خبرگزاری برنالرستان - گروه اجتماعی : لرستان با دارا بودن حدود یکصد پل قدیمی مثل پلهای کشکان ، پلدختر ، کلهر ، گاومیشان ، گپ (صفوی)، شاپوری، سی پله ، شکسته ، .....، که در دوران مادها ، هخامنشی ، ساسانی و دوره اسلامی ساخته شده اند ، پایتخت پلهای باستانی و تاریخی ایران است .
سیل بی سابقه اخیر لرستان حقیقت بسیار تلخی را به شکلی عریان نمایان کرد . بدون استثناء تمامی پلهای تاریخی استان همچون صدها سال گذشته با آسیب های جزئی این سیل مهیب را از سر گذراندند ، اگر چه بخشی از طاق های آنها با گذشت سالیان دراز فروریخته اما پایه های آنها همچنان پا برجاست ، اما تعداد زیادی از پلهای مدرن و امروزی کاملاً نابود شدند ، بعضی از آنها چنان برآب ( بر وزن بر باد) رفتند که اگر الان محل احداث شان را ببینی باور نمیکنی که چند روز پیش در آن مکان پلی وجود داشته است !!! .
این طنز تاریخ فقط به پلهای تاریخی محدود نشد ، پل کاکا رضا که چند سال بیشتر از عمرش نمی گذرد ، با فروریختنش جان دختر نوجوانی را هم گرفت ، در حالیکه پل قدیمی همان جاده با ۹۰ سال قدمت در چند متری آن بدون آسیب همچنان پا برجاست .
چرا پدران ما در زمانی که هیچ دانشگاه صنعتی ، سازمان نظام مهندسی ، شرکت‌های مشاور و ناظر با هزاران پرسنل تحصیل‌کرده ، لشگر مهندسان دانشگاه دیده ، یک کیلو میلگرد و سیمان ، کامپیوتر و نرم افزارهای فوق پیشرفته ساخت تاسیسات ، انواع و اقسام استانداردهای ساخت و نظارت ،.....، وجود نداشت ، پلهائی ساختند که سیلهای زیادی مثل سیل اخیر را از سر گذراندند ، اما پلهای امروزی ما با وجود این همه امکانات مادی و انسانی اینچنین سست و ناپایدارند ؟ واقعا چرا چنین است ؟ کجای کار ما اشکال دارد ؟ این تفاوت عمیق بین عملکرد ما و پدرانمان با دست خالی آنها و دست پر ما نباید موجب شرمساری باشد ؟ چرا امروزه علیرغم ادعاهای پر طنین اینچنین در همگامی با دنیای مدرن دچار انحطاط و عقبگرد شده ایم ؟ جهت این عقبگرد چه وقت تغییر خواهد کرد ؟
یاداشت :غلامرضا مصدق