به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ یگان پهپادی ارتش و انصارلله با ده فروند پهپاد تهاجمی مراکز حساس نفتی و پالایشگاههای دولت سعودی را در خاک عربستان هدف قرار داد.
الشیبه ،میدانی نفتی واقع در جنوب شرق عربستان سعودی در منطقه الربع الخالی و در حدود 10 کیلومتری جنوبی ابوظبی و 40 کیلومتری شرقی منطقه لیوه ابوظبی قرار دارد.
شرکت سعودی آرامکو در سال 1998 تولید نفت را از میدان شیبه آغاز کرد و در سال 2003 نیز به شرکت های بین المللی جهت استخراج گاز فرصت های سرمایه گذاری داد.
سطح تولید نفت در کارگاه مرکزی میدان الشیبه روزانه 500 هزار بشکه است. به گفته مقامات اماراتی ،در اولین روزهای استقلال دولت امارات ، این کشوربرای حل بحران واحه البریمی در مرزهای عربستان و امارات به نفع خود ، از این میدان صرف نظر کرد.
اهمیت این نوار ساحلی که امارات به نفع عربستان از آن چشم پوشی کرد نزدیکی اش به خورالعیدید قطر و بستن مرزهای خشکی میان قطر و امارات است به گونه ای که سفر قطری ها به ابوظبی و سایر امیر نشین ها از خاک عربستان سعودی بیش از 80 مایل بود مسافتی که در صورت وجود مرزهای مشترک به یک سوم کاهش می یافت درست مانند وضعیت پیش از چشم پوشی امارات ازآن به نفع عربستان.
توافق امضا شده میان دو کشور مبتنی بر این است که کشوری که دارای 80 درصد از میدان نفتی الشیبه است حق توسعه این میدان و استفاده کامل از تولیدات نفتی آن را دارد.که این اتفاق عملی شد به گونه ای که مساحت بیشتری از این میدان در خاک عربستان است و امارات هم اکنون با آن مخالف است.
شیخ زاید بن سلطان آل نهیان در زمان حیات خود بر عدم بحران آفرینی با عربستان اصرارداشت و چشم پوشی از الشیبه را در راستای به رسمیت شناختن امارات می دانست که عربستان از به رسمیت شناختن استقلال هنگام اعلام آن در سال 1971 در دوره ملک فیصل بن عبدالعزیز مگر پس از قبول درخواست عربستان درباره این مرز زمینی خودداری می کرد.
یک مقام اماراتی نیز در گفت وگو با القدس العربی گفت : توافق مرزی امارات و عربستان در خصوص میدان الشیبه و نوار ساحلی مقابل خلیج فارس، برای عربستان هیچ حقوق آبی یا دریائی قائل نیست.
اما یک مقام سعودی دیگر که شاهد مذاکرات درباره تعیین مرزها بود گفت این توافق بر اساس توافق های بین المللی برای عربستان آبهای منطقه ای در حدود 20 مایل قائل است.
اما چیزی که موجب بحرانی ترشدن وضعیت شد این بود که عربستان از حفاری امارات برای نفت و معادن در جزایر مقابل میدان الشیبه با این اعتبار که جزو اراضی خود است، جلوگیری کرد.
در سال 2005 نیز امیر نایف بن عبدالعزیز وزیر کشور عربستان به امارات پیشنهاد داد در برابر چشم پوشی امارات از خواست های خود مربوط به جزائر و آب های منطقه ای خور العیدید ، نفت میدان الشیبه میان دو کشور مساوی تقسیم شود.
امارات در ژوئیه 2007 نقشه های رسمی مرزها را اصلاح و بر حق خود در العیدید و میدان الشیبه تاکید کرد، این نقشه های اصلاح شده در کتاب سالانه دولت کویت در سال 2007 منتشر شد .
این نقشه ها بیانگر انضمام دوباره خور العیدید به امیر نشین ابوظبی و تمدید مرزهای منطقه الربع الخالی است به گونه ای که 80 درصد از میدان نفتی الشیبه را از آن خود کند.
این میدان در مدت 70 سال توانایی تولید یک میلیون و سیصد هزار بشکه روزانه را دارد .این میدان در مقایسه با میدان غول پیکر الغوار که روزانه میلیون ها بشکه تولید دارد ، متوسط به شمار می رود.
این میدان پایان سال 2003 یک میلیون بشکه تولید نفت داشت در حالی که شرکت ذخیره ان را به دو میلیون بشکه افزایش داد.
روزنامه گاردین در سال 2007 گفت این میدان از نظر ارزش بیشتر به معدن طلا شبیه است تا چاه نفت زیرا روزانه یک میلیون بشکه نفت خام تولید می کند.
این میدان دارای همه امکانات اساسی مانند باند فرودگاه ، اماکن حفاظتی ،سیستم اطفای حریق ،برق ، ارتباطات و ساختمان های مسکونی برای کارمندان ، مرکز پست ، کتابخانه و سالن های ورزشی و رستوان است .
در مجتمع مسکونی الشیبه بیش از 600 کارمند از جمله پیمانکاران و کارمندان آرامکو سکونت دارند و خدمات اینترنتی ،کتابخانه و سالن های ورزشی پیشرفته ای وجود دارد.
منبع:العالم