فرهاد نجفی، نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا به مهم‌ترین عامل در موفقیت یک سریال نمایش خانگی اشاره کرد و گفت: به نظر شخصی من تنها داستانی که کلیشه و تکراری نباشد می‌تواند موفق شود. متاسفانه تلویزیون سال‌هاست به سمت کلیشه رفته به صورتی که در آن، خوب‌ها به شکل اغراق‌آمیزی خوب هستند و بدها هم به طور شدیدی بد هستند. سیاستی که رسانه ملی در پیش گرفته مخاطب‌گریزی است. اگر نمایش خانگی از این مسیر دور شود و ایده‌های بکر و ناب بسازد قطعا در موفقیتش تاثیرگذار خواهد بود.
وی ادامه داد: ما چیزی به اسم نمایش خانگی نداریم این یک عنوان و هشتگ من درآوردی است که ما روی آن گذاشتیم. متاسفانه ساختار این شبکه غلط است اما ما مجبوریم وارد آن شویم، پس در نهایت از این ریشه اشتباه نتایج غلط می‌گیریم.
تهیه‌کننده و کارگردان سریال «آسپرین» با مقایسه صنعت فیلمسازی در ایران و خارج از کشور بیان داشت: کشورهای خارجی در کنار تلویزیون رسمی خود، یک تلویزیون خصوصی دارند که به شکل کمپانی است. این کمپانی‌ها سیاست‌ها و خط مشی‌هایی دارند که تهیه‌کنندگان به شکل منسجم و هم هدف طبق این اهداف فیلم و سریال می‌سازند. نکته مثبتی که وجود دارد این است تمام مسائل یک سریال از ابتدا تا انتها توسط همان کمپانی اداره می شود. اما در ایران چنین سیستمی نداریم و این خودش عامل فساد است. در کشورِ ما هر شخصی به شکل تجربی تصمیم می‌گیرد سریال بسازد. پخش سریال هم سراسر آزمون و خطاست که این خودش اگر در بهترین حالت هم اتفاق بیافتد آسیب زننده است. بنابراین این شبکه مشکلات اساسی دارد که باید از ریشه حل شود.
نجفی با اشاره به تفاوت کمپانی و نحوه فیلمسازی در ایران، افزود: پشت یک کمپانی آبرو و سابقه چندین ساله وجود دارد که هرکسی نمی‌تواند هر پولی را وارد آن کند. اما در کشور ما همه چیز متکی به فرد است. در کمپانی همه با یکدیگر هم هدف هستند اما در ایران ما می‌خواهیم یک حرف بزنیم ارشاد و تلویزیون حرف دیگر... سریالی مثل «شهرزاد» باید 10 برابر می‌فروخت چون هم مخاطب پروپا قرص و پیگیر زیادی داشت، هم از داستان غنی و قوی بیرون آمده بود اما چون کمپانی پشت آن نبود نتوانست آنطور که باید به حق خود برسد.
فرهاد نجفی با تاکید بر اینکه چیزی جز قصه تضمین کننده فروش نیست بیان داشت: موفقیت یک سریال به بازیگر، کارگردان و... نیست. در تمام دنیا فیلم‌ها و سریال‌هایی بودند که اصلا بازیگران مطرحی نداشتند اما بسیار موفق بودند و مخاطبان میلیونی جذب کردند. فقط قصه و داستان است که تضمین کننده فروش یک اثر است. فیلمنامه‌هایی که در دو ماه نوشته می‌شوند نتیجه‌اش همین سریال‌ها و فیلم‌هایی است که در نمایش خانگی و سینما می‌بینیم.
وی در ادامه افزود: سریالی که ساختار و طراحی درست داشته باشد قطعا سال‌ها فکر و ایده پشتش بوده است. برای مثال سریال «بازی تاج و تخت» از روی یک کتابی که سال‌ها نوشتنش زمان برده نوشته شده است. بازبینی و نگارش فیلمنامه آنقدر دقیق و باحساسیت بود که نتیجه همین شد که همه دیدیم و توانست در جهان رکورد بزند.