به گزارش خبرگزاری برنا ، طوفان شن سال‌ها است که ریه اهالی این استان را نشانه رفته و آنها را با سرفه‌های شدید مهاجر شهرهای دیگر کرده است.
تعدادی از سیستان و بلوچستانی‌ها زندگی را به منطقه هیرکان (گلستان)برده و برخی از آنها هم ساکن تهران شده‌اند.
«شینا انصاری» مدیر کل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست در این باره می‌گوید: «هوای زابل با شاخص بالاتر از ۳۰۰ همچنان در شرایط خطرناک قرار دارد.» تا این سؤال پیش بیاید که آیا یورش جدید شن‌ها، باز هم شهروندان زخمی سیستان و بلوچستان را به ترک وطن مجبور خواهد کرد؟ وحید‌پور مردان، مدیرکل محیط زیست استان نیز در گفت‌و‌گو با «ایران» تنها راه آرام کردن شن‌هایی که به قصد دفن زندگی در جنوب شرق ایران خیز برداشته‌اند، پرداخت حقآبه زیست محیطی منطقه می‌داند. وی از تصویب 850 میلیارد ریال اعتبار برای احیای تالاب هامون با دستور رهبر معظم انقلاب خبر می‌دهد.
بادهای 120 روزه از سمت شمال منطقه سیستان و بلوچستان و افغانستان هجوم می‌آورند و از سمت جنوب شرقی ایران خارج می‌شوند.
پورمردان 21 سال خشکسالی شدید در منطقه، عدم ورود آب به تالاب هامون در اثر خشکسالی را باعث خشک شدن هامون و ضعیف شدن این تالاب می‌داند و می‌گوید: «خشکسالی باعت افزایش تعداد روزهای آلوده، شدت ریزگردها و افزایش کانون ریزگردهای جدید شده است.»
به گفته پورمردان آبگیری سال‌جاری «هامون صابوری»، کانون‌های شمالی ریزگردها را پوشش داد اما مشکل را حل نکرد.
پورمردان از آبگیری 40 درصدی تالاب هامون سخن می‌گوید که هرچند شرایط تالاب را بهتر از سال‌های پیش کرده اما خشکسالی دو دهه و افزایش کانون‌های ریزگرد، تأثیر آن را روی تثبیت شن‌ها کاهش داده است.
او افزایش میزان گرد وغبارها را باعث مختل شدن زندگی شهروندان می‌داند و می‌گوید: «حقآبه تالاب هامون بسیار کم است. حقآبه هامون 60 میلیون متر مکعب است در حالی که تالاب 11 تا 13 میلیارد مترمکعب گنجایش دارد.»
او کشت گیاهان بومی در وسعت 300 هکتاری را از جمله راهکارهای تثبیت ریزگردهای داخلی استان اعلام می‌کند و از تصویب 850 میلیارد ریال اعتبار برای احیای تالاب هامون با دستور رهبر معظم انقلاب خبر می‌دهد.
به گفته او این اعتبار به‌دنبال سفر سه باره «عیسی کلانتری» رئیس پردیسان به منطقه تصویب شد.
پورمردان می‌گوید: «ورود آب از سوی افغانستان و باران‌های بهاری باعث شد تا پوشش گیاهی منطقه جان بگیرد اما با هجوم شتر پوشش گیاهی خوراک دام سنگین و شترهای منطقه دیگری شد.» این شترها از منطقه بلوچستان و خراسان جنوبی به منطقه سیستان می‌آیند. به‌گفته پورمردان یکی از فعالیت‌ها که با اعتبار جدید انجام خواهد گرفت قرق منطقه هامون برای جلوگیری از ورود شتر و دام‌های سنگین به‌منطقه و خرید زمین‌های پیرامون کشاورزی، برای افزایش حاشیه امن تالاب خواهد بود.
او می‌گوید:«شترها هم سرشاخه‌ها را می‌خورند هم اجازه رشد دوباره به گیاه نمی‌دهند.» پورمردان تأکید می‌کند:«برای نجات شهروندان از ریزگردها باید حقآبه هامون را بعد از شرب قرار داد. آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد 400 میلیون مترمکعب آب سهم شرب و کشاورزی است و 60 میلیون مترمکعب هم سهم هامون. البته اگر این سهم به هامون برسد. آن هم در حالی که هامون نزدیک به 13 میلیارد مترمکعب گنجایش آب دارد!»