباره بازمی‌یابند.
آیدا بِگیچ متولد ۱۹۷۶ در سارایوو، نویسنده و کارگردانی است که تا امروز چهار فیلم بلند ساخته است. دو فیلم «برف» محصول ۲۰۰۸ و «بچه‌های سارایوو» محصول ۲۰۱۲ از ساخته‌های او به عنوان نماینده‌های رسمی کشورش بوسنی و هرزگوین به بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان اسکار معرفی شدند ولی در نهایت از کسب نامزدی بازماندند. بگیچ با جدیدترین فیلمش «هرگز ترکم نکن» سال گذشته به جشنواره‌های آنتالیا و دبی رفت.
فیلم «حفار» (Excavator) به کارگردانی لی جوهیونگ و بر اساس فیلم‌نامه‌ای از کیم کی‌دوک، محصول ۲۰۱۷ کره جنوبی فیلمی دیگر از آثار بخش جشنواره جشنواره‌ها است.
در خلاصه داستان «حفار » آمده است: کیم سربازی بوده که در ماه مه ۱۹۸۰ به گوانگجو فرستاده شده تا جنبش خواهان دموکراسی را سرکوب کند. او پس از پایان خدمت، به عنوان راننده بیل مکانیکی مشغول به کار می‌شود و به واسطه یک حادثه، با حقیقتی ناخوشایند مواجه می‌شود که ۲۰ سال مخفی بوده است.
لی جوهیونگ پس از یک انیمیشن کوتاه در سال ۲۰۰۹ و یک فیلم نیمه‌بلند در ۲۰۱۱، با حمایت استادش کیم کی‌دوک در سال ۲۰۱۳ توانست اولین فیلم بلندش را جلو دوربین ببرد؛ فیلمی با نام «خانواده سرخ» که اولین نمایشش را در جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو پشت سر گذاشت و جایزه تماشاگران را به دست آورد. این کمدی درام که کی‌دوک نویسنده، تدوینگر و یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی آن بود، در جشنواره‌های گوته‌بورگ و تورینو هم روی پرده رفت. اما جوهیونگ دوباره بر اساس فیلم‌نامه‌ای از کیم کی‌دوک «بیل مکانیکی» را ساخته است؛ فیلمی که کی‌دوک یکی از تهیه‌کنندگان آن است و در واقع کمپانی خودش فیلم را تولید کرده است. این فیلم سال گذشته جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره شب‌های سیاه تالین برنده شد و امسال هم به جشنواره‌هایی مانند بنگلور راه پیدا کرده است.
فیلم «آن سوی واژه ها» (Beyond Words) ساخته اورشولا آنتونیاک فیلمسار دورگه و محصول ۲۰۱۷ لهستان، هلند و فرانسه است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: میشاییل که یک وکیل جوان و موفق برلینی است، ناگهان با پدرش مواجه می‌شود که مدت‌ها فکر می‌کرد او مرده است. این اتفاق میشاییل را دچار یک بحران می‌کند و او پس از رفتن پدرش، دیگر نمی‌تواند به زندگی سابق خود به عنوان یک آلمانی برگردد.
اورشولا آنتونیاک که فیلم‌سازی لهستانی/ هلندی است، در سال ۲۰۰۹ اولین فیلمش را با نام «هیچ چیز شخصی» ساخت که شش جایزه از جشنواره لوکارنو برد و در دو رشته نیز نامزد جوایز آکادمی فیلم اروپا شد. فیلم دوم او «کد آبی» محصول ۲۰۱۱ در بخش «دو هفته کارگردانان» جشنواره کن روی پرده رفت. « آن سوی واژه‌ها» چهارمین فیلم آنتونیاک است که سال گذشته به جشنواره‌هایی مانند تورنتو و ورشو لهستان رفت و در جشنواره لهستان جوایز بهترین فیلم‌برداری و صدا را به دست آورد.
آدرس سایت رسمی جشنواره Fajriff.com و پست الکترونیکی جشنواره Info@Fajriff.com است.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران برگزار می‌شود.