علیرضا سبط‌احمدی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا دلیل فینال غیرحرفه‌ای سریال‌ها به خصوص مجموعه‌های مناسبتی را در دو مورد تشریح کرد و گفت: بزرگترین مشکلی که در همه کارهای مناسبتی وجود دارد، کمبود زمان و تعجیل در تولید و افزایش هزینه‌هاست. متاسفانه شتابزدگی، هم در نگارش فیلمنامه هم در تولید اثر تاثیر بسزایی می گذارد.
وی در ادامه افزود: ما بعضی اوقات یادمان می‌رود هر سال ماه مبارک رمضان یا نوروز داریم و باید سریال‌هایی را برای مخاطبان آماده کنیم. برای مثال همین امسال به جز سریال «از یادها رفته» دو سریال دیگر «دلدار» و «برادرجان» از اواخر سال گذشته شروع به تولید و تصویربرداری کردند و با وجود اینکه اکنون در دهه سوم ماه رمضان قرار داریم، کار در حال تولید است. اینکه یک سریال 26 یا 27 قسمتی را در دقیقه نود شروع کنیم تا به ماه رمضان برسانیم، اصلا کار درستی نیست.
سبط‌احمدی تعجیل در ساخت سریال را عامل لطمه خوردن به داستان دانست و بیان داشت: معمولا در نوروز یا ماه رمضان قسمت‌های آخر سریال، همزمان با پخش ساخته می شود. طبیعی است این شتابزدگی انتهای قصه را دستخوش تغییر می‌کند. اگر کاری ابتدا تولید و پس از اتمام مراحل فنی پخش شود، قصه قوی و حرفه‌ای‌تر پیش می‌رود. در این صورت است که می‌توانیم در پایان بندی سریال از عجله کردن پرهیر کنیم و به مخاطب یک پایان خوب و منطقی ارائه دهیم.
تهیه کننده سریال «همسایه‌ها» با توضیح تاثیر بودجه و مسائل اقتصادی بر پایان بندی سریال‌ها گفت: از نظر من بودجه در دومین رتبه حائز اهمیت است. تهیه‌کنندگان مجبورند برای اینکه هزینه‌های زیادی به پروژه تحمیل نشود از یک چیزهایی بگذرند و کوتاه بیایند. همین مسئله به کار لطمه فراوانی وارد می‌کند و کیفیت آن را پائین می‌آورد. در این شرایط بد اقتصادی، ما هر روز شاهد تورم در جامعه هستیم. اگر پارسال یک دستگاه وسیله نقلیه قیمت ثابتی داشته، الان حداقل 30 درصد افزایش پیدا کرده است. بقیه موارد از جمله اجاره لوکیشن، دوربین، ابزار و... هم تحت تاثیر این افزایش قیمت ها قرار گرفته اند و کار ما را سخت کردند.
این تهیه کننده با مقایسه سریال سازی در ایران و کشورهای دیگر بیان کرد: قانون این است که پس از اتمام تصویربرداری سریال، مراحل فنی آن از جمله تدوین، صداگذاری، رنگ و... با دقت انجام شود. متاسفانه در صدا و سیمای ما اینگونه نیست. همزمان که سریال درحال تصویربرداری است تدوین، صداگذاری و... را با هم انجام می دهیم. من تجربه داشتم که در سریالی حتی فرصت نکردم کارم را کامل ببینم بعد تحویل پخش دهم. باید به تهیه کننده و کارگردان حق داد که ممکن است چیزهایی از دستش در برود. در این شرایط اگر کار بد دربیاید نباید گفت 100 درصد تقصیر تهیه کننده یا کارگردان است.
وی در ادامه گفت: در کشور ما بخشی از فیلم سازی خارج از توان تهیه کننده است. در کشورهای پیشرفته با در اختیار گذاشتن تمام ابزار و عناصر 70 تا 80 درصد کار، در پلاتو انجام می شود. تهیه کننده با این موقعیت می تواند کار را به هر سمت و سویی که می خواهد سوق دهد. اما در کشور ما کارها در فضای رئال انجام می گیرد، یعنی از آب و هوا بگیرید تا هر اتفاقی می تواند روی روند کار ما تاثیر بگذارد و آن را متوقف کند.
علیرضا سبط‌احمدی با اشاره به هزینه های تولید فیلم و سریال در شرایط اقتصادی کنونی گفت: با توجه به برآیندهایی که انجام گرفته، هزینه تولید یک فیلم سینمایی در شرایط برابر؛ نسبت به سال گذشته حدود 40 درصد افزایش داشته است. شاید این میزان به زبان، ساده باشد اما در واقعیت می‌بینیم فاجعه است. مثلا اگر فیلمی در سال گذشته 4 میلیارد تومان ساخته می شده الان هزینه تولید آن به 7 میلیارد تومن رسیده است. سال گذشته اگر همان فیلم 12 میلیارد تومان می‌فروخت می توانست پولش را برگرداند اما الان باید 21 میلیارد تومان بفروشد. مگر چند فیلم در سینمای ما این مقدار فروش دارد؟! این وضعیتی است که سینما دارد که صدا و سیمای نیز از آن تاثیر گرفته و شرایطی که اکنون دچارش هستیم را به وجود آورده است.