امیرحسین شمشادی، مدیر گروه روابط عمومی دانشکده خبر در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در رابطه با مسئله ادغام شدن یا منحل شدن برخی از واحدهای دانشگاهی منتسب به دانشگاه علمی و کاربردی ابراز داشت: شکل‌گیری واحدهای آموزشی دانشگاه علمی کاربردی برای پاسخگویی به چند نیاز بود که در حال حاضر آن نیازها دیگر به شکل گذشته وجود ندارند، بنابراین طبیعی است که شرایط و نحوه اداره دانشکده‌های زیر نظر دانشگاه جامع تغییر یابد.
این مدرس ارتباطات در رابطه با علت تاسیس دانشگاه‌های علمی و کاربردی ادامه داد: دانشگاه بسیاری از این واحدهای آموزشی در شرایطی تاسیس شدند که ما در آن زمان با تعداد بسیاری از افراد شاغلی که فاقد تحصیلات دانشگاهی بودند مواجه بودیم. بنابراین دانشگاه علمی کاربردی با رویکرد آموزش آکادمیک به این افراد و کمک به فرستادن افراد در کمترین زمان و با بالاترین مهارت به فضای کسب و کار ایجاد شد. به این معنی که افراد بتوانند با حضور در دانشگاه علمی کاربردی در کمترین زمان و با مهارت قابل قبول وارد بازار کار شوند.
وی یکی از اساسی‌ترین علل تاسیس این دانشگاه را زیاد بودن تعداد افراد شاغل در نهادها و ادارات دولتی دانست که فاقد دانش و مهارت علمی بودند و ادامه داد: یکی از اساسی‌ترین علل شکل‌گیری دانشگاه علمی کاربردی مهارت آموزی در قالب تحصیلات اکادمیک بود.
این استاد ارتباطات تاکید کرد: نباید فراموش کنیم زمانی که این واحدهای آموزشی شکل گرفتند تقاضا برای ورود به دانشگاه بسیار زیاد بود و بیش از نیمی از کسانی که در کنکور شرکت می‌کردند فرصت ورود به دانشگاه‌ها را پیدا نمی‌کردند و حاضر بودند تحت هر شرایطی وارد دانشگاه‌ها شوند و یکی دیگر از علل مهم شکل‌گیری این دانشگاه این بود که برخی از مراکز دولتی برای آموزش تخصصی کارکنان‌شان مراکز آموزش عالی تاسیس کردند و دانشگاه جامع به وجود آمد تا این مراکز غیر استاندارد را یک جا جمع کند و نظارت لازم را بر آنها داشته باشد.
وی ادامه داد: با توجه به شرایط موجود و کاهش نیاز جامعه به این مراکز باید در نحوه اداره این مراکز تغییر و تحولی متناسب با شرایط فعلی جامعه ایجاد شود.
شمشادی با اشاره به اینکه در گذشته برای قبولی در دانشگاه‌ها داوطلبان باید تلاش بسیاری می‌کردند اما امروزه ورود به دانشگاه‌ها دیگر به سختی گذشته نیست ادامه داد: تعداد صندلی‌های دانشگاه به‌ویژه در مقطع کارشناسی بیشتر از تعداد داوطلبان است و بنا بر این بسیاری از داوطلبین کنکور این فرصت را پیدا می‌کنند که حتی بدون شرکت در آزمون ورودی انتخاب رشته کنند که این مسئله باعث کاهش اقبال داوطلبان به دانشگاه علمی کاربردی می‌شود و تبعا تعداد صندلی‌های بسیاری در این دانشگاه خالی می ماند و در این شرایط تعدادی از این واحدهای آموزشی متوجه می‌شوند که ادامه فعالیت آنها ممکن است صرفه اقتصادی نداشته باشد، پس به ناچار مسیر ادغام یا انحلال را در پیش می‌گیرند.
وی فراهم بودن امکان آموزش در دانشگاه‌های دولتی و دانشگاه آزاد اسلامی آن هم به صورت گسترده و بدون کنکور را از عوامل کاهش اقبال داوطلبان به ثبت نام در دانشگاه علمی کاربردی دانست و ابراز کرد: با این شرایط دیگر پشتیبانی و حمایت مالی و اجرایی نهادهای دولتی برای اداره واحدهای دانشگاه جامع علمی کاربردی توجیه منطقی ندارد و به این دلیل است که دولت مراکز استفاده کننده از بودجه عمومی را مجبور به تعطیل یا ادغام مراکز علمی کاربردی زیر نظر خود کرده و به این ترتیب ما شاهد هستیم واحدهای بسیاری به دلیل نبود دانشجو یا نبودن انگیزه‌های اقتصادی یا فقدان حمایت‌های مالی دولتی تعطیل می‌شوند.
این استاد دانشگاه در رابطه با موضوع جذب اسپانسر و استفاده از بودجه دولتی برای ادامه فعالیت مراکز علمی کاربردی نیز افزود: اگر مالکین و شرکا و اداره کنندگان واحد های علمی کاربردی دولتی نباشند به صورت مشخص از بودجه عمومی کشور استفاده نکنند هیچ نوع منعی قانونی برای فعالیت آنها وجود ندارد و برای مثال در حال حاضر شاهد فعالیت واحدهای آموزشی مرتبط با کارخانجات صنعتی هستیم. البته فعالیت این واحدها هم شاید به‌لحاظ اقتصادی صرفه نداشته باشد اما به‌دلیل اینکه مختص همان کارخانه و بنگاه اقتصادی فعالیت می‌کنند و بدون اتکا به بودجه عمومی یا دولت به افراد آموزش تخصصی می‌دهند و نیازهای کارخانجات را برطرف می‌نمایند فعالیت آنها ادامه دارد.
استاد علوم ارتباطات با بیان اینکه امکان آموزش برخی رشته‌های موجود در دانشگاه علمی-کاربردی در دانشگاه‌های دیگر نیز وجود دارد و انحلال یا ادغام شدن این مراکز لطمه‌ای به فضای علمی کشور نمی‌زند و ادامه داد: به نظر من وضعیت اقتصاد کشور در بعد کلان دولت را مجبور کرده که واحدهای آموزشی وابسته به دانشگاه علمی کاربردی را به سوی خودگردان شدن سوق دهد.