به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ هوشنگ گلمکانی منتقد و مترجم سینما درمورد نمایش «لانچر5» نوشت: نمایش «لانچر۵» نوشته و کار مسعود صرامی و پویا سعیدی در تالار سایه تئاتر شهر، از همان نمایش‌هایی است که از عنوانش نمی‌شود حدس زد درباره چیست؛ به‌خصوص که از نام‌های نویسنده/کارگران‌هایش، و حتی بازیگرانش، چیزی به یادم نمی‌آمد؛ اما غافلگیرکننده و پرکشش بود و با وجود زمان نزدیک به دو ساعت اجرایش، برخلاف اجرای متن‌های انتزاعی، تا پایان جذاب و کنجکاوی‌برانگیز ماند.
ابتدا یادآور نمایش‌های دهه‌های چهل و پنجاه به نظر می‌رسد اما بعد همه چیز عوض می‌شود. ماجراها در بخش بازرسی (بازپرسی) یک پادگان، در تابستان سال پنجاه‌وهفت می‌گذرد، ولی مضمون و محتوایش نه مستقیما به فساد و خشونت ارتش شاهنشاهی مربوط می‌شود و نه به انقلابی که در راه است پیوند می‌خورد.
نمایشی درباره یک موقعیت انسانی در فضایی مردانه است که با حال‌وهوایی مفرح (متکی به روابط و سلسله‌مراتب نظامی) شروع می‌شود و به‌تدریج وارد فضایی خشن و خوفناک و باورنکردنی می‌شود. گویا چند اجرای این نمایش باقی مانده. سعی کنید ببینید