پیروز ارجمند در پاسخ به بیانیه پر سر وصدای خانه موسیقی به خبرنگارسرویس فرهنگ و هنر برنا گفت: در نشست تخصصی قانون کسر ده درصدی فروش بلیط کنسرت ها ، مسائل مختلفی عنوان شد که بنده با بیان اینکه اگر خانه موسیقی، پیش از این به عنوان نماینده صنف موسیقی از تمامی ظرفیت های قانونی اش و با پشتوانه چند هزار موسیقی دان استفاده کرده بود طبیعتا یک معاون در وزارت ارشاد نمی توانست یک چنین طرحی را به تصویب برساند . البته واکنش های خانه موسیقی در اعتراض به این طرح قابل توجه و قدردانی است ولی کافی نیست. باید دید چرا روش خانه موسیقی در اعتراض به قانون کسر ده درصدی موثر نبوده که چند هزار موسیقی دان به فکر تهیه و امضا بیانیه ای می افتند. به نظرم دلیل آن، کم شدن مشروعیت و مقبولیت خانه موسیقی در میان اهالی موسیقی است. این خانه در سالهای اخیر نتوانسته اعتماد کامل و اکثریت جامعه موسیقی را جلب کند.
مدیرکل سابق دفتر موسیقی گفت: در آن جلسه من اشاره کردم که انفعال قبلی و کم تحرکی خانه موسیقی باعث شده که اهالی موسیقی در تصمیم سازی برای امورشان دخالت داده نشوند. در گذشته دستوری مبنی بر اینکه باید خانه سینما منحل شود داده شد که این صنف سینمایی به مدت چهار سال با قدرت در مقابل فشارهای دولت ایستاد و باعث شد علیرغم همه این فشارها خانه سینما بماند و قوی تر از پیش حرکت کند. آیا امروز این قدرت و استقلال در خانه موسیقی وجود دارد؟
خالق اثر موسیقی سفر به چزابه واکنش های رئیس خانه موسیقی آقای نوربخش را در جلسه ریاست جمهور ارج نهاد و گفت: من معتقد هستم ما وقتی یک سازمان غیر دولتی به نام خانه موسیقی داریم و این صنف در واقع نماینده ده ها هزار موسیقی دان کشور مان است طبیعتا باید از قدرت معنوی و پشتوانه اهالی موسیقی کشور استفاده کند. زمانی که مسائلی مثل لغو کنسرت ها ، بحث کپی رایت، مساله ده درصدی ، عدم تلاش دولت برای احقاق حقوق موسیقی دانان از طریق اپراتورهایی مانند همراه اول و یا ایرانسل و یا بحث کپی رایت پخش آثاردر صدا و سیما و پرداخت دستمزد هنرمندان و طرح تکریم هنرمندان پیش کسوت پیش می آید باید خانه موسیقی نه فقط در قالب یک بیانیه، بلکه با استفاده از ابزارهای قانونی اش، قدرتمند عمل کند. آیا مدیران خانه در این زمینه تلاش کرده اند و اگر تلاشی صورت گرفته چرا موثر نبوده و هنوز این مشکلات پا بر جا هستند.
ارجمند در پاسخ به سوال خبرنگار برنا که خانه موسیقی این قدرت را به پشتوانه کدام نهاد و یا شخص باید داشته باشد گفت : ببینید هر مدیری شیوه مدیریتی ویژه خود را دارد ، آقای حمید رضا نوربخش با شیوه و مدل مدیریتی خودش این نهاد را مدیریت می کند. من این مدل را مطلوب فایده برای صنف موسیقی نمی دانم. ایشان هم به مدل مدیریتی من نقد وارد می کند. انفعال و بی تاثیر بودن این نهاد در تصمیم سازی ها، نشان از این سوء مدیریت دارد. این نقد را باید طرفین بپذیریم ولی مستند و با ارائه دلایل متقن، نه این که هر گاه نقدی به عملکرد مدیریتی ایشان وارد شد بیانیه ای بدهند که سراسر الفاظ تند و تهدید آمیز و نسبت های ناروا دادن به منتقدانشان باشد.
وی افزود: نقد کردن و نقد پذیری از اصول اولیه نهادهای یک جامعه قانونمند و دموکراتیک و حتی بر مبنای آموزه ها و تعالیم دینی ما است. این امر خوشبختانه در ساختار نظام ما نهادینه شده و همه در برابر مردم پاسخگو هستند، چه نهاد دولتی باشد چه عمومی. اطلاق واژگانی مثل "عنادورزی" "تنگ نظری""اغراض شخصی" "اظهار نظر غیر مسئولانه" دروغگو" "مصاحبه های کذب" "وعده های مکرر وتوخالی" "تهمت زننده" "افترا زننده بی اساس" "دروغ پراکنی" بخشی از واژگان به کار رفته برای بنده در بیانیه خانه موسیقی است. این گونه ادبیات نه در شان نهادی است که نام هنر مقدس موسیقی را در بر دارد و آن هم برای بنده که سی و اندی سال فعالیت حرفه ای موسیقی درنوازندگی، آموزش، آهنگسازی و پژوهش و مدیریت دارم. همه ی این واژگان برای کسی استفاده شده که منتقد مدل مدیریتی مدیر عامل خانه موسیقی در مواجهه با مسائل صنفی موسیقی است.
ارجمند گفت: توصیه می کنم دوستان ما در خانه موسیقی به جای بیانیه دادن ها و تخریب شخصیتی افراد، به فکر استفاده از تمامی ظرفیت های اهالی موسیقی به عنوان سرمایه های اجتماعی موسیقی باشند. جامعه موسیقی بیش از التهاب درونی، نیاز به اتحاد و همسویی دارد همه ما باید آستانه نقدپذیری مان را بالا ببریم. بعید می دانم اعضا شورای عالی وهیات مدیره محترم خانه موسیقی از جمله استاد فرهاد فخرالدینی، استاد داوود گنجه ای، دکتر حسن ریاحی، استاد داریوش پیر نیاکان، دکتر محمد سریر، استاد هوشنگ کامکار ودیگر عزیزان که از مفاخر موسیقی ایران هستند با ادبیات به کار رفته و شیوه برخورد با اینجانب که منتقد شیوه مدیریتی خانه موسیقی هستم، موافق باشند
دکتر ارجمند در بخش پایانی گفتگو اعلام کرد آمادگی دارد در جلسه ای عمومی با حضور اهالی رسانه ها به بررسی و نقد عملکرد دوره مدیریتی اش پرداخته شود.