به گزارش خبرگزاری برنا ، نسوار که به نام ناس معروف‌تر است، ماده مخدری است با ترکیبی از تنباکو و آهک که بوی خیلی تندی دارد. استفاده از نسوار را نسوار انداختن می‌گویند و مصرف کننده ناس را نیز «ناسی» یا دپی می گویند، نسوار یا همان ناس در جایی که استفاده می‌شود (زیر زبان، پشت لب و...) بشدت می‌سوزاند و تنباکو که در مجاورت لثه قرار گرفته وارد خون می‌شود.
مصرف ناس توهم می‌زاید، سرطان می‌آورد و لثه و دهان را زخم می‌کند. این ماده مخدر زمانی خطرناک‌تر می‌شود که تولیدکنندگان آن، به هوای سود بیشتر افزودنی‌های خطرناکی به آن اضافه می‌کنند. با همه این‌ها قانون هیچ منع و مجازاتی برای خرید، فروش و مصرف آن در نظر نگرفته است.
استفاده طولانی مدت از ناس باعث از دست دادن تعادل رفتاری و حرکتی، ایجاد حرکات غیر طبیعی در چشم‌ها، تغییرات محسوس در فشار خون، افزایش ضربان قلب، دندان قروچه، لرزش، اختلال در خواب، وابستگی روحی و روانی، بیماری‌های لثه، سرطان لثه، سرطان حنجره و روده بزرگ و نارسایی‌های کلیوی است.
ناس را جدی نمی‌گیرند
با اینکه ناس ماده مخدر است و عوارض زیادی هم دارد، نه مردم و نه مبارزان با مواد مخدر انگار چندان آن را جدی نگرفته‌اند و پیدا کردنش در مغازه‌ها، دکه‌ها و عطاری‌ها سخت نیست. با یک مغازه‌دار که صحبت می‌کنم، می‌پرسم ناس که مواد مخدر است، پس چطور اینقدر راحت آن را خرید و فروش می‌کنید؟ او جواب می‌دهد که «همونطوری که سیگار رو می‌فروشیم، اینم می‌فروشیم دیگه. تا حالا کسی کاری به کارمون نداشته اگه شما کار دستمون ندی. ناس هم که چیزی نیست. بهتر از اینه که مردم برن شیشه و کراک بکشن». این‌ها را می‌گوید و از ترس اینکه برایش دردسر بشود، حرف‌هایش را بیشتر ادامه نمی‌دهد.
کم‌توجهی خانواده‌ها علت اصلی رو آوردن جوانان به مواد روانگردان است و به علت اینکه مصرف ناس ابزار خاصی نمی خواهد ، ایجاد دود نمی کند و دسترسی به آن خیلی راحت و ارزان است ( هر بسته کمتر از 3 هزار تومان ) سبب رواج این ماده در بین مردم شده است.
مصرف ناس پیر و جوان ندارد. در زاهدان هم جوانان را درگیر خودش کرده و هم بعضی پیرمردها هنوز محفظه کوچک‌شان را به اسم جانَسواری در جیب‌هایش دارند که ناس‌هایشان را در آن نگه دارند و هر از گاهی مقداری به دهان ببرند.
جوانان؛ قربانی اصلی
در بین اقشار سنی مختلف، جوان‌ها قربانیان اصلی ناس هستند و اعتیاد به این ماده آنها را برای اعتیاد به مواد خطرناک‌تری مثل تریاک، شیشه و هروئین آماده می‌کند. اکثر قربانیان این ماده کارشان از مصرف ناس به کشیدن تریاک و دیگر مواد مخدر کشیده شده است.
و اکنون پای این مخدر ارزان‌قیمت به مدرسه‌ها هم باز شده است و دانش‌آموزان هم از آن جان سالم به در نبرده‌اند.
قانونی برای مقابله با ناس وجود ندارد
با وجود خطرات فراوانی که این ماده مخدر دارد، خلأهای قانونی مانعی برای برخوردهای جدی با آن شده است.
«ماده ناس با اینکه مواد مخدر محسوب می‌شود اما در قانون برای آن مجازاتی در نظر گرفته نشده است.» در نظر گرفتن قانون و مجازات برای ناس مشروط به این است که «میزان مضرات آن بر سلامتی انسان‌ها توسط وزارت بهداشت تایید شود» و مشخص نیست وزارت بهداشت چه زمانی تأیید خواهد کرد که با این مخدر خطرناک مبارزه شود.
جالب اینجاست که همه میدانند این ماده چقدر مضر است اما تا کنون هیچ طرحی و اقدامی جهت مقابله با این مشکل صورت نگرفته است. و با توجه به اینکه این بحث با سلامت جامعه ارتباط مستقیمی دارد، اداره بهداشت استان به تنهایی نمی‌تواند کاری انجام دهد و مبارزه با آن همکاری تمام ارگانهای مرتبط با امور بهداشتی را می‌طلبد.
رسانه‌ها در آگاه کردن جوانان از خطرات این مواد نقش بسزایی دارند و مدارس نیز با آموزش‌های کافی در این‌باره می‌توانند راهنمایی‌های کافی را در عدم رغبت دانش‌آموزان به رو آوردن به این مواد داشته باشند.