به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان محیط زیست، محیط زیست و تنوع زیستی میراث ارزشمندی است که بشر آن را از نسل های قبل به امانت گرفته و باید به نسل های بعد بسپارد اما در این میان زیاده خواهی انسان این میراث را به مخاطره انداخته به طوری که بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری با خطر انقراض مواجه شده اند.
توسعه شهر نشینی، گسترش زمین های کشاورزی، قطع بی رویه درختان و نابودی جنگل ها به بهانه جاده کشی، احداث سدهای متعدد با توجیه تامین آب شرب و به دنبال آن خشک شدن تالاب ها و رودخانه ها، انقراض گونه های گیاهی و جانوری، بروز پدیده های جدید مانند گرد و غبار و وقوع توفان های مختلف دریایی و خشکی پیامد زندگی شهر نشینی و زیاده خواهی انسان از طبیعت است.
حفاظت از محیط زیست و هر چه در آن است ریشه در اخلاق، فرهنگ و اعتقادات ملت ها دارد، نحوه برخورد انسان با محیط زیست، رابطه نزدیکی با فرهنگ و ارزش های اخلاقی در ادیان و جوامع گوناگون دارد.
در بیشتر مذاهب، از جمله دین اسلام به طور ویژه احترام به طبیعت و حفاظت از گونه‌های زیستی موجود در آن، مورد توجه و جزو تعالیم دینی محسوب می شود و شکستن شاخه درخت به شکستن بال فرشته تشبیه شده است.
با توجه به افزایش روند نابودی محیط زیست و هرآنچه در آن است، جامعه جهانی به فکر چاره افتاد که بر این اساس تصمیم گرفت روزی را به نام روز جهانی محیط زیست تعیین کند تا در این روز توجه جهانیان را به اهمیت موضوع جلب کند.
15 خرداد ماه (5 ژوئن) روز جهانی محیط زیست، روزی است که از سوی سازمان ملل برای افزایش آگاهی مردم برای نگهداری محیط زیست و تحریک سیاستمداران به گرفتن تصمیماتی برای رویارویی با تخریب محیط زیست و گونه‌های زیستی‌جانوری انتخاب شده‌است.
مردم در صورتی خود را ملزم به حفظ محیط زیست می‌دانند که ضرورت آن را دریابند و از سطحی از دانش و رفاه برخوردار باشند که بتوانند آن را حفظ کنند. از این‌رو جوامع مختلف باید آموزش‌های رسمی و غیررسمی را برای حفظ محیط زیست ارایه کنند.
برای حفظ محیط زیست، علاوه بر دولت‌ها لازم است همه افراد برای تغییر و بهبود سبک زندگی خود تلاش کنند.
هر کس در برابر تاثیرات خویش بر طبیعت مسئول است و باید اطمینان حاصل کند که بهره‌برداری از منابع به شیوه‌ای پایدار صورت گرفته است. همچنین افرادی که مسئولیتی را در بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و توسعه‌ای برعهده دارند، در قبال عملکرد زیست محیطی خود مسئول هستند. از این‌رو آموزش محیط زیست در همه سطوح ضروری است.
مشارکت اجتماعی مردم در حوزه محیط زیست هنگامی عینیت پیدا می‌کند که مردم بدانند چه مخاطراتی محیط زیست آنان را تهدید می‌کند، علت آن چیست و چگونه می‌توان با بهبود عملکرد یا تغییر رفتار به رفع آن‌ها کمک کرد.
هدف از آموزش محیط زیست، افزایش آگاهی، درک و حساسیت افراد نسبت به فرآیندهایی است که در محیط طبیعی رخ می‌دهد، به شکلی که آن‌ها نسبت به محیط زیست احساس مسئولیت کنند. آموزش به مردم کمک می‌کند تا خود بخشی از راهکار و راه‌حل باشند. آموزش صحیح، حق انتخاب را برای مخاطب در نظر می‌گیرد.