به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ به عقیده جامعه شناسان، سالمندی و بازنشستگی یکی از دوره های حساس و مهم در زندگی انسان هاست و توجه به مسائل این دوره از جمله کیفیت زندگی و چگونگی گذران اوقات فراغت از اهمیت زیادی برخوردار است؛ بر همین اساس، حفظ روابط و فعالیت‌های اجتماعی در دوران بازنشستگی و سالمندی ضرورت می‌یابد و چه بسا سلامت جسم و روح فرد بازنشسته، در گرو این مهم باشد.
امروز اما به دلیل مشکلات فراوانی که بازنشستگان و سالمندان در کشور ما با آن رو به رو هستند، روابط اجتماعی‌شان محدود شده و عرصۀ زندگی اجتماعی را بر خود تنگ می بینند و کاملاً خانه نشین می شوند. در این میان نبود تفریح گاهی متناسب با شرایط اقتصادی آنان در شهرهای استان خود اسباب تعمیق حس طردشدگی و افسردگی در آنان می شود.
البته شاید برای بسیاری در جهان تعجب آور باشد که بدانند در ایران چیزی به نام فرهنگ بازنشستگی وجود ندارد و اکثریت ایرانی ها به جای اینکه برای استراحت و تفریح بعد از بازنشستگی برنامه ریزی کنند، برای این برنامه ریزی می کنند که پس از بازنشستگی چه کار کنند تا مجددا به کار برگردند یا برای خود کاری دست و پا کنند تا با پول حاصله از آن بتوانند در طول سال حداقل یک بار خانواده خود را به سفر یک یا دو روزه در داخل کشور ببرند.
این درحالی است که حدود 3 سال گذشته مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری ایرانگردی و جهانگردی از تخفیف 50 درصدی هتل ها و مراکز اقامتی زیرپوشش این شرکت برای تمام بازنشستگان دولت و تامین اجتماعی خبر داد اما در عمل دیده شد که این مراکز تفریحی یا منکر وجود چنین دستورالعملی شدند یا تنها در روزهای غیر تعطیل با تخفیف 10 درصدی پذیرای بازنشستگان می شوند.
در این میان سوال اینجاست چرا دستورالعمل ها خودسرانه اجرایی نمی شود؟ و بازنشستگان چقدر می توانند به این طرح های دست و پا شکسته دل ببندند؟
در این راستا با رحیم یعقوب زاده، رئیس مرکز گردشگری علمی- فرهنگی دانشجویی ایران و دکترای حرفه‌ای در حوزه گردشگری، به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید.
در امور بازنشستگان قانون دخالتی ندارد
رحیم یعقوب زاده با بیان اینکه در مورد مراکز گردشگری و اقامتگاه ها باید پشتوانه قانونی محکمی وجود داشته باشد گفت: به نظر می رسد در مورد تخفیف هتل ها و مراکز تفریحی مختص به بازنشستگان قانون دخالتی ندارد و تنها توصیه ای عمل می شود.
وی با اشاره به اینکه به شکل سرباز کنی گفته می شود «بهتر است برای بازنشستگان تا سقف پنجاه درصد تخفیف قائل شویم» ادامه داد: متاسفانه مراکز گردشگری در این خصوص شرط و شروطی دارند به عنوان مثال در زمان پیک، مسافرت‌های تابستانی و روزهای تعطیل هیچ درصدی از تخفیف را قبول نمی کنند و حتی دیده می شود که در روزهای غیر تعطیل و آزاد نیز نهایتا 10 الی 20 درصد تخفیف اختصاص می دهند. به این ترتیب به نظر می رسد تنها با بیان چنین تخفیفی بدون در نظر گرفتن شرایط مراکز تفریحی عملا شرایط خاص و خوبی را برای بازنشستگان قائل نشده اند.
ارائه بسته های حمایتی به مراکز گردشگری چاره ساز است
وی قائل شدن چنین مزیتی را به شیوه دستوری برای مراکز تفریحی کاری اساسا اشتباه دانست و عنوان کرد: اگر جبر در این موضوع دخیل باشد، قطعا واکنش های منفی از سوی مراکز تفریحی به وجود خواهد آمد چراکه اگر قرار است این موضوع را به شکل جدی پیگیری کنیم لازم است تا دستگاه های متولی مانند سازمان گردشگری و سازمان بازنشستگی یک بسته حمایتی را برای ارائه دهنده های خدمات گردشگری فراهم کنند.
یعقوب‌زاده گفت: قطعا از یک هتل نمی شود انتظار داشت که به یک تشکر در قبال خدماتی که به رایگان و یا با تخفیف 50 درصدی به افراد ارائه می دهد قانع باشد. به عنوان مثال می توان از بیمه کمک گرفت تا بخشی از هزینه ها را تقبل کرده و به این مراکز تفریحی کمک کنند.
وی اضافه کرد: سوال اینجاست مراکزی که قرار است تا 50 درصد تخفیف به بازنشستگان خدمات ارائه دهند چه امتیازی را می توانند از سازمان های مربوطه دریافت کنند تا به نوعی دلگرم شده و پذیرای بخشنامه ابلاغ شده باشند؟ این موضوع مهمی است که باید در این چارچوب بیان شود که مراکزی که این تخفیف ها را به بازنشستگان ارائه می دهند مشمول فلان امتیاز و مزایا می شود.
بخشنامه ها حکم دستوری و یک طرفه دارد
وی ادامه داد: در واقع خیلی از بخشنامه ها حکم دستوری و یک طرفه دارد و عملا طرف مقابل به این دلیل که منافعش تامین نمی شود با بهانه های گوناگون از اجرایی شدن این حکم ها سرباز می زنند.
در جنگ بین پول و اخلاق؛ قطعا پول برنده است
در واقع هنگامی که بحث استحکاک مسائل مالی و کاری و از طرفی اخلاقی پیش می آید عموما نمی توان انتظار داشت برنده این فرآیند اخلاقیات باشد خاطرنشان کرد: ما باید با ارائه بسته های حمایتی، انگیزشی عمل کنیم و مراکز تفریحی را ترغیب به جذب چنین مسافرانی حتی با تخفیف های نیم درصدی کنیم. البته ناگفته نماند که در قالب کلی تخفیف برای بازنشستگان به عنوان قشری که قابل احترام هستند کار مفید و مثبتی است اما باید با تدوین برنامه ای بی نقص و دوطرفه این کار به مرحله اجرا برسد.