«حشمت‌الله فلاحت‌پیشه»، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، در پاسخ به این سوال که بر چه اساسی به نمایندگان برای سخنرانی تریبون داده می‌شود؟ به خبرنگار سیاسی برنا گفت: در ایران حزب و دموکراسی همزاد یکدیگر نبودند ضمن اینکه نظام پارلمانی در ایران دارای نقاط مثبت و خوبی است اما نقاط منفی نیز دارد از جمله در آن ضعف نظام حزبی برجسته است. نظام حزبی باعث شفافیت عملکرد نمایندگان و پاسخگویی سیاسی می‌شود که متاسفانه در ایران چنین نظام حزبی وجود ندارد و به همین دلیل مرحله آموزش سیاسی قبل از ورود به عمل سیاسی وجود ندارد و بیشتر اوقات افراد وارد حوزه مجلس می‌شوند. در نظام‌های لیبرال دموکراسی که در آن احزاب فعال هستند در مراحل انتخاباتی کارکرد خاص خود را دارند و در زمان نمایندگی، کرسی ها براساس تخصص چیده می شوند. در مورد تخصص‌ها نیز در مجلس، مشخص است که چه کسانی می‌توانند سخنرانی کنند. بنابراین در این حالت پوپولیسم کمتر امکان بروز دارد اما این بدین معنا نیست که این نظام‌ها خالی از ایراد باشد. خود احزاب گاهی اوقات رویکرد دیکتاتور منشانه ای را در پیش می گیرند و برخی نخبگان با رویکردهای مستقل را بایکوت می کنند اما خوبی‌ها نیز دارند بدین گونه که حضور و غیاب و ارزیابی نمایندگان را خود احزاب، انجام می‌دهند.
فلاحت‌پیشه افزود: اما در ایران، سخنرانی در مجلس بدین گونه است که براساس قرعه کشی صورت می‌گیرد. به عنوان مثال بنده طراح طرحی بودم و فقط زمان طرح فوریت آن توانستم سخنرانی کنم اما زمانی که به مجلس بازگشته است طرحی که 140 رای آورد نماینده دیگری براساس قرعه کشی در مورد این طرح سخنرانی کرد و هر کاری کردیم، نپذیرفت که قرعه خود را به بنده که طراح طرح بودم واگذار کند. در نهایت این طرح نیز 30 رای آورد چراکه آن نماینده نتوانست از طرح خوب دفاع کند. لذا نظام، نظام قرعه‌کشی است. واقعیت این است که برخی نمایندگان شهوت سخنرانی دارند.
وی ادامه داد: وقتی که طرحی یا لایحه‌ای در مجلس مطرح است و مخالف و موافق ثبت‌نام می‌کنند، پس از چند دقیقه، دبیران قرعه کشی می‌کنند و نماینده‌ای که قرعه به نام وی بیفتد، سخنرانی می‌کند. بنابراین نظام تخصصی حاکم نیست و نمایندگان متعددی داریم که درباره همه موارد سخنرانی می‌کنند بدون اینکه در آن موارد صاحب‌نظر باشند. بنابراین این یکی از ضعف‌های نظام پارلمانی ما است که پخش مستقیم مذاکرات مجلس نیز تا حدودی آثار خوب داشته اما در بخشی از موارد، باعث شکل گیری اقدامات پوپولیستی هم شده است.
نماینده مردم کرمانشاه در مجلس در پاسخ به این سوال که نحوه سخن گفتن نمایندگان با یکدیگر به ویژه با به کار بردن واژه‌های توهین آمیز و طرح اتهامات علیه یکدیگر چه تاثیری بر مردم دارد، نیز تصریح کرد: تنها جایی که بیش از جاهای دیگر اثرگذاری حوزه عمومی دارد مجلس است چرا که هیچ دستگاه تصمیم گیر سیاسی نیست که به صورت مستقیم با مردم در ارتباط باشد. سخنرانی‌های مجلس به صورت پخش مستقیم است و یا از طریق پوشش خبری پخش می شود که به صورت طبیعی، مردم از آن تاثیر می پذیرند. همان گونه که سخنان خوب در مجلس می تواند تاثیرات خوب داشته باشد سخنان بد نیز می تواند اثرات بدی در جامعه در پی داشته باشد. به همین دلیل نگاه خوبی به حوزه سیاسی در ایران وجود ندارد نه فقط مجلس. بخشی از این نارضایتی به ضعف های کارآمدی و عدم همخوانی شعارها با عمل ها باز می گردد و بخشی نیز به عدم تساهل سیاسی باز می گردد که باعث ایجاد چالش می شود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره لیست متفاوت حاجی دلیگانی در مورد دو تابعیتی ها با لیست کریمی قدوسی نیز بیان کرد: در مورد این لیست ها در زمان مسئولیتم به عنوان ریاست کمیسیون عرض کردم که این پرونده ها باید برای همیشه بسته شوند و روشنگری نیز دراین باره صورت گیرد. لذا از دستگاه‌های مربوطه نیز درخواست کردیم که ابتدا سپاه اعلام کرد که این لیست را تحویل هیچ فردی نداده است و به کل تکذیب کرد. همچنین وزارت اطلاعات اعلام کرد که از این لیست حدود یکصد نفره ای که مطرح شده فقط در مورد 4 نفر آنهم ظن و گمان وجود دارد وگرنه تایید کامل کردند و بقیه را به طور کامل رد کردند. از این لیست یک فرد گفتند که می خواهد سفیر شود اعلام شد که دوتابعیتی است و بنده در مورد آن شخص استعلام گرفتم که به طور کامل کذب بود. نه تنها درخواست تابعیت از آمریکا نکرده بود بلکه در مخیله آن شخص نبود که از جایی درخواست تابعیت کند، چه برسد به اینکه تابعیت آنجا را داشته باشد. بنابراین اینها واقعیت این است که در کشور ما، یک سری افراد مصونیت های فراپارلمانی دارند و این نوع مصونیت ها وجود دارد که حقوق سایر افراد نادیده گرفته می شود. در این مجلس نیز نماینده ای اظهار نظری را مطرح می کند و برخی دستگاه های رسمی از وی شکایت می کنند و برخی ادعاهایی که اثر منفی خارجی وحشتناک دارند، نیز در پی آن اظهارات مطرح می شود اما آن نماینده مورد پیگرد قانونی قرار نمی گیرد.
وی ادامه داد: برخی نمایندگان مصونیت فراپارلمانی خود را در عمل به رخ سایر نمایندگان می کشند لذا این موضوع باعث ایجاد رفتارهای منجر به رعب سایر افراد می شود. همچنین تقسیم افراد در کشور به افراد بی قدرت و باقدرت، نتیجه خوبی برای حوزه سیاسی ندارد.
فلاحت پیشه در مورد نتیجه شکایت شورای عالی امنیت ملی از وی و الیاس حضرتی نیز اظهار کرد: ما به هیات نظارت دعوت شدیم و از خود دفاع کردیم. هیئت نظارت نیز شکایت را رد کرد منتهی شورای عالی امنیت ملی را خبر نداریم. از شخص آقای رئیس جمهور نیز بعید بود اینکه وی اطلاع نداشته باشد. نمایندگان در مجلس باید مواضع خود را اتخاذ کنند. بنده از 22سالگی تحلیل سیاسی دارم و به صورت رسمی اعلام کردم که توییت های بنده، نظرات شخصی است. نکته جالب این است که شکایت کننده، تفاوت مدیریت تنش و مذاکره را متوجه نشده است. بنده بارها گفتم که ایران و آمریکا راهبردی برای مذاکره ندارند. جالب اینکه برخی مقامات نیز اعلام کردند که ما آماده مذاکره هستیم. در همان زمان نیز گفتم که ایران نباید درخواست مذاکره دهد. عدم ارتباط شورای عالی امنیت ملی و کمیسیون امنیت ملی مجلس مسئله ای دیگر است در حالی که در مجلس هفتم و هشتم شاهد ارتباط تنگاتنگ کمیسیون امنیت ملی و شورای عالی امنیت ملی بودیم چه زمان آقای لاریجانی، جلیلی و خود آقای روحانی در کمیسیون امنیت ملی حضور پیدا می کردند و جلسه مشترک برگزار می کردند اما جالب این است که در کل دوران مجلس نهم و دهم حتی یک بار دبیر شورای عالی امنیت ملی به کمیسیون امنیت نیامد؛ این در حالی است که بارها خدمت وی رفتم و دعوت کردم. وقتی که دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی هیچ گونه ارتباطی با کمیسیون امنیت ندارد بنابراین اجازه ندارد در موضع گیری نمایندگان دخالت کند. این به نوعی ضعف است که یک نهاد نسبت به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، نهاد فرادستی تلقی کند. بیشترین تردد وزرا و معاونان رئیس جمهور نیز در دوران ریاست بنده بر کمیسیون امنیت بود که بیشترین آمار در تاریخ کمیسیون امنیت بود که آمار آن موجود است. به ویژه اینکه آقای ظریف بیشترین حضور را در کمیسیون داشتند.
وی در مورد مطرح شدن مجدد بحث دوتابعیتی ها نیز گفت: این ضعف هیات رئیسه مجلس بود که اجازه طرح مجدد آن را در صحن علنی مجلس داد. بنابراین وقتی که مابه لحاظ قانونی مشخص کردیم و سپاه و وزارت اطلاعات اعلام کردند که لیست دوتابعیتی‌ها را به هیچ‌کس نداده اند، بنابراین این ضعف هیات رئیسه بود که اجازه طرح مجدد بحث دوتابعیتی‌ها را در صحن علنی دادند. بنابراین رئیس جلسه موظف است که تریبون را قطع کند و اجازه طرح موارد کذب را ندهد.