هنرمندان داریوش اسدزاده را به خانه ابدی اش بدرقه کردند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ مراسم تشییع پیکر هنرمند با سابقه سینما، تلویزیون و تئاتر سه شنبه 5 شهریورماه در خانه هنرمندان برگزار شد.

در این مراسم جمعی از اهالی سینما، تلویزیون و تئاتر مانند داریوش فرهنگ، اصغر همت، هادی مرزبان، سالار عقیلی، خشایار راد، مهوش وقاری، علی دهکردی، شهرام گیل آبادی، فاطمه معتمد آریا و... حضور داشتند.

اصغر همت بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر در این مراسم گفت: امروز جمع شدیم تا یکی دیگر از سر سلسه های دنیای هنر به ویژه تئاتر را بدرقه خانه ابدی کنیم. آقای داریوش اسدزاده مرد نیک، خوش تیپ، خوش اخلاق و خوش لباسی بود که تا همین چندماه گذشته بسیار قبراق و سرحال بود.

وی ادامه داد: نه تنها امکان نداشت در مراسم های شاد و غمگین حضور نداشته باشد بلکه با روی باز تمام دعوت ها را می پذیرفت. من همیشه می گویم وقتی پا به سن بگذارم می توانم مثل داریوش اسدزاده زندگی کنم؟! او به شدت انسان باهوشی بود؛ به طوری که وقتی از گذشته صحبت می کرد انگار درمورد دیروز می گفت.

اصغر همت در بخش دیگر از سخنانش بیان داشت: چند وقت پیش از خانه تئاتر به من زنگ زدند دیدم این صدا دیگر صدای اسدزاده نیست. به من گفت اصغر جان حالم اصلا خوب نیست. متاسفانه امروز شاهد حضور او در اینجا هستیم.

در ادامه علی دهکردی گفت: هنگامی که بزرگی از خانواده فوت می کند همه می گویند بزرگ خاندان رفت. ماهم اکنون به معنای واقعی کلمه بزرگ خاندان مان را از دست دادیم. رفتن داریوش اسدزاده رفتن یک جسمیت نیست او یکی از تاثیرگذارترین انسان ها در تئاتر است، او بازیگر درجه یک سینما و تاریخ معاصر از هنر و فرهنگ ما است.

دهکردی ادامه داد: جوانان این هنرمند را الگو قرار دهند و ببینند چگونه یک نفر می تواند جایگاه بالایی به دست بیاورد. اخلاق استاد مثال نزدنی بود. او همیشه روی گشاده و خندان داشت و همیشه متواضع و فروتن عمل می کرد. این هنرمند در مقابل ناملایمات صبوری و شکیبایی می کرد و هیچ وقت ندیدیم درمورد این نابرابری ها حتی صحبت کند.

ایرج راد در بخشی دیگر از این مراسم گفت: ما بخشی از تاریخ شفاهی  هنر نمایش این مملکت را از دست دادیم. کسی که حدود ۸۰ سال عمر خود را در عرصه هنر نمایش، سینما و تلویزیون گذراند و شاهد فراز و فرود هایی در این دوران بود. زمانی که تئاتر به دست بخش خصوصی سپرده شد و هنرمندان قراردادهای محضری با کمپانی ها می بستند او بسیار قانونمند کار می کرد و ارزش هنر را نگه می داشت.

این بازیگر تئاتر افزود: این هنرمند آثار به جامانده تاریخی بسیاری را در گنجینه خود داشت و آنها را در قالب ۸۱ جلد کتاب به خانه تئاتر هدیه کرد. بسیاری از مسائلی که در تاریخ هنر این مملکت مجهول مانده را بازگو کرد که اگر در وقت مناسبی منتشر شود جایگاه ویژه‌ای خواهد داشت.

ایرج راد ادامه داد:  داریوش اسدزاده مدتی به فرانسه رفت و دوره ای در آنجا گذراند و مجددا به ایران بازگشت. همچنین مدتی هم در آمریکا مشغول آموزش بود، اینها نشان می دهد آشنایی او با تئاتر تنها معطوف به ایران نمی شود. او حقیقتا یک شاخ شمشاد بود. امیدوارم افرادی مثل این هنرمند نقشه و الگویی برای هنرمندان جوان ما باشند.