نوید فرح مرزی، چهره پرداز و طراح لباس سینما و تلویزیون که این روزها به کارنامه خود سریال «هشتک خاله سوسکه» را اضافه کرده، شرایط اقتصادی را از علتهای مهم استفاده یک نفر در سمت طراح لباس و طراح صحنه دانست و به خبرنگار برنا گفت: اینکه بخواهیم طراحی لباس را از طراحی صحنه جدا کنیم و یا در اتصال یکدیگر قرار دهیم بستگی به شرایط اقتصادی پروژه دارد. با توجه به وضعیت بحرانی کشور و بالا بودن هزینه دستمزدها و دیگر مسائل امروزه تهیه کنندگان سعی در کاهش هزینهها داشته و کمتر تن به استفاده از دو متخصص جداگانه برای طراحی صحنه و لباس میدهند.
وی ادامه داد: چون هر دو سمت، سطوح و شاخههای مشترکی دارند خوب است که یک نفر به عنوان طراح هنری گرداننده هر سه مقوله طراحی صحنه، طراحی لباس و گریم باشد.
فرح مرزی گفت: طراحی لباس در آثار اخیر متاسفانه به لحاظ ضعف مالی و عدم پردازش درست تحلیل شخصیت، تیپ و کاراکتر، در جا زده است و پیشرفتی نداشته. امروزه می بینیم بعضاً تهیه کنندگان از لباسهای خود هنرپیشهها در ایفای نقش استفاده میکنند و یا اینکه با تغییر کانالهای تلویزیونی اگر کمی دقت کنید متوجه میشوید که یک فرد در یک شبکه لباسی را پوشیده که ساعتی دیگر همان لباس را با نقشی دیگر در شبکه مثلا چهار پوشیده است.
چهرهپرداز فیلم «زیر پوست شهر» گفت: تکرارهای آزار دهنده در طرح لباسها در کانالهای مختلف تلویزیون، نشان دهنده عدم پرداخت به مقوله طراحی لباس است. امروزه بیشتر مواقع دوستان تهیهکننده آن را به سلیقه خود بازیگر می سپارند و از آنجایی که ما به شدت خواسته یا ناخواسته گرفتار مد روز هستیم اگر دقت کنیم متوجه میشویم که بسیاری از تولیدات ما تاریخ مصرف دارند برای نمونه وقتی فیلم «بر باد رفته» را نگاه میکنید بر اساس آن ادبیات، گویش، جغرافیا، طراحی صحنه و شخصیت پردازی ساخته شده که اگر امروز آن را ساخته و پرداخته کنیم به سختی میتوانیم به هدفی با این تاثیرات برسیم.
وی تصریح کرد: شما سریالهای گذشته ما را امروز ببینید، بعضا می بینیم قصه و داستان سریال گنجایش آن را دارد که دو سال دیگر هم نمایش شود اما شمایل آن دیگر پذیرنده نیست.
فرح مرزی در ادامه گفت: در سینمای ما گاهی اتفاقات عجیبی رخ می دهد، مثلا سر صحنه فیلمبرداری بازیگران جلوی دوربین هستند گریمور و طراح صحنه کار خود را انجام میدهند ولی با توجه به اینکه ما افراد بیکار سر صحنه زیاد داریم اینها به خود اجازه میدهند که در هر مساله ای اعمال سلیقه کنند و ناخواسته تهیه کنندگان و کارگردانان مغلوب این سلیقه های نادرست می شوند.
از سوی دیگر به لحاظ اینکه فارغالتحصیلان این رشته ها زیاد هستند و بازار کار کم، در این آثار از نیروی غیر متخصص، کم سواد استفاده میشود چراکه حتی اگر دارای سواد و تخصص باشند تجربه کافی برای رفع نیازهای این سطح از تولیدات را ندارند.
برخی مواقع تهیه کنندگان به نظر خود بازیگر اعتماد می کنند چراکه میدانند بازیگری که چهل سال سابقه کار دارد خود میداند که چه بپوشد تا مناسب کاراکتر و قصه فیلم باشد.
فرح مرزی از تاثیر کیفیت طراحی لباس بر روند کیفی نمایشنامه و یا فیلمنامه با اشاره به اینکه پوشش و لباس احیا کننده نقش نیست اما جلوه گر نقش خواهد بود گفت: در برخی مواقع هم من شاهد بودم که به دلیل کمبود بودجه بازیگران به خاطر نقشی که قرار است بازی کنند هزینه های خرید برای نقش خود را برعهده میگیرند و به بهبود روند کیفی اثر کمک میکنند کما اینکه این مساله در بعضی مواقع تهیه کنندگان را متوهم میکند که خرید بازیگر بر عهده خودش باشد که اصلا درست نیست.