«نوذر شفیعی»، کارشناس مسائل بین‌الملل، درباره صبر و تحمل ایران در مقابل فشارهای حداکثری دونالد ترامپ و تحریم‌های آمریکا به خبرنگار سیاسی برنا گفت: همه کشورها برای پیش برد سیاست خارجی خود و تامین اهداف و منافع ملی ابزارهای مختلفی را به کار می گیرند. در جاهایی که اختلاف بروز می‌کند کشورها ممکن است به جنگ متوسل شوند یا اینکه ممکن است از شیوه‌های مسالمت آمیز حل اختلاف مانند مذاکره، داوری، ارجاع شکایت به دادگاه بین‌المللی لاهه و کمیته حقیقت یاب و غیره استفاده کنند. ایران، مذاکره را به عنوان یکی از مکانیسم‌های حل اختلاف برگزیده و در بحث برجام بر این سیاست صحه گذاشته است. سیاستی که مبنی براین است که ایران بر حقوق بین‌الملل احترام می‌گذارد و مطابق با قوانین بین‌الملل عمل می‌کند و اگر اختلافی بروز کند، به شیوهای سیاسی از جمله مذاکره روی می‌آورد.
این تحلیلگر روابط بین‌الملل افزود: بنابراین این مسائل در برجام برای جامعه بین‌المللی اثبات شد اما در ارتباط با آمریکا، ایران یک‌بار مذاکراتی برای برقراری رابطه داشته است. همچنین ایران مذاکرات دیگری با آمریکا برای حل اختلافات داشته است. به نظر بنده مذاکراتی که انجام شده و یا از این به بعد نیز اتفاق بیافتد مذاکره برای حل اختلاف است اما اینکه آیا حل این اختلافات به برقراری رابطه بین دو کشور منجر شود محل بحث است یعنی ایران الزاما، مذاکره ای به قصد برقراری رابطه با ایالات متحده آمریکا انجام نمی دهد. به این دلیل که مقام معظم رهبری به صراحت این موضوع را مطرح کرده اند که مذاکره بین ایران و آمریکا انجام نخواهد شد و مذاکره را سم خواند و با این دولت فعلی آمریکا نیز مذاکره سم مضاعف است.
نوذر شفیعی ادامه داد: لذا اگر قرار باشد که آمریکایی ها به برجام بازگردند و به دیدگاه ایران احترام بگذارند در این صورت آن بخش از سخنان مقام معظم رهبری ایران، قابل توجه است مبنی بر اینکه امام خمینی(ره) فرمودند: «مذاکره با آمریکا نه، مگر بر اینکه آمریکا سر عقل بیاید.» تنها پنجره ای که در رابطه بین ایران و آمریکا می تواند به لحاظ سیاسی باز باشد، این عبارت است. لذا در سایر حوزه ها، راه مذاکره بسته است.
وی در پایان گفت: به نظر می رسد ایران، حسن نیت خود را برای حل اختلافات از طریق مذاکره و همچنین اراده سیاسی خود را برای حل اختلافات از طریق مذاکره به نمایش گذاشته است بنابراین در حال حاضر نوبت آمریکا است که اقدامات نمادینی را انجام دهد تا بتواند، اعتماد ایران را به مذاکرات جلب کند. تا زمانی که ایران تصور کند نتیجه هرگونه مذاکره با آمریکا مثل برجام خواهد بود و یا تا زمانی ایران تصور کند آمریکا تلاش می کند با تحت فشار قراردادن ایران، وارد مذاکره شود یقینا پاسخی که از تهران مخابره خواهد شد پاسخ منفی خواهد بود.