به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ گالری بومیلار در موزه هنرهای اسلامی بامبرگ میزبان نمایشگاه آثار سرامیک ایران در قرون وسطی و دوره مدرن خواهد شد. این نمایشگاه که از ۱۲ سپتامبر تا ۳۰ نوامبر برپا می‌شود، در واقع پلی میان غرب و شرق و همچنین سنت و مدرنیته است.
در این نمایشگاه، ۴۲ اثر از مجموعه بومیلار به همراه آثار سفال و سرامیک لوشی در معرض نمایش عموم قرار می‌گیرند. مسئولان موزه معتقدند که مجموعه‌های انتخابی برای نمایشگاه می‌توانند، بیانگر هنر سفال‌گری ایران و آسیای میانه در دوره قرون وسطی باشند. این مجموعه‌ها نشان می‌دهند که آثار سفال و سرامیک تنها یک کالا نیستند، بلکه تصاویر حک شده بر روی آنها می‌تواند بیانگر اطلاعات تاریخی باشد.
یورک آرنت، هنرمند اهل فرانکفورت، مجموعه آثار سرامیک لوشی را در کنار هم قرار داده است و بخش‌هایی از آن را انتخاب و از روی آنها طراحی کرده است. او در طراحی‌های خود، آثار تاریخی از ایران را به نمایش گذاشته است. آرنت دو دهه است که به ایران سفر می‌کند و به همین دلیل آثار او تحت تاثیر فرهنگ، باستان‌شناسی و حضورش در ایران قرار دارد. او در آثار خود، نگاه غربی‌ها به اشیا را زیر سوال برده است.
بخش دیگر نمایشگاه، به آثار مدرن اختصاص دارد. در این بخش قرار است از آثار منصوره نجارپور برای تکمیل نمایشگاه استفاده شود. نجارپور، هنرمند جوان اهل اصفهان است که در زمینه لعاب سرامیک و سفال تخصص دارد. نجارپور با الهام از آثار به جا مانده از قرون وسطی، آثار خود را خلق کرده است. در عین حال، رنگ، بافت و فرم آثار سرامیکی او ارتباط محکمی با طبیعت و آثار تاریخی ایران دارند و از این رو نشان‌دهنده دوره معاصر هستند.
همزمان با نمایشگاه آثار سرامیک ایران، نخستین جلد از مجموعه «مطالعات بر روی مجموعه بومیلار» نیز منتشر خواهد شد. این جلد با عنوان «از معمولی تا لوکس» شامل مستندات علمی و تجزیه و تحلیل ۱۹۰ اثر از مجموعه بومیلار است.
بومیلار و لوشی
بومیلار از سال ۱۹۸۱ تا زمان مرگ خود، تلاش کرد تا بزرگ‌ترین مجموعه آثار فلزی جهان را جمع‌آوری کند. این مجموعه که شامل آثاری از قرون هفتم تا هفدهم میلادی بود، به تدریج توسعه یافت و به ۶ هزار ۳۰۰ شی رسید که شامل آثار فلزی، سرامیکی و سفال‌های ایرانی بود. در نتیجه بومیلار به فکر نمایش این آثار افتاد. در عین حال او می‌خواست که این مجموعه حفظ شود و در اختیار یک مؤسسه علمی و تحقیقاتی قرار گیرد. در آن زمان، مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه بامبرگ، بهترین انتخاب برای او بود. مجموعه او می‌توانست زیرنظر گروه باستان‌شناسی اسلامی و تاریخ هنر قرار گیرد. بومیلار موزه را در خانه‌ای تاریخی در قلب شهر قدیمی بامبرگ بنا کرد که از سال ۱۹۹۳ به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. پس از تعمیر و بازسازی عمارت قدیمی بامبرگ، اشیاء به این خانه منتقل شدند و بدین ترتیب موزه در ۱۳ ژانویه ۱۹۹۵ افتتاح شد.
هاینتس لوشی نیز نخستین مدیر مؤسسه باستان‌شناسی آلمان در ایران بود. لوشی در زمینه‌های گسترده‌ای از باستان‌شناسی کلاسیک، ایران‌شناسی و تاریخ هنر پژوهش و تحقیق می‌کرد. اکثر تحقیقات او بر روی نقاشی‌ها، شیشه و سفال، نقش برجسته‌ها و پیکرنگاری‌ها بود. او و همسرش در زمان اقامت در ایران، با سفر به شهرهای مختلف توانستند آثار سرامیکی متعلق به قرون هشتم تا پانزدهم میلادی و همچنین برخی آثار مدرن را جمع‌آوری کنند.