به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ در واقع زیست چاپ پتانسیل بالایی برای ترمیم جراحات، آزمایش داروها یا جایگزینی کامل ارگان‌های حیاتی در اختیار محققان و پزشکان قرار می‌دهد. اما این متد به خاطر محدودیت‌هایی که در سرعت چاپ، دوام ارگان‌های چاپ شده و پیچیدگی قابل دستیابی دارد نمی‌تواند روش قابل اتکایی برای چاپ بافت‌های حیاتی باشد. اما به نظر روش جدید می‌تواند این مسأله را تغییر دهد.
در حال حاضر بافت‌هایی که با این متد تولید شده‌اند تنها چند سانتی‌متر طول دارند اما به هر حال این ابعاد هم می‌تواند برای کاربردهای بالینی کاربردی باشد. به گفته EPFL فعلا از روش زیست چاپ حجمی برای چاپ دریچه‌هایی به شکل قلب و چند ارگان دیگر استفاده شده است. با این روش می‌توان ساختارهای به هم پیوسته هم تولید کرد.
