امانالله قرایی‌مقدم، جامعه شناس، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، در رابطه با تاثیرات گسترده تلویزیون و سینما در جامعه اظهار داشت: از منظر جامعه‌شناسی آموزش و پرورش به 2 قسمت عام و خاص تقسیم می‌شود. مدرسه بخش کوچکی از آموزش و پرورش است هرچه ما می آموزیم از آموزش و پرورش عام است که یکی از مهمترین نوع آن می‌تواند تلویزیون باشد.
قرایی‌مقدم خاطرنشان کرد: تلویزیون رسانه سمعی- بصری و رادیو سمعی است زمانی که شما چیزی را می‌بینید در مغزتان هک می‌شود. امروزه جامعه شناسان وسایل ارتباط جمعی بر اهمیت تلویزیون و سینما تاکید و عقیده دارند که در تمام دنیا تلویزیون زندگی مردم را دچار تغیرات اساسی کرده و به وسیله تلویزیون دهکده جهانی ساخته شده است. اگر صحبت از دهکده جهانی شود اصلی‌ترین عامل ساختن دهکده جهانی تلویزیون است.
وی در مورد تاثیرگذاری مثبت و و منفی بودن سینما اظهار داشت: تلویزیون به دلیل محدودیت‌های فراوانی که دارد توانایی جذب بیننده را ندارد. تلویزیون به دست افکار خاصی اداره می‌شود در نتیجه نمی‌تواند اصلی‌ترین گروه جامعه که جوانان هستند را جذب خودش کند به همین علت جوانان به ماهواره‌ها گرایش پیدا کردند، این اتفاق در روستاها نیز رخ داده است. تلویزیون به دلیل اینکه آزاد نیست و در قید و بند افکار خاصی است نتوانسته خوب عمل کند.
این جامعه‌شناس در ادامه گفت: این موضوع که درمورد قید و بند تلویزیون گفتم بدین معنا نیست که در آمریکا تلویزیونش آزادتر است، آن جا هم در قید و بند جامعه سرمایه‌داری است. تلویزیون ما جوانان را همچون مخاطبان سالمند در نظر گرفته است. جوانان موسیقی، نمایش و... می‌خواهند، برنامه‌ها باید جذاب باشند و این عدم توجه تلویزیون به سلایق جوانان باعث شده آنها از تلویزیون دور شوند. مهمترین قدرت تلویزیون به درون خانه کشیدن خانواده‌ها خصوصاً در روزهای تعطیل است. این روزها تلویزیون در برخی موارد خانواده‌ها را که در روزهای تعطیل به گشت وگذار می‌رفتند را به درون خانه‌ها کشانده و دورهم جمع کرده است.
قرایی‌مقدم با ارائه راهکارهایی در ارتباط با جذاب‌تر شدن تلویزیون و سینما، گفت: فیلم‌های سینما هم جذابیتی برای مردم ندارند، مسئولان عالی مقام باید مقداری فضا را در این زمینه بازتر کنند. تلویزیون در خدمت دولت است و اگر قرار است سازنده باشد باید به تلویزیون خصوصی فکر کرد اما باید توجه داشت که تلویزیون خصوصی به این معنا نیست که هرچه دلش می‌خواهد را بگوید بلکه باید امور سیاسی را در قالب برنامه‌های جذاب به مردم ارائه دهد.
وی افزود: اکثر فیلم‌های ما با محوریت دعوا در عناوین مختلف است که اکثرا هم دچار سانسور می‌شوند، جوانان این فیلم‌ها را نمی‌خواهند، جوان به سوی دیدن ماهواره‌ها می‌رود و ماهواره هم جوانان را نسبت به امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه بی‌مسئولیت می‌کند. تلویزیون حتی اگر خصوصی شود باید هنجارهای اجتماعی و اصل کلی نظام در مسائل اسلامی و عقیدتی را رعایت کند. هنر باید در خدمت سیاست باشد اما سیاست زده نباشد و در واقع پیش برنده باشد. تلویزیون باید انگیزه بخش باشد اما چون برنامه‌هایش جذابیتی ندارد انگیزه هم نمی‌تواند بدهد.
این جامعه‌شناس در پایان اظهار داشت: تلویزیون ما برنامه‌هایش در قالب سخنرانی است، جوان سخنرانی نمی‌خواهد و موسیقی و نمایش و... است که می‌تواند برایش جذاب باشد. تلویزیون باید خصوصی شود اما همواره با رعایت هنجارها و ارزش های اجتماعی جامعه قدم بردارد. در حال حاضر تلویزیون برنامه‌هایش فقط قشر و افکار خاصی را در نظر دارد.