به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ حسین تفتیان، رکورددار دو 100متر ایران که در مسابقات قهرمانی آسیا 2019 قطر در مرحله نیمه نهایی به دلیل آسیب‌دیدگی از ناحیه همسترینگ از صعود به دور نهایی بازماند و سپس انصراف داد، در گفتگو با خبرنگار برنا در این خصوص بیان کرد: متأسفانه قبل از فینال مسابقه 100 متر در مرحله نیمه نهایی آسیب دیدم. بعد از برگشت به ایران زیر نظر کمیته پزشکی فدراسیون درمان را آغاز کردم. بعد از گرفتن MRI، یک کشیدگی و التهاب در ناحیه همسترینگ پای راستم تشخیص داده شده بود. زیر نظر حمیدرضا خسروی فیزیوتراپم، روند درمان را آغاز کردیم و با توجه به نظر او از دو هفته دیگر می‌توانم تمرینات را آغاز کنم و از چهار هفته دیگر هم می‌توانم مسابقه بدهم. ابتدا در مسابقات بین المللی و بعد از آن در رقابت‌های جهانی حضور خواهم داشت.
وی افزود: اول باید ریکاوری پایم انجام و آسیب‌دیدگی که دارم کامل برطرف شود تا تمرینات خود را آغاز کنم. با توجه به نظر مربی تمریناتم هرطور که پیش برود، اولین مسابقه‌ای که باید شرکت کنم را برنامه‌ریزی خواهیم کرد تا سریع‌تر برای کسب سهمیه المپیک شانس خود را امتحان کنم.
تفتیان عنوان کرد: در حال حاضر مربی ندارم و فدراسیون باید تصمیم‌گیری کند. مسابقات جهانی نزدیک است و رقابت‌های کسب سهمیه المپیک هم شروع شده است، می‌توانیم سریع‌تر یک وضعیت ثابت داشته باشیم تا بدون دغدغه تا المپیک فعالیت کنیم. مهم‌ترین موضوعی که وجود دارد و باید سریع‌تر رفع شود، تکلیف مربی تیم ملی است. باید پس از مشخص شدن قرارداد مربیان شرایط مسابقات و اردوها را مشخص کنیم.
رکورددار دوی 100 متر ایران تصریح کرد: کسب سهمیه المپیک بسیار سخت شده است، حد نصاب‌ها پایین آمده و باید در رنکینگ جهانی جزو رده‌های بالا قرار داشته باشیم، به دلیل اینکه طبق هر رشته تعداد خاصی را برای المپیک اتنخاب می‌کنند و این کار واقعا دشوار شده است. باید کار کرد و شرایط مانند دوره‌های گذشته نیست، فکر نمی‌کنم بتوانیم با 10 سهمیه به مسابقات المپیک برویم. امیدوارم این اتفاق بیفتد، اما واقعا سخت است و نیاز به هزینه و جذب مربی‌های خوب و اردوهای مدون دارد تا المپیک دارد. 45 روز تا 2 ماه قبل از این بازی‌های المپیک ددلاین کسب سهمیه‌ها است و سهمیه‌ها بسته خواهد شد.
دونده تیم ملی ایران اظهار داشت: در مسابقات قهرمانی آسیا، همه حریف‌های من به جز حریف چینی که طبق صحبتی که با مربی او داشتم، به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه کمر در این دوره از رقابت‌ها شرکت نکرده بود. تمام فینالیست‌های بازی‌های آسیایی، یعنی 95 درصد رقیبای من حضور داشتند و سطح مسابقات خوب بود. نفرات زیادی در دوره مقدماتی و نیمه‌نهایی آسیب دیدند، یعنی تعداد آسیب‌دیدگان دوهای سرعت هم 100 متر و هم 200 متر در این دوره بسیار زیاد بود. یکی از دلایل این اتفاق، این بود که مسابقات خارج از فصل برگزار شد. مسابقات دوومیدانی معمولا از اواسط اردیبهشت آغاز می‌‌شود و مسابقه بزرگی مثل قهرمانی آسیا خیلی زود برگزار شد. یکی دیگر از دلایل سیستم سرمایشی بود که در استادیوم دوحه بود و مقداری کار را سخت می‌کرد، چون دونده‌های سرعت نیاز دارند که عضلاتشان کاملا گرم باشد.
وی در پایان گفت: رکورد مقام اول 10.10 بود، در صورتی که من طی هفته گذشته در تهران 10.09 را دویده بودم. خودم انتظار داشتم تا حتی رکورد بهتری نسبت به تهران کسب کنم ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاد و یک بدشانسی بود. مترهای آخر مرحله نیمه‌نهایی آسیب دیدم و باعث شد نتوانم به هدف خود که یک رکورد خوب و خوش رنگ‌ترین مدال بود برسم اما این اتفاقات در ورزش طبیعی است و حتی قهرمان‌های برتر دنیا هم این اتفاق را تجربه می‌کنند.