به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ بزرگترین استرس دانش آموزان مدرسه است. این معضل تنها مختص دانش آموزان ایرانی نیست و کارشناسان جهانی از این استرس در وجود دانش آموزان خبر می دهد.
براساس یک نظرسنجی و پژوهشی که در ایالات متحده صورت گرفته، انجمن روانشناسی آمریکا اعلام کرده میزان افسردگی و استرس در بین نوجوانان جهان بیشتر از بزرگسالان است.
و اما چرا مدارس به محلی استرس‌زا برای دانش آموزان تبدیل شده است؛ مشکل از کجاست و برای دور کردن این استرس از وجود دانش آموزان چه باید کرد؟ عباس فرجی کارشناس آموزش در این خصوص می‌گوید.
فرجی در خصوص عوامل و نشانه‌های بروز استرس در بین دانش آموزان با بیان اینکه عواملی فراوانی نظیر سیستم آموزشی، فضای آموزشی، محتوای کتب درسی، نحوه ارائه کتب درسی، کنکور... باعث به وجود آمدن اضطراب و استرس در بین دانش‌آموزان می‌شود که بروز نشانه‌های استرس و اضطراب در بین دانش آموزان مقاطع تحصیلی متفاوت است. به طور مثال در بین دانش آموزان مقاطع ابتدایی این استرس به‌صورت رفتارهایی مانند جویدن ناخن و کندن مو و در بین دانش‌آموزان مقاطع بالاتر به‌صورت تغییر در رفتار و همچنین رفتارهای پرخاشگررانه و تهاجمی آشکار می‌شود.
این کارشناس آسیب‌های آموزشی در خصوص اینکه مدرسه باید محلی برای آموزش باشد اما حال تبدیل به مکانی برای به وجود آمدن استرس شده تصریح کرد: وقتی سیستمی نمی‌تواند کارکرد خود را درست انجام دهد به صورت خودکار دافعه ایجاد می‌کند و نمی‌تواند جذاب باشد. مدرسه و به طور کلی محیط آموزشی نیز دچار این معضل و مشکل شده است و شاهد هستیم که دیگر جذابیتی برای دانش آموز ندارد. این موضوع فقط مختص به کشور ما نیست و در کشورهای دیگر براساس نظرسنجی‌هایی موجود وجود دارد.
وی در خصوص اینکه بخش آموزشی کشورهای در حال پیشرفت و پیشرفته برای دور شدن از این معضل جهانی چه برنامه‌هایی دارند و انجام داده‌اند گفت: در کشورهای دیگر جهان سعی می‌کنند به دانش آموزان بیاموزند که مدرسه و کسب علم، یعنی پیشرفت کشور و آینده روشن و دانش آموزان هم با نگاهی به دورنمایی که از روند رشد جامعه دارند با باور بهتر شدن جامعه سعی می‌کنند تا بیشتر به تحصیل توجه کنند و رفتن به مدرسه و حضور در دقایق مدرسه را خسته کننده نمی‌بینند و مطمئن هستند ادامه تحصیل برای آنها بستر شغلی مناسب را ایجاد می‌کند که تضمین کننده آینده بهتر آنهاست. وقتی این باور به دانش آموزان القا شود به حتم دیگر مدرسه برایشان محلی استرس‌زا و افسرده کننده نیست.
فرجی با تاکید بر اینکه آموزش و پرورش در اولویت‌های اول سیاست‌های کلان کشور نیست و دغدغه‌های مسئولان کشور مباحث دیگری است ادامه داد: وقتی دیدگاه به آموزش و سیستم آموزشی یک کشور قدیمی باشد طبیعی است که مدارس دیگر کارکرد های لازم را نخواهند داشت و در ادامه فضای مدرسه برای دانش‌آموزان افسرده کننده خواهد بود زیرا تصور می‌کنند آنچه به آنها آموخته می‌شود با علم روز جهان برابری ندارد.
وی با گفتن از اینکه می‌توان در 3 بخش برای برون رفت از این معضل راهکار ارائه داد گفت: به‌عنوان اولین موضوع باید در نوع نگاه و در سیاست‌های کلان بخش آموزش تجدیدنظر صورت گیرد و شاهد نگاه‌های مثبتی به مبحث آموزش از سوی مسئولان باشیم و دغدغه اصلی حاکمیت آموزش باشد. نوع نگاه‌هایی که در حال حاضر در بحث آموزش وجود دارد باید ارتقا یابد و مسئولانی از جنس فضای آموزشی برای تصدی پست‌های موجود در وزارت اموزش و پرورش از سوی دولت انتخاب شوند. دومین موضوع تامین حداقل‌های حق و حقوق فرهنگیان است، یعنی وقتی معلمی در سر کلاس درس حاضر می‌شود به‌طور کامل تحت حمایت سیستم آموزش و پرورش قرار گیرد. وقتی حمایت کامل صورت نگیرد معلم با مشکلات فراوانی روبرو خواهد شد و در نتیجه دچار خود سانسوری و کم کاری و از بین رفتن علاقه به کار خود خواهد شد که این امر در روحیه دانش آموزان و علاقه آنها به تحصیل اثرگذار خواهد بود. سومین مبحث نیز به دانش آموزان خواهد پرداخت. به دانش آموزان باید آموزش‌های لازم در تمامی زمینه‌ها به‌خصوص آموزش‌های روحی و روانی داده شود. متاسفانه ما هنوز قانون مدونی در راستای حمایت روانی از دانش آموزان نداریم و فقط در پایه تحصیلی متوسطه عنوانی تحت مشاوره وجود دارد که فقط مختص به پایه متوسطه است که همین هم زیاد جدی گرفته نمی‌شود.
فرجی در پایان چنین گفت: محتوای کتاب‌های درسی باید به سوی استاندارد شدن پیش برود و اتفاق نظری مابین مسئولین و معلمان و مولفان در راستای استاندارد شدن کتب به وجود آید و در راستای استانداردهای جهانی در مبحث آموزش و پرورش گام برداریم.