شاهین امین، منتقد و روزنامه‌نگار سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سینما و تلویزیون در هر شکل تابع متغیرهای فراوانی هستند که این مسائل مشخص‌کننده وجود میزان واقعیات جامعه در آثار سینمایی است و اینکه ما چقدر جامعهمان را در سینما مشاهده می‌کنیم و یا چقدر علاقه‌مند به دیدن جامعهمان در سینما هستیم دو مسأله مرتبط به هم هستند که نیاز به بررسی دارند.
امین خاطرنشان کرد: حتی ضعیف‌ترین فیلم‌ها و سریال‌ها نیز نشانه‌هایی از جامعه‌شان را در خود دارند اما پیش از اینکه یک فیلم بخواهد معطوف به نقد اجتماعی باشد باید سینما باشد و تبدیل به یک اثر هنری و سینمایی شود، قطعاً در صورتی که یک فیلم جنبه‌های هنری‌اش واجد کیفیت باشد تأثیرگذاری‌اش در مضمون نیز بیشتر است. متأسفانه بسیاری از سینماگران حوصله، دقت یا توانایی آن را ندارند تا آثار با به کیفیتی را روانه اکران یا آنتن تلویزیون کنند و سریع می‌خواهند حرف‌هایشان را مثل یک سخنرانی یا مثل یک یادداشت در یک روزنامه بیان کنند، این عجله و عدم توجه به جنبه‌های هنری باعث شده تا نقد اجتماعی چنین آثاری هم نیز دچار نقص و ضعف باشد.
این روزنامه‌نگار افزود: از طرفی ممیزی‌ها و سخت‌گیری‌های دست و پاگیر و حتی سلیقه‌ای هم وجود دارند که تولید آثار مستقل معطوف به نقد اجتماعی دقیق را مشکل می‌کند و حتی باعث می‌شود بعضی از فیلمسازان به سراغ مسائلی بروند که با ذائقه مسئولان همخوانی دارد و یا فیلمی بسازند که گروه و بخش‌هایی از جامعه را که ممکن است برای فیلم مشکل‌ساز شوند را دربر نگیرد. این چنین فضایی باعث رواج فیلم‌های مدعی و بی‌خاصیت می‌شود که حتی ممکن است متظاهرانه ادعاهایی را مطرح کنند اما چون فاقد عمق اجتماعی و کیفیت هنری هستند هیچ تاثیر ماندگاری را باعث نمی‌شوند. شاید تنها جنجال‌هایی زودگذری را ایجاد کنند که تنها باعث چهره شدن سازندگانش می‌شوند. طبیعی است در چنین شرایطی فیلمساز صاحب سلیقه و اندیشه منکوب شده و آسیب می‌بیند. واقعا لازم است مسئولان و حتی اقشار مختلف مردم با سعه‌صدر با تمام سینما به خصوص آثاری که قرار است نقد اجتماعی داشته باشد برخورد کنند. چون وجود این نوع فیلم‌ها هم برای جامعه هم برای رشد اقتصادی و هنری سینما لازم و مفید است.
این منتقد در ادامه گفت: وجود ممیزی‌های بی‌دلیل و البته تسلط سرمایه سالاری بر سینما باعث می‌شود بسیاری از فیلمسازان ناخودآگاه به سمت بیان مسائل سطحی، دم دستی و حتی مبتذل کشیده شوند که هیچ خطری برای آنها در اکران ندارد چراکه فیلم‌های بد معمولاً آثاری هستند که فقط شعار می‌دهند و دغدغه‌های اجتماعی‌شان بسیار دم‌دستی هستند . اغلب پشت این فیلم‌های مبتذل افرادی پر ادعا هستند که ادعاهایشان با فیلم‌ها همخوانی ندارد. به همین دلیل در کثیری از فیلم‌ها و سریال‌های ما موضوعاتی مطرح می‌شوند که کمتر اشخاصی از اقشار جامعه با آنها درگیر بوده و برایشان اهمیت دارد. بنابراین با نهایت تاسف در آینده اگر به سینمای امروزمان رجوع کنیم تنها بخشی از جامعه را می‌توانیم در آنها ببینیم.
امین تصریح کرد: امروز سرمایه در سینمای ایران حاکم شده و سرمایه‌سالاری نه تنها بر سینما که بر همه مسائل جامعه تاثیر گذاشته و می‌توان گفت امروز سرمایه همه چیز را بلعیده است. به همین دلیل فیلم‌ها و سریال‌ها فیلم‌های کمی و سریال‌های بسیار کمتری صاحب سلیقه و کیفیت هنری و عمق اجتماعی هستند. من مخالف آثار سرگرم‌کننده نیستم، به نظر من این‌گونه فیلم‌ها نیز باید ساخته شوند اتفاقا خیلی هم با حرفه‌ای و جذاب ساخته شوند تا مخاطب را به سالن‌های سینما بکشند و سطح توقع اورا بالا ببرند و نه اینکه تنها محدود باشند به شوخی‌های جنسی و لودگی. قطعاً حتی افرادی که صاحب اندیشه و دغدغه هستند نیز وقتی تنها به بازگشت سرمایه‌شان توجه کنند میزان توجه‌شان به موضوعات مهم با ساختاری هنرمندانه کاهش می‌یابد.