به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ به نقل از پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، جشنواره مد و لباس می‌تواند به عنوان فرصتی برای ارائه اندیشه‌های مختلف و بهره‌مندی و استفاده از ظرفیت‌های مختلف داخلی تلقی گردد.
اما به نظر می‌رسد جشنواره روند آهسته و محتاطانه‌ای را در پیش گرفته است و همچنان از سیاست کج‌دار و مریض پیروی می‌نماید که از این مسأله باید ابهام‌زدایی شده و علل و ریشه‌های آن مشخص گردد. از آنجایی که لباس جایگاهی در صنعت و جایگاهی در هنر و فرهنگ دارد، نمی‌توان با تولید یک نمونه لباس و ارائه آن در جشنواره انتظار صنعتی شدن آن را داشت. کما اینکه چنین اتفاقی هنوز رخ نداده است و بیشترین بازده جشنواره فجر در اجرای یک بخش رقابتی و در قالب مسابقه خلاصه می‌شود و بیشتر افراد با انگیزه شرکت در یک مسابقه در این جشنواره شرکت می‌کنند.
هرچند همین مقدار نیز تأثیر بسزایی در تغییر ذائقه و سلیقه عمومی مردم داشته، اما می‌توان اذعان داشت که جشنواره همچنان در جریان‌سازی موفق عمل ننموده است. با توجه به هزینه‌هایی که سالانه صرف برگزاری این جشنواره می‌گردد، این پرسش پیش می‌آید که ریشه عدم بازدهی مطلوب جشنواره چیست و چگونه می‌توان جشنواره را به سوی یک جریان مولد و سودآور پیش برد؟
در گزارش حاضر سعی بر این است که فعالیت‌های جشنواره‌های مد و لباس از زوایای مختلفی مورد مطالعه قرار گیرد تا با تحلیل و ارزیابی آن، پیشنهادهایی برای رفع معضلات و کاستی‌های موجود ارائه شود.
«ارائه نمای کلی از جشنواره به منظور شناسایی مشکلات»، «تبیین اقدامات و پیامدهای مختلف جشنواره»، «تبیین نقاط قوت و ضعف»، «ارائه راهکارهایی جهت بهبود و ارتقاء سطح برگزاری»، اهداف کلی این گزارش را تشکیل می‌‌دهد.
این طرح با داشتن یک مقدمه و بخش‌های مختلف با عناوین «مرور و بازنگری»، «مسائل جشنواره»، «تحلیل و ارزیابی» و «نتیجه‌گیری و پیشنهادها» و با داشتن رویکرد آسیب‌شناسانه به جمع‌بندی عملکرد و دیدگاه‌های گروه‌های مختلف اعم از مجموعه سیاست‌گذاری و اجرایی، شرکت کنندگان، مخاطبان و صاحب‌نظران، و همچنین ارزیابی سطوح مختلف برگزاری جشنواره می‌پردازد. پس از جمع‌آوری و دسته‌بندی داده‌ها، نقاط ضعف و قوت جشنواره از دل بررسی همه جانبه موضوع استخراج گشته و سپس پیشنهادهایی برای تصحیح عملکرد جشنواره ارائه شده است.