به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ «چشم بایونیک» که ساخت آن توسط شرکت پاریسی Pixium Vision آغاز شد، متشکل از یک عینک و یک دوربین جایگذاری شده در آن است. تصاویر گرفته شده توسط دوربین به میکروچیپی که در شبکیه بیمار کاشته شده ارسال می‌شوند. در ادامه این سیگنال‌ها به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل شده و توسط مغز قابل درک خواهند بود.
شرکت‌کنندگان در این آزمایش، پیش از کاشت میکروچیپ در شبکیه چشمشان هیچگونه دید مرکزی نداشتند. یک سال بعد از کاشت میکروچیپ بیشتر آن‌ها توانایی خواندن متون را تا حدودی به دست آورده بودند. بعضی از آن‌ها فقط قادر بودند حروف تکی را خوانده و برخی دیگر می‌توانستند دنباله‌ای از حروف را بخوانند.
سازندگان امیدوارند از این عینک‌ها برای درمان بیماران مبتلا به بیماری‌هایی همچون انحطاط ماکولا استفاده کنند. این وضعیت در حال حاضر درمانی ندارد و قسمتی از شبکیه شخص را که مسئول ایجاد مرکز دید اوست تحت تاثیر قرار می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
نارضایتی مبتکر «ریتوییت» از ابداع خود
ناامید کننده‌ترین تلاش‌های عرصه تکنولوژی در سال 2019
باراش شهابی امشب در آسمان ایران
به همین دلیل افرادی که به انحطاط ماکولای حاد مبتلا هستند، در مرکز دیدشان تاری یا سیاهی کامل را تجربه می‌کنند. همچنین این روش می‌تواند برای بیماران مبتلا به ورم رنگیزه‌ای شبکیه که منجر به از دست رفتن گیرنده‌های تصویر در چشم می‌شود مورد استفاده قرار بگیرد.
با این حال این تکنولوژی نمی‌تواند برای افرادی که نابینایی مادرزادی دارند مورد استفاده قرار بگیرد چرا که روش کار آن نیازمند شبکه عصبی بینایی کاملا توسعه یافته است.
این تنها تکنولوژی هوشمندی نیست که برای بیماران نابینا مورد ازمایش قرار گرفته است. محققان دانشگاه هیوستون هم در حال آزمایش دستگاهی به نام Orion هستند که تقریبا عملکردی مشابه این عینک هوشمند برای نابینایان را دارد. دستگاه اوریون تا به اینجا توانسته دید نسبی را به 6 بیمار برگرداند.
