به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا، عباس نعمتی نویسنده سریال بوی باران در پاسخ به انتقادات اخیر وحید جلیلی نیسبت به این سریال و مدیریت صداوسیما در این باره، جوابیه‌ای به شرح زیر در اختیار یک رسانه قرار داده است که متن آن را از نظر می‌گذرانید:
آقای وحید جلیلی در سخنرانی اخیرشان که خبرگزاری محترم رجانیوز پوشش داده است، در خصوص سریال بوی باران مطالبی عنوان داشته اند. جهت روشن شدن دقت و میزان صحت سخنان ایشان توضیحات ذیل خدمتتان معروض داشته می شود:
۱- آقای وحید جلیلی درابتدای صحبتشان در خصوص بوی باران فرموده اند "در همین سریال بوی باران چون خیلی اذیتم کرده، عیب ندارد به خودم اجازه می‌دهم با این تعابیر از آن نام ببرم و..." به همین سادگی! من خیلی اذیت شدم ، عیب ندارد با این تعابیر سخن بگویم! این که شما اذیت شدی ، شد مجوز اخلاقی هر جور سخن گفتن؟ این دقیقا سیره و رفتار کیست ؟سیره خلفا یا سیره امیرمومنان؟ حقیقتا تمام فرمایش های مولا علی جواهر است ازجمله این سخن: خشم و غضب صاحبش را هلاک می کند و زشتی های او را آشکار می سازد.
(غرر الحکم٬ ج ١/فصل١ ٬حدیث ١٧٣٨)
از باب امر به معروف و نهی از منکرابتدا به خودم و بعد به این برادر ایمانی عرض می کنم، مرد آن است که در عصبانیت خود را کنترل کند و سخن متین بیان کند. نه اینکه چون خیلی اذیت شدم اشکال ندارد از ادبیات، واژه ها و ذهنیتی استفاده کنم که حرصم خالی شود!
۲- فرموده اند: "چرا طوری بگوییم که سی آی اِی هم بپسندد، موساد هم بپسندد، سلطنت طلب هم بپسندد؟!"
الان ارتباط این جملات با سریال بوی باران چیست؟ آیا موساد و سی آی ای اعلام کرده اند ،سریال بوی باران را می پسندند؟ یا خیر، موساد اعلام نکرده اما ایشان براساس روابطی که دارد توانسته به مدارک و اسنادی برسد که مطلع شده موساد و سی آی ای این سریال را پسندیده اند ؟ نمی دانم این اتهام در امتداد" خیلی اذیت شدم و به خود حق می دهم و اشکال ندارد از این تعابیر استفاده کنم" بیان شده یا اسناد و مدارکی دارند که موساد و سی آی ای پسندیده اند؟ اگر حالت اول است و از هیجان دیدن یک سریال و درگیری عاطفی شدید با جهان داستان واکنش احساسی نشان می دهند،برای من به عنوان خالق اثر باعث افتخار است ایشان به عنوان یکی از مخاطبین سریال درگیر داستان هستند(البته نه دیگر انقدر). اما اگر واقعا سند و مدارکی دال بر پسندیدن سریال توسط موساد و سی آی ای دارند، چرا این سندها را افشا نمی فرمایند؟ممکن است بفرمایند انتشارش در فضای عمومی صلاح نیست. اگر افشای این اسناد در فضای عمومی صلاح نیست، بیانش در فضای عمومی ایراد ندارد؟ اگر مدارک و اسنادی در این خصوص دارد آیا موظف نیست این اسناد را به وزارت اطلاعات یا سازمان اطلاعات سپاه یا حراست سازمان صدا و سیما به عنوان متولیان امورتحویل دهد؟
۳- در فراز دیگری از سخنان خود فرموده اند" اگر گاندو جریان نفوذ را در دولت نشان داده، بوی باران جریان نفوذ را در صدا و سیما نشان می‌دهد. آقای رسانه ملی که داری دولت را نقد می‌کنی که نفوذ تا کجایت رسیده، بوی باران را ببین تا بفهمی جریان نفود تا کجای خودت رسوخ کرده است!"
سه حالت دارد:
الف) این جملات در امتداد " این سریال خیلی اذیتم کرده پس اشکال ندارد از این تعابیر استفاده کنم" عنوان شده. این باشد دیگر اینهمه هیجان و درگیر شدن با فضای داستان نه برای سلامت خودشان خوب است و نه برای سلامت دیگران و جامعه .
ب)این جملات را براساس اسنادی که دسترسی دارد و نشان می دهد شخصی یا اشخاصی در بوی باران نفوذی بیگانگان در صدا و سیما هستند، عنوان می کنند، در این صورت حقیر به ایشان تذکر می دهد که ایشان موظف است هر چه سریعتر اسناد ارتباط با بیگانگان و نفوذ جیسون رضائیان ها به صدا و سیما را به حراست سازمان صدا و سیما یا اطلاعات سپاه یا وزارت اطلاعات تحویل دهند. از این مراکز و نهادها هم خواهش می کنم حالا که جناب وحید جلیلی چنین ادعایی فرموده، دعوتش بفرمائید و اسناد و مدارکش را طلب کنید و میزان اعتبار مدارکش را بسنجید.
ج) سومین حالت این است ایشان براساس خبر ومدرک و سند صحبت نمی کنند ، بلکه این جملات تحلیل ایشان است. اگر براساس اسناد و مدارک نیست و صرفا تحلیل است آیا به صلاح نزدیک تر نیست( برای قبر و قیامت خودشان هم بهتر نیست) با قاطعیت فرضیه خود را بیان نکنند و تحلیل خود را عین حقیقت و حاق واقع ندانند ویک مقدار با احتیاط و و شاید و اگر وممکن است و...سخن بگویند ؟ مثلا چه اشکال داشت می گفتند براساس تحلیل بنده یک گزینه هم می تواند این باشد که جریان نفوذی در کار است. کمترین فایده اش این است که خود گوینده به خطای شناختی دچار نمی شد. لااقل در ذهن گوینده تفاوت" یافته" و "بافته" لحاظ می شد. انسان گاهی با همین فریب ها و لغزش های زبانی دچار خود فریبی می شود.
۴- در فراز دیگری فرموده اند" می‌دانید بعضی از عوامل این سریال، سال‌ها پیش به اتهام توهین به معصومین تا معرض محکومیت به اعدام هم رفتند"
خواهش می کنم فقط برای سنجش عیار باقی جملاتشان همین یکی را ثابت بفرمایند . حکم جرم توهین به مقدسات درصورت اثبات بین یک تا پنج سال است، اعدام اصلا جزء گزینه های توهین به مقدسات در قانون جزا نیست. سب النبی حکمش اعدام است. سب هم یعنی دشنام . تازه آنجا هم قانونگذار گفته" هرگاه متهم به سب، ادعا نماید که اظهارات وی از روی اکراه، غفلت سهو یا در حالت مستی یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات و یا نقل قول از دیگری بوده است، ساب النبی محسوب نمی‌شود."
یعنی کافی است متهم ادعا کند قصدم این نبوده.
۵-در پایان برادر ایمانی ام جناب آقای وحید جلیلی را به این خاطره از مرحوم امام ارجاع می دهم.
جناب آقای سید محمود دعایی خاطره ای دارند که وقتی در عراق ما رادیو راه انداختیم و علیه رژیم پهلوی مطلب می رفتیم یک روز مطالبمان را خدمت امام بردیم ایشان دو تا نکته به ما گفتند : ۱-دروغ نگویید.۲- فحش ندهید.
منبع: رجانیوز