به گزارش گروه خبر سیاسی خبرگزاری برنا،مجید تخت روانچی افزود: ایالات متحده همچنان به تهدید دیگر کشورها برای توقف پایبندی به قطعنامه ادامه می‌دهد. این رفتار غیرمسئولانه توسط یک عضو دائم شورا، در تاریخ این نهاد بی‌سابقه، ناقض قوانین بین‌المللی و موجب کاهش اعتماد به شوراست.در طول یک سال پس از خروج ایالات متحده از توافق، تنها واکنش ایران، اعطای فرصت‌های بیشتر بود. هفته‌ها و هفته‌ها و ماه‌ها و ماه‌ها فرصت به طرف‌های دیگر، به خصوص سه کشور اروپایی، آن هم به درخواست خودشان، برای جبران تبعات خروج ایالات متحده. اما حسن نیت و خویشتنداری حداکثری ایران و همچنین وعده‌های دیگر طرف‌ها برای اجرای راهکارهای عملی، به هیچ نتیجه ملموسی منجر نشد.
سفیر ایران در سازمان ملل تاکید کرد: ایران در اجرای سیاست صبر راهبردی برای حفظ برجام، ایران در برابر جنگ اقتصادی ایالات متحده متحمل هزینه سنگینی شده است... در عمل، برجام به توافقی بدل شده است که فقط از سوی یک طرف رعایت می‌شود. یک توافق چندجانبه را نمی‌توان یکجانبه اجرا کرد. ایران تلاش زیادی، و بیش از سهم خود، برای حفظ برجام انجام داده است. ایران دیگر نمی‌تواند به تنهایی بار حفظ برجام را به دوش بکشد، و نباید و نخواهد این کار را کرد. هدف ایران از تصمیمات اخیر حراست از منافع مردم ایران و احیای موازنه در برجام و در انطباق کامل با مفاد برجام هستند.
وی تصریح کرد: طرف‌های باقی‌مانده برجام به خصوص سه کشور اروپایی، یا باید از طریق برداشتن گام‌های به موقع، کافی، جدی و عملی حسن نیت خود را نشان دهند یا در کنار ایالات متحده، تمام تبعات احتمالی را بپذیرند.
تخت روانچی تلاش برخی از کشورها برای مقابله با برنامه موشکی، تقبیح کرد و افزود: در منطقه ناآرام غرب آسیا، داشتن توان دفاعی یک ضرورت است و جمهوری اسلامی ایران از امنیت و توانمندی‌های متعارف دفاعی خود کوتاه نمی‌آید، هیچ کشور دیگری هم چنین کاری نمی‌کند.
وی با بیان اینکه تحریم‌های آمریکا مستقیما مردم ایران را هدف قرار داده‌اند و در عمل نیز کسانی بیش از همه آسیب می‌بینند که ضعیف‌تر هستند. افزود: ایالات متحده از مواد غذایی و دارو به عنوان سلاحی علیه غیرنظامیان استفاده می‌کند، که نمادی روشن از تنبیه جمعی کل یک ملت و معادل جنایت علیه بشریت است و پاسخ جامعه بین‌الملل را می‌طلبد.
او با یادآوری فهرست بلندی از اقدامات ضدایرانی آمریکا گفت: منظور ایالات متحده از دیپلماسی، چنین اقداماتی است و تا زمانی که تحریم‌های غیرقانونی وجود دارد، نمی‌توان به پیشنهاد مذاکره به چشم پیشنهادی صادقانه و واقعی نگریست.