به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ در این سیستم حداقل دو ستاره وجود دارد که 5 میلیون برابر از خورشید درخشانتر هستند. انفجار این سیستم در سال 1838 رخ داد که به نام انفجار عظیم شناخته می‌شود. این پدیده به قدری نورانی بود که در آوریل سال 1844 به عنوان دومین ستاره پرنور در آسمان شب دیده می‌شد و دریانوردان دریاهای جنوبی از آن برای جهت‌یابی استفاده می‌کردند.
یک انفجار کوچکتر هم در سال 1892 به وقوع پیوست و در سال 1940 به نورانی‌ترین حالت ممکن خود رسید که نشان می‌داد روند انفجار همچنان ادامه دارد.
به گفته ناتان اسمیت از رصدخانه استوارد دانشگاه آریزونا:
ما مقادیر زیادی گاز گرم که بر اثر انفجار عظیم به بیرون پخش شده کشف کردیم که هنوز به مواد شناور اطراف اتا شاه‌تخته برخورد نکرده‌اند. بیشتر این انتشار را در محلی پیدا کردیم که انتظار وجود یک حفره خالی را در آن داشتیم.
بیشتر بخوانید:
ساخت قطار شناور، سریع‌تر از هواپیما
ما سال‌هاست که از داده‌های هابل برای مطالعه اتا شاه‌تخته استفاده می‌کنیم و تا به حال فکر می‌کردیم از وضعیت تمام مواد پرتاب شده بر اثر انفجار اطلاع دقیقی داریم. اما این تصویر فرابنفش به طرز مسحورکننده‌ای متفاوت است و گازهایی که ما تا به حال از وجودشان بی اطلاع بودیم را آشکار می‌کند.
نتیجه‌گیری هیجان‌انگیزتر دیگر این است که این تابش فرابنفش منیزیمی، احتمالا اطلاعات مخفی در مورد گازهای دفع شده از سایر اجرام مثل پیش‌ستاره‌ها و ستاره‌های در حال نابودی را هم آشکار می‌کند و فقط هابل قادر است چنین تصاویری ثبت کند.
