میرسعید مولویان بازیگر تئاتر که در نمایش «نفرین قحطی‌زدگان» ایفای نقش می‌کند، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: من در این نمایش ایفاگر نقش پدر خانواده هستم که دغدغه‌ها و مشکلات مالی بسیاری دارد و درگیر موضوعاتی از این قبیل است. در این نمایش نمی‌توان به راحتی کاراکتر اصلی را پیدا کرد، همه کاراکترها به نوعی چهار کاراکتر محوری نمایش هستند اما پدر، شخصیتی است که همه اتفاقات حول محور وی می‌افتد و به نوعی دلیل تمام اتفاقات نمایش است.
مولویان خاطرنشان کرد: نقشی که من در این نمایش ایفا می‌کنم قطعاً یکی از مهم‌ترین نقش‌های آن است اما فکر نمی‌کنم بتوان به آن نقش اصلی نمایش گفت. من در جشنواره فجر اجرایی با عنوان «زندگی در تئاتر» داشتم که به نظر می‌رسد اشکان خطیبی هنگام دیدن آن نمایش من را انتخاب کرده و تقریباً هشتم فروردین به این گروه پیوستم.
وی افزود: از آنجا که اشکان خطیبی مترجم این نمایشنامه است و به ادبیات انگلیسی تسلط دارد شرایط ویژه‌ای به وجود آمده که به درک بازیگران از کاراکترها کمک می‌کند و از طرفی تسلط کارگردان به زبان اصلی نمایش باعث شده تا مسیری دقیق‌تر در جهت فضاسازی نمایش برای مخاطبان ایرانی طی شود.
این بازیگر در ادامه گفت: فضایی که کاراکترها در این نمایش به آن دچار هستند به وضعیت امروز جامعه ما بسیار نزدیک است و ما می‌توانیم اتفاقاتی که در نمایش جریان دارد را تا حدی درک کرده و بفهمیم و نزدیک کردن ادبیات این نمایش به ادبیات عامه ایرانی تا این لحظه فکر می‌کنم به بهترین شکل اتفاق افتاده و در مسیر دراماتورژی چیزی از نمایشنامه کم نشده به طوریکه مخاطبان می‌توانند با دیدن «نفرین قحطی‌زدگان» با یک نمایش دقیق و کامل مواجه شوند.
مولویان تأکید کرد: در این نمایش هیچ چیزی نسبت به آن چیز که ترجمه و منتشر شده تغییر نکرده و فقط به دلیل اینکه مخاطب ایرانی با نمایش‌های سنگین و طولانی چندان آشنایی ندارد و ممکن است از دیدن آن خسته شود، اتفاقی که در دراماتورژی رخ داده این است که نمایش به شکل معاصر امروزی برای مخاطب ایرانی در آمده و فکر می‌کنم امید سهرابی و اشکان خطیبی این کار را به بهترین شکل انجام داده‌اند.
وی در پایان اظهار داشت: مخاطب همیشه مهم‌ترین دغدغه هر گروه نمایشی است، ما همیشه در هنگام تمرین و اجرای یک نمایش به اینکه چه مخاطبانی می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند فکر می‌کنیم و مدام با این مسأله درگیر هستیم. سعی ما در «نفرین قحطی‌زدگان» این است که مخاطبان حاضر در سالن از دیدن نمایش لذت ببرند و تمام تلاش ما بر این است که کاراکترها برای مخاطبان ملموس باشند چرا که قطعاً شخصیت‌های موجود در «نفرین قحطی‌زدگان» با شخصیت‌های ایرانی فاصله دارند و در این بین دراماتورژی نمایشنامه اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند که فکر می‌کنم توجهات لازم به این موضوع از سوی مترجم، کارگردان و دراماتورژ صورت گرفته است.