رضا استادی، روزنامه‌نگار و منتقد سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا با اشاره به بازتاب‌های برنامه عصر جدید در رسانه‌ها گفت: تجلیل‌هایی که این روزها از برنامه «عصر جدید» توسط مسئولان فرهنگی کشور صورت می‌گیرد این سؤال را ایجاد می‌کند که آیا در این برنامه مخاطبان شاهد کار ویژه‌ای بوده‌اند که اینگونه عده‌ای را سر ذوق آورده است؟ واقعیت این است که این برنامه صرفاً یک کار شسته و رفته تلویزیون و برگرفته از الگوهای مرسوم و رایج در دیگر شبکه‌های تلویزیونی است و هیچ چیز خاصی را در حوزه برنامه‌سازی ابداع نکرده که اینگونه برخی مسئولان را هیجان زده کرده است.
وی ادامه داد: متاسفانه شرایط تلویزیون به سمتی رفته که وقتی به وظایف ذاتی خود عمل می‌کند عده‌ای ذوق زده می‌شوند و تلاش می‌کنند در تجلیل از یک برنامه خاص از هم سبقت بگیرند در صورتی که رسانه‌ای مانند صدا و سیما با ساخت برنامه پُر بیننده‌ای مانند عصر جدید تازه به وظیفه خود عمل کرده و البته در کنار این برنامه، ده‌ها برنامه بی مخاطب و کم مخاطب وجود دارد که هیچ‌کس سازندگان و دست اندرکاران آن برنامه‌ها را به‌خاطر ساخت آثار خنثی مورد شماتت قرار نمی‌دهد. ساخت برنامه‌هایی از جنس عصر جدید حداقل کاری است که تلویزیون برخوردار از حجم بالای نیروی انسانی توانا و دارای بودجه‌های کلان می‌تواند انجام دهد.
این فعال فرهنگی با اشاره به تجلیل تلویزیون از برنامه‌هایش به صورت همیشگی بیان داشت: تلویزیون همیشه در یک اقدامی تعجب برانگیز پس از مناسبت‌هایی مانند محرم، عید نوروز، دهه فجر و... از برنامه‌های خود تجلیل می‌کند. دلیل این موضوع را متوجه نمی‌شوم. وظیفه صدا و سیما این است که برنامه خوب بسازد و تمام تلاش خود را در جهت جذب مخاطب به کار بگیرد و چنین تجلیل‌هایی این ذهنیت را ایجاد می‌کند که انگار سازندگان چنین آثاری کاری خارق العاده انجام داده‌اند.
رضا استادی تصریح کرد: ایراد برنامه‌هایی از جنس عصر جدید این است که محدود و منحصر به یک تیم و به عبارت صریح‌تر باند و کریدور خاص برنامه سازی است. در این شرایط اگر فردی هم پیشنهاد خوبی داشته باشد از طرف تلویزیون مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد چراکه برنامه‌های خوب را فقط تیم‌های خاص باید بسازند! این یک ایراد بزرگ در تلویزیون ما است که باید مسئولان فکری به حال آن کنند. چراکه اگر فضای رسانه‌ای وسیعی داشته باشیم و رقابت بین سازندگان بالا رود، باید هر سال شاهد چند برنامه از جنس عصر جدید باشیم، کمااینکه در سال‌های دهه هشتاد چنین بود و تعداد برنامه‌های خوب تلویزیون در هر فصل بالاتر از امروز بود.
این منتقد اظهار داشت: برنامه «عصر جدید» برای صداوسیما تخم دو زرده نگذاشته که برخی اینگونه ذوق‌زده شدند. این برنامه باید 20 سال پیش در دهه 70 ساخته می‌شد؛ یعنی سال‌های پس از جنگ و باید تا امروز تداوم می‌یافت نه اینکه پس از تکرار مکرر این الگو در شبکه‌های ماهواره‌ای، تلویزیون به یاد ساخت آن بیفتد.
استادی در مورد انتخاب فاطمه عبادی به عنوان نفر اول این مسابقه نیز گفت: قطعاً برنامه‌هایی از این جنس، احساسات مخاطب را درگیر خود می‌کنند. به نظر من علت مهم انتخاب فاطمه عبادی زن بودن اوست. در اینجور مواقع که احساسات مخاطب درگیر می‌شود، توجه ویژه جامعه به سمت جنسیت می‌رود و قطعاً در این شرایط زنان اولویت بیشتری نسبت به مردان دارند. البته قضاوت در مورد این مسائل سخت است چون هرکدام از این افراد طرفداران زیادی دارند و نمی‌توان در مورد توانایی و تخصص هرکدام نظر شخصی داد. چیزی‌که از نظر من مهم است آینده این فینالیست‌هاست و اینکه قرار است در آینده چه اتفاقی برای آنها بیفتد. آیا قرار است شرکت در این برنامه و دیده شدن، به رشد آنها بینجامد یا اینکه آنها نیز به خیل جوانان مستعد اما سرخورده جامعه که امکانی برای نمایش توانایی‌های خود ندارند اضافه شوند؟!