دومین جشنواره ملی پویانمایی در حالی به میزبانی استان کرمانشاه در حال برگزاری است که صداوسیما این رویداد را در چنبره‌ی رسانه‌ای خود درآورده و با برخوردهای تنگ‌نظرانه و رفع تکلیف در صدور کارت خبرنگاران دیگر رسانه‌های استان زمینه رنجش اهالی رسانه و ایجاد بی‌رغبتی در پوشش این رویداد شده است.
یک رویداد ملی و مهم در این سطح با هم‌افزایی و بهره گرفتن از قدرت دیگر رسانه‌ها می توانست فرصتی مغتنم و قابل توجه برای برندسازی کرمانشاه باشد که با اینگونه رفتارها از دست می‌رود.
به نظر می‌رسد که این نوع رفتار دلیل خاصی داشته باشد. متاسفانه صداوسیما هنوز توهم ابررسانه‌ای بودن دارد و خود را بی‌نیاز از دیگر رسانه‌ها می داند. در حالیکه سال‌هاست این انحصار رسانه‌ای شکسته شده و این مجموعه در رقابت با رقبای جدید خیلی وقت است قافیه را باخته . اکنون هم صدا و سیمای کرمانشاه کمترین مخاطب را در میان شبکه های استانی غرب کشور دارد.
مگر قرار است در این جشنواره چه اتفاقی بیفتد که باید خبرنگاران از یک هفته قبل اسامی را اعلام کنند و در نهایت لیست تعدادی از متقاضیان برای صدور کارت اعلام شود. منتخبین نیز روز آخر با در دست داشتن عکس به صدا و سیما مراجعه کنند. شاید مقبول بیفتد و برایشان کارتی صادر شود.
نیاز است مدیران صدا و سیما با مطالعه‌ای چند دقیقه‌ای از وضعیت ارتباطات و فناوری اطلاعات روز دنیا و تنوع رسانه‌ها از این توهم ابر رسانه بودن خارج شوند و بدانند که دیگر دوران آنتن‌های شاخه‌ای؟ به اتمام رسیده است.