صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

چگونه با اضطراب کودکمان رفتار کنیم؟

۱۳۹۸/۰۶/۰۳ - ۰۸:۱۱:۰۵
کد خبر: ۸۸۸۹۴۷
یک روانشناس درباره اضطراب در کودکان و پیامدهای منفی آن توضیحاتی داد.

به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ کمال پرهون روانشناس و مشاور درباره راهکارهای چگونگی برخورد بااضطراب کودکان اظهار کرد: بسیاری از انسان‌ها در زندگی روزانه خود تا حدی اضطراب را تجربه می‌کنند، داشتن اندکی اضطراب در سنین و موقعیت‌های مختلف امری عادی است، چراکه اضطراب در حد خفیف به ما کمک می‌کند تا به‌گونه‌ای کارآمدتر فکر و عمل کنیم.

این روانشناس با تفاوت قائل شدن بین اضطراب سازگارانه و مرضی بیان کرد: هرچند اندکی اضطراب خوب است، اما اضطراب بیش‌ از حد مخاطره‌آمیز است و پیامد‌های منفی و مخربی از قبیل افت تحصیلی، مشکلات اجتماعی، مشکلات در دوست‌یابی و حفظ روابط با همسالان را موجب می‌شود.

او با بیان اینکه اضطراب یک حالت خلقی با مشخصه هیجان منفی شدید و تنش‌های جسمانی است، افزود: فرد با نگرانی، خطر یا حادثه‌ای ناگوار را پیش‌بینی می‌کند و اضطراب پیش از هر چیز، واکنش به خطر یا تهدید ادراک‌ شده است که این واکنش پاسخ جنگ‌وگریز نامیده می‌شود.

پرهون گفت: پاسخ جنگ‌وگریز با هدف محافظت از فرد در برابر آسیب احتمالی یا از طریق مواجه‌شدن با منبع خطر (جنگ) یا با فرار از موقعیت (گریز) صورت می‌گیرد و نشانه‌های اضطراب از طریق سه سیستم پاسخ‌دهی به هم مرتبط یعنی سیستم جسمانی، شناختی و رفتاری ابراز می‌شود.

مطلب پیشنهادی:

دشمن خطرناک برای چشم

از بین بردن علائم عفونت ادراری در خانه

ضروری‌ترین ویتامین‌هایی که زنان باید دریافت کنند

این روانشناس با اشاره به اینکه اختلال‌های اضطرابی جزء رایج‌ترین مشکلات بهداشت روانی در میان کودکان و نوجوانان محسوب می‌شوند که اغلب به آن‌ها توجه نمی‌شود و مورد درمان قرار نمی‌گیرند، اضافه کرد: کودکان مبتلا به اختلال‌های اضطرابی شمار فراوانی از ویژگی‌ها از جمله آشفتگی‌های شناختی، نشانه‌های جسمانی و نقایص اجتماعی- هیجانی را نشان می‌دهند.

او درباره نشانگان اضطراب در کودکان عنوان کرد: دل‌درد، اجتناب از رفتن به مدرسه، ناخن جویدن، گریستن و جیغ زدن، لرزش صدا، لکنت زبان، گرفتگی عضلانی، پرهیز از تماس چشمی، فکر در مورد ملامت یا انتقاد از خود، مشکلات خواب، عدم تمرکز، برانگیختگی، بی‌حوصلگی، حواس‌پرتی، گوش‌به‌زنگی، پرخاشگری و تمایل به فرار و اجتناب از موقعیت‌های معین، پیشرفت تحصیلی پایین‌تر از انتظار، نشانگان اختلال‌های اضطرابی محسوب می‌شوند.

پرهون بیان کرد: شایع‌ترین اختلال‌های اضطرابی در کودکان و نوجوانان شامل اختلال اضطراب جدایی، اضطراب فراگیر، اضطراب اجتماعی (جمعیت هراسی) و لالی انتخابی است.

این روانشناس درباره درمان اختلال‌های اضطرابی گفت: رویکرد درمان جامع چندوجهی شامل روان‌درمانی (اغلب درمان شناختی- رفتاری)، آموزش خانواده، مداخله روانی-اجتماعی خانواده و مداخلات دارویی است.

او با بیان اینکه از موقعیت‌های اضطراب زا برای کودکان اجتناب نکنید، افزود: انتظارات را مثبت، اما واقعی بیان کنید،  به احساسات آن‌ها احترام بگذارید، اما آن‌ها را تقویت نکنید، سؤالات سودار نپرسید، ترس و اضطراب را در کودکان تقویت نکنید و کودک را تشویق کنید که اضطراب خود را تاب بیاورد.

پرهون با بیان اینکه در مورد مسائل مربوط به کودک خود بیاندیشید و آن‌ها را به خاطر اشتباهاتشان یا عدم پیشرفت مجازات نکنید، گفت: انتظارات خارج از حد توان از کودکان خود نداشته باشید، تا حد امکان از مقایسه کردن آن‌ها با اطرافیان و دیگر کودکان اجتناب کنید و  انتظارات را در دوره‌های استرس‌زا اصلاح کنید.

این روانشناس با بیان اینکه هدف از آموزش دوره ابتدایی نهایت لذت از یادگیری و آموختن زیبایی‌های زندگی است، گفت: بعضی از کودکان به بوم نقاشی والدین و فرصتی برای جبران شکست‌ها و ناکامی‌های آن‌ها تبدیل‌ شده‌اند و والدین استرس و اضطراب را از ابتدا در کودکان نهادینه می‌کنند.

او خاطرنشان کرد: باید به والدین آموزش داده شود که اجازه دهند کودکانشان از یادگیری و دنیای کودکانه خود نهایت لذت و بهره را ببرند و به اصل تفاوت‌های فردی در آن‌ها توجه کنند.

نظر شما