به گزارش خبرگزاری برنا از قم، در این دلنوشته آمده است:
غربتی عجیب داشت اولین سفر،جایی که میشناسی و نمیشناسی اش.
از مرز تا کربلا، از کربلا تا نجف،از نجف تا سامرا واز سامرا تا مرز؛
نه! اینجا مرز معنایی نداشت،وقتی دلت را گره زده ای با بین الحرمین،با کوچه های خاکی نجف، دیگر مرزی وجود ندارد .
اینجا تنها مرزی که میشناسی،دلتنگی است، حزن و اندوه است.غمی وصف ناشدنی از دل کندن های آخرین زیارت.
تا مرز برای بازگشت راهی نمانده است اما فاصله زیادی مانده تا سرمنزل مقصود!
اولین سفر به کربلا، تازگی های عجیبی داشت"حرم،بغض و دلتنگی" و مرزی که نمیشناسی!
اینجا فاصله ها هم معنای عجیبی دارد و رسیدن ها تعبیری شگرف.
اولین سفر را با وداع اخرین وادی گره می زنم تا انتهای رسیدن به جاده ای آشنا.
اینجا همه را میشناسی، کسی با تو غریبه نمیشود وقتی آشنای همه او بود.
حمیده زند همسفر زایر اولی های رسانه