به گزارش خبرگزاری برنا؛ مهدی پژوهش با اشاره به این‌که از بهمن‌ماه سال گذشته تاکنون، آب سد زاینده‌رود باز شده است، اظهار کرد: از آن زمان بیش از ۸۵۰ میلیون متر مکعب آب به استان پایین دست سرازیر شده است.
وی افزود: حال این سوال مطرح است که باز شدن آب سد و خارج شدن این میزان آب برای چیست و چرا این امر همزمان با اتمام تونل گلاب رخ داده است؟ آیا باز شدن سد زاینده‌رود به دلیل کمبود آب شرب در اصفهان است؟ با توجه به گزارشات اخذ شده از بهمن‌ماه سال گذشته تاکنون هیچ گونه جیره‌بندی آب در اصفهان صورت نگرفته و کمبود آبی مشاهده نشده است.
پژوهش ادعا کرد: تونل گلاب به طور کامل بهره‌برداری و لوله‌هایی در داخل تونل گذاشته شده تا از این طریق آب با دبی ۲۴ متر مکعب بر ثانیه از سد زاینده‌رود خارج و از طریق حجت‌آباد، آب به رضوان‌شهر، نجف‌آباد و … منتقل شود، و در نهایت با بهانه خشک شدن زاینده‌رود احداث سد تونل سوم کوهرنگ و راه‌اندازی بهشت‌آباد را دستور کار قرار دهند.
وی با اشاره به این‌که بدون بهشت‌آباد، گلاب برای استان اصفهان معنا نخواهد داشت، ابراز عقیده کرد: با فشار استان مجاور بر منابع آبی، شرایط به گونه‌ای می‌شود که در انتهای فصل تابستان از لحاظ تأمین آب شرب مردم چهارمحال و بختیاری با مشکل مواجه شوند و جیره‌بندی آب صورت گیرد.
عضو کمیته صیانت از آب استان ابراز عقیده کرد: گلاب که بدون هیچ‌گونه مجوز زیست محیطی و بدون مجوز سازمان بازرسی اتفاق افتاده، متأسفانه با سکوت مسئولان کلان حق مردم چهارمحال و بختیاری تضییع شده است.
وی تصریح کرد: صحبت‌هایی از سوی رئیس کمیته صیانت از آب در این خصوص انجام شده اما متأسفانه واکنشی نشان داده نشد، از طرفی چند ماه دیگر زمان تبلیغات نمایندگان مجلس آغاز خواهد شد که این امر موجب می‌شود مسائل استانی فراموش شده و شرایط برای بحرانی جلوه دادن وضعیت آب استان اصفهان، فراهم شود.
پژوهش گفت: از بهمن تا اردیبهشت‌ماه که چهارمحال و بختیاری نیازی به آب سد زاینده‌رود نداشته و سد برای تأمین آب شرق اصفهان باز شده است، سهم پس‌انداز شده آب استان چهارمحال و بختیاری چه مقدار بوده؟ و چه کسی باید این سهم را به کشاورزان استان بپردازد؟
وی ادامه داد: در صحبت‌های مسئولان اصفهان سهم آب چهارمحال و بختیاری از سد زاینده‌رود ۸۰ میلیون متر مکعب بوده حال سوال اینجاست که ۸۵۰ میلیون متر مکعب آب، بر اساس کدام قانون و کدام سهم نصیب استان اصفهان شده است؟
این عضو هیأت علمی دانشگاه شهرکرد افزود: بر اساس تصمیماتی که شورای عالی آب گرفته سهم استان از سد بیش از ۲۳۷ میلیون متر مکعب بر سال است، چرا سهم استان کاهش یافته ولی سهم آب استان اصفهان از سد افزایش یافته است؟
وی تاکید کرد: تمام آبی که در پشت سد زاینده‌رود جمع‌آوری شده حاصل بارش‌ها و ورود آب رودخانه‌ها و چشمه‌ها از چهارمحال و بختیاری به سد بوده است و از پل اسکندری هیچ‌گونه آبی به واسطه توسعه کشاورزی در استان اصفهان و منطقه بالادست پل، به سد اضافه نشده است.
پژوهش ابراز عقیده کرد: بنابراین باید بر اساس سهم وارد شده از آب به سد زاینده‌رود، سهم چهارمحال و بختیاری ۵۰۰ میلیون متر مکعب در سال می‌شد که این امر نشان می‌دهد برنامه‌ریزی‌های پنهانی بر روی آب سد زاینده‌رود صورت می‌گیرد.
عضو کمیته صیانت از آب استان اضافه کرد: زمانی که از منافع سد زاینده‌رود صحبت می‌شود، زاینده‌رود از چم آسمان تا اصفهان تقسیم‌بندی شده ولی زمانی که ضررهایی ناشی از کمبود آب وجود دارد اصفهان ضررها را با چهارمحال و بختیاری شریک می‌شود، به عبارت دیگر اگر آب مازاد باشد از آن اصفهان و اگر کمبود باشد باید از سهم چهارمحال و بختیاری کاسته شود، حال این بر اساس چه قانونی تعیین می‌شود؟
وی تاکید کرد: لازم است تا اتمام فصل تابستان برای تعیین منابع آب استان‌های چهارمحال و بختیاری و اصفهان و استان‌هایی که صاحب بخشی از آب شده‌اند، برنامه‌ریزی صورت گیرد.
پژوهش بیان کرد: آنچه مشاهده می‌شود تلاش برخی برای تخلیه آب سد زاینده‌رود، راه‌اندازی تونل بهشت‌آباد و احداث سد تونل سوم کوهرنگ است.
عضو کمیته صیانت از آب استان گفت: لازم است مسئولان و نمایندگان استان به صورت صریح نظر و اعتراض خود را نسبت به باز شدن آب سد زاینده‌رود اعلام کنند.
وی اظهار کرد: متأسفانه به دلیل عدم آگاهی مردم، تصورات در خصوص زاینده‌رود به گونه‌ای است که می‌پندارند این سد از کوهرنگ آغاز و تا تالاب گاوخونی ادامه دارد، در صورتی که تالاب گاوخونی شامل ۱۱ زیر حوضه بوده که زاینده‌رود یکی از آن‌هاست و بیش از ۸۵ تا ۹۰ درصد آب سد زاینده‌رود را چهارمحال و بختیاری تأمین می‌کند.
عضو کمیته صیانت از آب استان ادامه داد: در حالی که تنها پنج درصد از چهارمحال و بختیاری در این حوزه قرار دارد، چگونه است استان اصفهان که کمتر از ۱۰ درصد از آب سد زاینده‌رود را تأمین می‌کند باید بیش از ۹۵ درصد آب را از آن خود بداند؟
وی گفت: چرا چشمه لنگان که ۴۰ میلیون متر مکعب آب را باید به زاینده‌رود منتقل کند خشک است و در محل پل اسکندری آبی به زاینده‌رود اضافه نمی‌شود؟
پژوهش با اشاره به این‌که اصفهان زاینده‌رود را از آن خود می‌داند، تصریح کرد: زمانی که صحبت از حفاظت حوضه، لایروبی، حفاظت از بستر رودخانه و مراتع زاینده‌رود می‌شود اصفهان خود را کنار کشیده و خط الراس سیاسی را مرز زاینده‌رود می‌داند، ولی زمانی که صحبت از آب می‌شود از کوهرنگ تا تالاب را از آن خود می‌داند.
وی تاکید کرد: باید مشخص شود چند درصد از آب زاینده‌رود بواسطه تولید از آن اصفهان و چند درصد از چهارمحال و بختیاری است.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهرکرد خاطرنشان کرد: در صورتی که برخی دست از کارهای غیرقانونی، تصرف زمین‌های موجود در کوهرنگ، تونل‌های غیرمجاز بهشت‌آباد و … بر ندارند، باید مسئولان استان به فکر راه‌اندازی سد تنگ گزی باشند.
عضو کمیته صیانت از آب استان با بیان این‌که تنها راه خارج شدن استان از نابودی منابع آب و رودخانه، احداث سد تنگ گزی است، و مطالعات آن به طور کامل صورت گرفته، ابراز عقیده کرد: به دلیل نفوذهایی که در سطح کلان وجود دارد، این طرح مسکوت مانده است، بنابراین لازم است مسئولان استان آن را از حالت مسکوت خارج کنند.