به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ آخرین خبرها از انتخابات کمیسیونی در مجلس به انتخاب «مجتبی ذوالنور»، نماینده اصولگرا، به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس منتهی شد. حشمت الله فلاحت پیشه که پیش از ذوالنور بر کرسی ریاست این کمیسیون تکیه داده بود در گفتگو با خبرآنلاین گفت: «سال گذشته هم که رای آوردم لطف همکاران عزیز در فراکسیون امید بود. فراکسیون ها بیشتر زورآزمایی سیاسی دارند و نوعی تبانی فراکسیونی در این انتخابات صورت گرفت و این اتفاق افتاد. آقای عارف هم به من نظر داشت و تلاش کرد، به دوستان امیدی هم گفته بود که به من رای بدهند در میان سران سه فراکسیون تنها جریان امید و آقای عارف بودند که تمام قد برای من تلاش کردند. ولی در نهایت ولایی ها و مستقلین با هم ائتلاف کردند.»
فلاحت پیشه در حالی از ائتلاف دو جریان مستقلین و ولایی سخن می گوید که این دو فراکسیون در جریان انتخابات هیئت رئیسه نیز سنگ تمام گذاشتند. شاید بتوان گفت نوعی زورآزمایی سیاسی آن هم از نوع فراکسیونی در مجلس از مدت ها پیش آغاز شده است.
اولین نتیجه این ائتلاف مستقلین و ولایی ها این بود که علی لاریجانی در این دوره از انتخابات هیئت رئیسه نیز برای دوازدهمین بار بر کرسی ریاست مجلس نشست هر چند آرای او برای به دست آوردن مجدد این کرسی همانند دوره های قبل نبود اما پیام های مهم سیاسی و فراکسیونی داشت. به گونه ای که دو فراکسیون مستقلین و ولایی برای ماندن لاریجانی در جایگاه ریاست کمر همت بستند و در نهایت نیز موفق شدند. ائتلاف این دو فراکسیون و البته تلاش فراوان مستقلین برای این ریاست شاید ناشی از احساس خطری بود که آنها از ورود عارف به انتخابات ریاست مجلس داشتند. این احساس خطر به سهم دهی به فراکسیون ولایی منجر شد و فراکسیون ولایی با به دست آوردن جایگاه نایب رئیسی برای عبدالرضا مصری اصولگرا، خود را از انتخابات ریاست کنار کشید.
ماجرای ائتلافی که هم از سوی مستقلین و هم از سوی ولایی ها تکذیب می شد اما در نتیجه آنچه رخ داد حاکی از ائتلاف این دو جریان بود؛ از جلسه قبل از انتخابات هیئت رئیسه در اردوگاه باهنر میان مستقلین و بسیاری از اصولگرایان تا حضور در دفتر لاریجانی در صبح انتخابات هیئت رئیسه، اتفاق مهمی که باید آن را علت اصلی حذف علی مطهری از جایگاه نایب رئیسی مجلس دانست. ائتلاف پنهان و تکذیب شده ای که حاکی از تقابل دو فراکسیون ولایی و مستقلین با امیدی ها و احساس خطر ناشی از رقابت تنگاتنگ بین لاریجانی و عارف برای ریاست مجلس بود.
انتخابات هیئت رئیسه گویا پشت پرده های زیادی داشته است. شب قبل از انتخابات هیئت رئیسه، در خبرها نیز آمده بود که جلسه ای در اردوگاه شهید باهنر برگزار شد که همه اصولگرایان به ویژه بخش عظیمی از اصولگرایان مجلس و مستقلین چه در داخل و چه در خارج از مجلس در آن جلسه شرکت کرده بودند که این جلسه نیز با محوریت دو شخص برجسته از جریان اصولگرا برگزار شد. یک منبع آگاه در گفتگو با برنا درباره این جلسه گفت: «یکی از نمایندگان شاخص اصولگرای فعلی مجلس به نوعی میدان داری و فضای مجلس را ترسیم کرده است. این نماینده شاخص و اصولگرا در این جلسه توضیح می دهد که فضای انتخاباتی آقای لاریجانی و آقای عارف به شدت تنگاتنگ است بنابراین در این مورد احساس خطر وجود دارد و به همین دلیل تاکید می کند که همه در این جلسه برای انتخابات هیئت رئیسه باید بسیج شوند.
این منبع آگاه در ادامه افزود: ناگفته نماند که این نماینده ضمن اظهارات تند علیه عارف که با واکنش برخی در این جلسه مواجه شده بود به نوعی اعتراف کرده است: «رقابت بین لاریجانی و عارف بسیار تنگاتنگ است و طبق برآوردی که انجام شده آراء لاریجانی و عارف نزدیک به هم است».
صبح روز بعد نیز، افرادی از فراکسیون مستقلین و برخی از ولایی ها در دفتر لاریجانی جلسه گذاشتند. در آن جلسه برای اینکه آراء اصولگرایان ولایی را به آقای لاریجانی اختصاص دهند، این افراد در این جلسه با یکدیگر توافق می کنند، مبنی بر اینکه یکی از نواب رئیس را به فراکسیون ولایی اختصاص دهند که در نهایت آقای علی مطهری قربانی می شود تا در نهایت آقای علی لاریجانی به ریاست مجلس دست پیدا کند.
این منبع آگاه در ادامه اظهار کرد: «همچنین در مورد انتخابات کمیسیون فرهنگی نیز نکته مهم این است که مطهری، صبح روز انتخابات این بحث را مطرح می کند که اصولگرایان کمیسیون فرهنگی به وی رای می دهند و او براین اساس وارد این انتخابات شده است. بنابراین مطهری هم به نوعی اطمینان داشت و گفته بود که اطلاع دارم و رایزنی کرده ام که همه اصولگرایان کمیسیون فرهنگی به بنده رای می دهند. به همین دلیل آقای مازنی که رئیس قبلی کمیسیون فرهنگی بود کنار رفت تا آقای مطهری رئیس کمیسیون فرهنگی شود اما برخلاف نظر آقای مطهری، اصولگرایان کمیسیون فرهنگی به او رای ندادند و فرد دیگری انتخاب شد. نکته این است که وی خود براین باور بود که اصولگرایان به وی رای خواهند داد. ماجرایی که انتخابات و انتصابات بعد از آن را پیچیده تر کرد.»
در سوی دیگر ماجرا، مستقلین نیز از تلاش های خود برای ائتلاف با امیدی های مجلس ناامید شده بودند چرا که آنها گفته بودند به شرط حمایت امیدی ها از ریاست لاریجانی، از مطهری و پزشکیان حمایت می کنند اما چون ائتلاف نکردند به سمت ولایی ها روی آوردند هر چند ولایی ها در ابتدا منکر این قضیه شدند اما آنچه رخ داد نمایانگر این مسائل بود. در واقع ولایی ها به ویژه پایداری های مجلس راهی آسان تر و موقعیتی طلایی تر از این نیافتند که به حذف علی مطهری بیانجامد. به ویژه اینکه همواره از سخنان بی پروای علی مطهری در مجلس در امان نبودند و این ائتلاف، بدون وقفه آنها را به هدف خود می رساند.
هر چند مستقلین سعی کردند به نوعی تشکیل جلسات همسوی خود با ولایی ها را تکذیب و یا رد کنند اما این جلسات و برنامه ریزی ها از مدتها پیش آغاز شده بود چرا که به گفته علی مطهری، شکافی که بین جریان امیدی ها و مستقلین پیش آمد در این اتفاقات بی تاثیر نبود.
«مهرداد لاهوتی» سخنگوی فراکسیون مستقلین حتی پس از انتخابات هیئت رئیسه به برنا گفته بود: «ما با هیچ فراکسیونی ائتلاف نداشتیم، هر چند حاضر به ائتلاف بودیم. البته اگر سه فراکسیون با یکدیگر ائتلاف می کردند مطهری حذف نمی شد. اما اینکه بر سر چه موضوعاتی باید ائتلاف صورت می گرفت مورد بحث بود.»
براساس این ائتلاف ولایی ها پذیرفتند که کاندیدایی برای کرسی ریاست معرفی نکنند و در مقابل حمایت مستقلین را پشت کاندیداهای خود در انتخابات نواب رییسی قرار دهند. اتفاقی که نتیجه آن تثبیت جایگاه لاریجانی، حذف مطهری از کرسی هیات رییسه و ورود عبدالرضا مصری کاندیدای ولایی ها به هیات رییسه بود. این اتفاق را شاید بتوان تقابل مستقلین با امیدی ها تفسیر کرد. مستقلینی که بسیاری از آنها با لیست امید وارد شدند و به نوعی در این انتخابات، هویت واقعی خود را نشان دادند در حالی که باید به مردم به عنوان لیست امید پاسخگو می بودند.