شبکه نمایش خانگی این روزها روزگاری خوش را سپری می کند در حقیقت همه چیز مهیاست تا سرمایه گذاران در این عرضه هم با یک قصه معمولی حتی با اقبال مواجه شوند.
تنوع مدیا و خالی بودن آنتن تلویزیون در برخی اوقات(به لحاظ تولیدات نمایشی) باعث شده است مردم بیش از بیش به شبکه نمایش خانگی روی خوش نشان دهند و چارچوب بازتر و ممیزی های کمتر شبکه نمایش خانگی این میل و رغبت را دو چندان کرده است اما از سوی دیگر بالا بودن قیمت (DVD) که با یک افزایش دور از منطق همراه بود مخاطب را کمی نگران کرد که برای دنبال کردن سریال های جذاب چرا باید تا این حد هزینه کنم؟!
از آنجایی که هیچ گره ای برای ما ناگشوده نخواهد بود و اصولا حق کپی رایت در این اطراف یک شوخی خنده دار آن هم از نوع تلخ محسوب می شود این روزها شاهد آن هستیم که بسیاری از کافی نت ها و فروشندگان محصولات فرهنگیT با دریافت مبلغ دو هزار تومان هر قسمت از سریال 15 هزار تومانی را روی یک فلش کپی کرده و آن را میان دوستان و اقوام نیز پخش می کنند و نکته جالب اینکه برخی از کافینت ها حتی قسمت های گذشته را با مبالغ به مراتب کمتری کپی می کنند. اتفاقی که قطعا در این عرصه یک جرم یا تخلف فرهنگی محسوب می شود.
اگر از زاویه ای دیگر بخواهیم اتفاق رخ داده را بررسی کنیم به این نتیجه می رسیم که تولید اثر در شبکه نمایش خانگی با چه سود و بهره بری همراه است که حتی با این دست از تخلفات هم کماکان برای گروه سازنده سودآور و میزان علاقه مندی تهیه کنندگان و سرمایه گذاران برای حضور در این عرصه بیشتر و بیشتر می شود.
قابل توجه است که این روزها فروش برخی آثار از جمله «هیولا»، «سالهای دور از خانه» در شبکه نمایش خانگی در وضعیت بسیار مطلوبی است که تولیدکنندگان از شرایط موجود به شدت راضی هستند و به همین دلیل حتی آثار دیگر نیز به نوبت وارد بازار می شود. نمونه اش سریال «ریکاوری» که اخیرا وارد بازار شده است و سریال جدید حسن فتحی که به عنوان «جیران» مراحل پیش تولید را پشت سر می گذارد.
باید دید واکنش سازندگان به این اتفاق چگونه خواهد بود.....