نگران بیرون افتادن ۴ موی خانم‌ها هستند اما نگران فرهنگ و سرنوشت خانم‌ها در آینده نیستند/ زمان امام نگذاشتند هاشمی به فیضیه وارد شود/ ریشه بسیاری از این فتنه‌ها و فسادها به زمان احمدی‌نژاد باز می‌گردد

«محمدتقی فاضل میبدی»، عضو محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، درباره برخی رفتارها و ادبیات توهین‌آمیز در قم به ویژه در حضور مسئولین و مقامات، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: دو، سه چیز است که باعث می‌شود افراد در جامعه در جایگاه خود قرار گیرند و سخنانی منطقی، مطرح کنند که شامل اخلاق، معنویت و عقلانیت است. متاسفانه در جامعه ما اغلب کسانی که در عرصه سیاست حضور دارند از اخلاق به دور هستند. بنابراین همه برخوردها به نوعی وجهه سیاسی و جناحی دارد؛ بدین گونه که هرکس که هم خط من است و فکری ندارد، آن را مورد تشویق قرار می دهم و هر کسی که هم عرض سیاسی من نیست شعار «مرده باد» را برای آن سر می‌دهم و سعی می‌کنم، او آسیب ببیند و این یک قاعده کلی است.

وی افزود: حدود40 سال است که ما شاهد این مسئله هستیم. در جامعه به ویژه در عرصه سیاست، چراغ اخلاق و عقلانیت بسیار کم نور است. برخوردهایی که چند سال است در مجامع عمومی از جمله حوزه علمیه قم صورت می‌گیرد از دوره خاتمی و اصلاحات شروع شده که مخالفان این دولت به نوعی آن را ترویج کرده‌اند. بدین گونه که عده‌ای در خیابان می‌رفتند و تظاهرات می‌کردند و هیچ کس هم جلوی آنها را نمی‌گرفت. این بدعت زشت سیاسی در جامعه ما گذارده شد به‌گونه‌ای که اکنون برای برخی مسئولین هم رخ می‌دهد. بنابراین همان زمان باید از این گونه اقدامات زشت جلوگیری می‌شد. این اقدامات تا حدی بود که به خانه مراجع حمله می‌کردند، به ضرب و شتم و اذیت می‌پرداختند در حالی که این اقدامات هیچ کدام منطق اسلامی و دینی نداشت. بنابراین باید گفت این اقدامات از سال‌های قبل نیز وجود داشت و این رفتارها هم از ناحیه چپ و هم از ناحیه راست صورت می‌گرفت.

فاضل میبدی ادامه داد: زمانی که حضرت امام (ره) زنده بودند، وقتی آقای هاشمی می‌خواست به فیضیه بیاید، علیه ایشان قیام کردند و ایشان را به فیضیه راه نمی‌دادند و شعار می‌دادند ایشان طرفدار «داس و چکش است» یعنی طرفدار مسائل کمونیستی است که به هیچ عنوان درست نبود. بنابراین انقلابی که باید در بستر اخلاق و عقلانیت قرار می‌‌گرفت، در بستر احساسات و شعار قرار گرفت. برای مثال اشغال سفارت کشوری در کشور ما از هیچ منطق و عقلانیتی برخوردار نبود و جزو حرکات احساسی ابتدای انقلاب بود که انجام شد و چیزهایی مطرح می‌‌کردند که نباید، مطرح می‌کردند. نتیجه این بود که کشورهای منطقه و دنیا را در مقابل خود حساس کردیم.

این استاد مسائل دینی تاکید کرد: متاسفانه باید دنیاشناسی، انسان‌شناسی و زمان‌شناسی‌ ما قوی‌تر بود که نبود. این موارد در عرصه‌های سیاست خارجی ما وجود داشت که بعدها کم کم در خود جامعه و سیاست‌های داخلی نیز فضایی را به خود اختصاص داد و ترویج شد. بعدها با روی کار آمدن دولت اصلاحات، عده‌‌ای که در انتخابات شکست خورده بودند به جای اینکه دولت را از نظر علمی و اخلاقی نقد کنند شروع به شعارهای سیاسی، کفن پوشیدن و از مداح‌ها استفاده کردن اقدام کردند. بنابراین اقدامات سیاسی انجام دادند که به نفع کشور نبود.

وی افزود:  به هر حال دنیا روی ما حساب دیگری باز کرد اما ما به گونه‌ای نشان دادیم که وضعیت به گونه‌ای دیگر است. بنابراین این نوع برخوردهای دور از عقلانیت، ریشه دارد در اینکه آن روزی که مسئولین ما باید جلوی این گونه اقدامات را می‌گرفتند، جلوگیری نکردند تا اینکه بعدها خود در معرض چنین اقداماتی قرار گرفتند مثل حمله به خانه صانعی، حمله به خانه منتظری و بسیاری از موارد دیگر و جاهای دیگر. در جامعه‌ای که یک روحانی که مرجع تقلید است نتواند سخن خود را مطرح کند و اگر مطرح کرد به خانه‌اش هجوم ببرند، بنابراین بالاخره مرجع تقلیدی که هم فکر، هم دین، هم عقیده، هم قبله ما است به خانه‌اش می‌ریزند و خراب می‌کنند.

این مدرس حوزه علمیه تصریح کرد: بنابراین این وضعیت روز به روز در حال بدتر شدن است. برای مثال یک روزی در همین قم به سمت یک مسئولی، مهر پرتاب می‌کنند و یا روزی در مدرسه فیضیه پلاکارد استخر فرح را بالا می‌برند، بنابراین اگر با این گونه افراد به صورت قاطعانه برخورد می‌شد یا اگر زمانی که در مدرسه فیضیه پلاکارد استخر فرح را بالا بردند رئیس وقت قوه قضائیه دستور می‌داد کسی را که این کار را کرده دستگیر و در دادگاه محاکمه شود، دیگر شاهد این اتفاقات نبودیم. بنابراین چرا طلبه‌ای که یک جا سخنرانی می‌کند و اسمی از کروبی یا موسوی می‌آورد به  دادگاه احضار می‌‌کنند اما طلبه‌ای که در آنجا، چنین پلاکاردی را بالا ببرد اگر هم احضار می‌شود دوباره باز می‌گردد و اتفاق رخ نمی‌دهد. یعنی متأسفانه قوای قضایی و امنیتی ما هم حاضر نیستند برخورد درستی داشته باشند. بنابراین بسیار ناپسند است که در تاریخ سیاسی کشور ایران و به نام اسلام، یک مداحی که سوادی ندارد فقط 4 تا شعر یاد گرفته و صدایی دارد تا حدی در مسائل سیاسی وارد شود و حمله به رئیس دولت یا مسئولی کند. در تاریخ برای ما چه خواهند نوشت؟!

فاضل میبدی درباره بدعت سیاسی شدن هر چه بیشتر مداحان بی‌سواد در دوران احمدی‌نژاد نیز تاکید کرد: ریشه بدعت بسیاری از این فتنه‌ها و فسادها به زمان احمدی‌نژاد باز می گردد. یکی از آفت‌هایی که جامعه و فرهنگ و دین ما را تهدید می‌‌کند رواج مداحی به این شکل در کشور است و اکنون خود صدا و سیما نیز مرکز ترویج آن است. شما دو سخنرانی علمی و تحلیلی را در صداوسیما پیدا نمی‌کنید و همه‌ این برنامه‌ها بحث‌های عجیب و غریب و تعزیه و مداحی و مصاحبه‌های عجیب و غریب است. در کشور ما شعائر و مناسک حفظ شده اما مقاصد اسلام حفظ نشده است. یعنی شعائر بلند است. جامعه ما فقط در پی این است که موی خانمی دیده نشود اما به هر حال سرنوشت این خانم در آینده چیست و هویت و فرهنگ چیست و به کجا می‌خواهد برود، اصلا برای ما مطرح نیست. فقط این مطرح است که این چهار نخ موی خانم پیدا نباشد یا جوانی در یک ارکستی شرکت نکند ولی آینده این جوان و اقتصاد و سرنوشت او معلوم نیست و برای هیچ کس سوال نیست.

وی عنوان کرد: متاسفانه ما به مناسک دین چسبیدیم اما به مقاصد دین اصلا توجه نمی‌کنیم و از آن چه چیزی در می‌آید؟ به یکدیگر حمله می‌کنند و فحش می‌دهند، جناح چپ به راست و جناح راست به چپ یکدیگر را متهم می کنند که هیچ حاصلی ندارد. نتیجه این اقدامات نیز این است که سیاست  خارجی ما درست نمی‌شود، اقتصاد ما درست نمی‌شود، آمار اعتیاد بالا می‌رود و آمار طلاق و زندان‌ها بالا می‌‌رود و سرآغاز بسیاری از مشکلات دیگر می‌شود.

فاضل میبدی به اقدامات و رفتارهای توهین آمیز در قم به مسئولین نیز اشاره و بیان کرد: قم یکی از مهم‌ترین شهرهایی است که بسیاری توهین‌ها در آن رخ می‌دهد. برای مثال اگر یک فرد روشنفکر مترقی در قم حضور پیدا کند و برخلاف ایده برخی‌ها سخن بگوید او را هو کرده و مسخره می‌کنند. اینها جزو پیروان مکتب امام صادق (ع) نیستند.