به گزارش خبرگزاری برناازلرستان ؛ دکتر محمد ایرانمنش مدرس دانشگاه، فعال اجتماعی و پژوهشگر برجسته مدیریت بحران با اشاره به ضرورت اسکان مطلوب سیل زدگان لرستانی در مرحله اسکان موقت ،می گوید: معمولاتصمیم گیری برای اسکان موقت که مرحله ایی است بین اسکان اضطراری به وسیله چادر واسکان درخانه های دائمی، مرحله ایی گذرا بوده وچون اسکان دائمی با این فرایند اداری کند است وروند بازسازی نیزطول می کشد نمی توان افراد را به دلایل خاص طی مرحله اسکان موقت در چادر نگهداری کرد .
دکتر ایرانمنش می افزاید : چادر برای دوره بلند مدت درنظرگرفته نشده است ومعایب خاص خودش را از لحاظ فیزیکی واجتماعی واخلاقی دارد بنابراین خیلی سریع باید این افرادرا از چادر به یک سازه ایی منتقل کرد تا علاوه برمثبت بودن شرایط اسکان آنان ،هزینه ایی نیز در بر نداشته و بودجه دوران بازسازی رانیز به خودش جلب نکند.
به گفته این متخصص مدیریت بحران بهترین راه ممکن که کشورهای پیشرو دراین زمینه از آن پیروی کرده وموفق هم عمل کرده اند استفاده از سازه های بومی است ؛چون این نوع سازه ها علاوه براینکه سریع انجام می گیرد هزینه کمتری داشته وهمچنین به وسیله خود مردم ساخته می شود درنتیجه هزینه ساخت آن کمتر بوده وبه دلیل اینکه خود مردم هم در ساخت آن نقش ومشارکت دارند باعث سرگرمی مردم سیل زده وکاستن آلام روحی وبهبود شرایط روحی آنها نیز می شود.
دکترمحمد ایرانمنش با بیان اینکه استفاده از سازه هایی مانند کانکس به دلیل قیمت بالا ،حمل ونقل ،نصب وزیرسازی هزینه بربوده ومدت ساخت آن نیز طولانیاست ،اعتقاد دارد: سازه بومی اینگونه نیست چون مردم منطقه در اثرمرور زمان به آن رسیده وبخشی از میراث آنان است؛ همچنین دربرابرآب وهوا مقاوم بوده و درزمان بارندگی نیز غیرقابل نفوذاست .
او با بیان اینکه الزامی ندارد که سازه بومی حتما ماننددوران گذشته باشد ،یادآور می شود : می توان با امکانات وتکنیک های جدید سازه های بومی را برای اسکان موقت سیل زدگان ارتقا داد.
ایرانمنش با اشاره به حجم بالای بازسازی ها ولزوم صرفه جویی باتوجه به شرایط فعلی اقتصاد کشور ،خاطر نشان می کند:حجم بازسازی های پس از سیل زیاد بوده وبرای بازسازی ها حجم عظیمی ازبودجه لازم است لذا استفاده از سازه های بومی در این زمینه ودر این مرحله موقت مقرون به صرفه وکارساز است.
این پژوهشگرمدیریت بلایای طبیعی ونویسنده کتاب "الگوی نو درامداد رسانی انسان دوستانه" با اشاره به ضرورت ورود مسئولان به ترویج وتشویق مردم سیل زده پلدختربه احداث سازه های بومی و جانمایی برای مردم در این زمینه ، می گوید: اکیدا مقامات استانی در لرستان باید به استفاده از سازه بومی برای سیل زدگان ورود کنند ؛این سازه های بومی مانند خانه های کپری و کاه گلی قبلا و در سالیان دراز نیزدر منطقه وجودداشته وباشرایط زیست مردم سازگار بوده واگرچه ممکن است امروزمردم آنها را به فراموشی سپرده باشند ولی می توان در این مرحله از اسکان موقت برای مردم سیل زده پلدختر از این شکل از سازه های بومی منطقه استفاده کرد.
مولف کتاب "مستندات و درس‌آموزی از تجارب مدیریت بحران زلزله بم" با اشاره به تجربیات قبلی مناطق بحران زده کشور در استفاده از این سازه های بومی ، اضافه می کند: در زمان زلزله کرمانشاه یک استاددانشگاه شهیدبهشتی وارد این قضیه شد و عده ایی جوان نیزبه عنوان پویش کپر وکولمان آمدند و کپر هایی که مورد استفاده عشایر کرمانشاه بود را با گچ اندود کردن وساختن درب برای آنها ارتقا دادند ولی اساس آن سازه ها همچنان بومی بودومورد استفاده مردم آسیب دیده قرار گرفت .
به گفته این استاد دانشگاه و پژوهشگرمدیریت بحران هزینه سازه های بومی مقرون به صرفه و ساخت آنها کم هزینه تر است و در زلزله کرمانشاه از لحاظ ریالی یک کپر ۳۰۰هزارتومان بوده ومعادل کانکسی آن 4 میلیون تومان هزینه داشت که هزنیه هر سازه بومی کمتراز یک دهم را نشان می داد.
دکتر محمد ایرانمنش با اشاره به تطبیق سازه ای بومی با شرایط زیست محیطی هرمنطقه بیان می کند: در ضمن بعد از استفاده از سازه های بومی در مرحله اسکان موقت می توان کپریا خانه های کاه گلی را جمع کرد ولی سازه هایی چون کانکس از جنس آهن آلات بوده و نازیبااست وبه محیط زیست ومعماری بومی نیز آسیب می زند .
گفت وگو : جودکی نژاد